Συγκυβέρνηση και λαϊκή αντιπολίτευση

Αν κάτι έχουμε δει μέχρι τώρα από αυτή την κυβέρνηση είναι ότι έχει δημιουργήσει μια πολύ μεγάλη ανάγκη αντιπολίτευσης. Χωρίς να έχει κάνει απολύτως τίποτα, άλλωστε δεν έχει εκφωνήσει προγραμματικές δηλώσεις, δεν έχει ακόμα το δικαίωμα να νομοθετεί, έχουν περάσει μόλις 10 μέρες από το σχηματισμό της, η κυβέρνηση αυτή θεωρείται ήδη από πετυχημένη έως «του βουνού», ανάλογα πόσο αριστερός νιώθει κάθε ψηφοφόρος-οπαδός της.

Οι πολιτικές συζητήσεις έχουν αντικατασταθεί...

από lifestyle αγιογραφίες (τι ζώδιο είναι ο Βαρουφάκης, ποιο ήταν το αγαπημένο άθλημα του Αλέξη, ποιο είναι το αγαπημένο χρώμα της Περιστέρας κτλ). Την ίδια ώρα οι διαδικτυακοί φίλοι της κυβέρνησης καταλαμβάνουν τα social media σαν να ήταν τα χειμερινά ανάκτορα και τρολάρουν ή βρίζουν όποιον δεν αποδέχεται τον Τσίπρα ως τον Μεσσία, τον Βαρουφάκη ως τον νέο Μαρξ και τον Ομπάμα ως την μετενσάρκωση του φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα.

Εντάξει, αυτή η κυβέρνηση είχε το συγκριτικό πλεονέκτημα να διαδέχεται την πιο γελοία κυβέρνηση που είχε ποτέ αυτός ο τόπος. Την πιο αδίστακτη και συνάμα αντιαισθητική πολιτική συμμορία που εμφανίστηκε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Το γεγονός αυτό χαμήλωσε τον ήδη χαμηλωμένο πήχη των προσδοκιών του λαού: Από το «τα μισά να κάνει από αυτά που λέει θα είναι καλό», πήγαμε στο «και τίποτα να μην κάνει τουλάχιστον δεν είναι σαν τους άλλους». Ταυτόχρονα τα περισσότερα συστημικά ΜΜΕ δεν έδειξαν καμία καθυστέρηση και πρόθυμα παίζουν μπάλα με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Από τον Άδωνι που χαίρεται για την ρεαλιστική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τον Μπάμπη που ενθουσιάζεται με μια Αριστερά που θα ενδιαφέρεται για τις αγορές μεσολαβούν οι Βερύκιοι που από την Κυριακή των εκλογών είδαν όραμα που τους άλλαξε τη ζωή, οι Πρετεντέρηδες που δεν είναι πια το πρόσωπο του Διαβόλου, μέχρι κι η φασιστοφυλλάδα του κομιστή αλλά κι ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος.

Όποιος τα επισημαίνει αυτά είναι προδότης, νεοδημοκράτης, ναζί, σταλινικός, κομπλεξικός, κολλημένος, εκτός τόπου και χρόνου, παρωχημένος, στον κόσμο του, άσχετος από διαπραγματεύσεις και πολιτική, δεξιός ψάλτης της αριστεράς, αριστερός ψάλτης της δεξιάς, διασπαστής, οπαδός του Πάγκαλου και του Βορίδη, Πέμπτη Φάλαγγα, τσιράκι της Μέρκελ και πολλά άλλα χαρακτηριστικά  ανάλογα με την ευρηματικότητα του κάθε οπαδού της κυβέρνησης. Με κάποιο τρόπο έχει αρχίσει να επιβάλλεται -ακόμα πριν από τις εκλογές- μια απαγόρευση να μιλήσεις αρνητικά για τον ΣΥΡΙΖΑ ή να του κάνεις κριτική. Ξέρω, ξέρω, είμαι κολλημένος, προδότης και κομπλεξικός για αυτό τα λέω.

Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα κάποια πράγματα:

Καταρχάς υπάρχει μια θεμελιώδης αντίφαση: Οι ίδιοι άνθρωποι που σου λένε ότι δεν μπορείς να κρίνεις μια κυβέρνηση σε 10 μέρες είναι οι ίδιοι που έχουν αποφανθεί ότι αυτή είναι η πιο πετυχημένη κυβέρνηση που ιστορικά είχε η χώρα, η κυβέρνηση που κατάφερε να κάνει (;) όσα οι άλλοι δεν έκαναν τόσα χρόνια!

Ωστόσο είναι η μόνη κυβέρνηση η οποία έχει καταφέρει να αθετήσει όχι τις προεκλογικές, αλλά τις μετεκλογικές δεσμεύσεις της. Εκείνο το μπαράζ αναγγελιών που έκαναν οι υπουργοί αναλαμβάνοντας τα χαρτοφυλάκια τους αναιρείται μέρα με τη μέρα:

Τα παιδιά μεταναστών μάλλον δεν θα πάρουν ιθαγένεια παρά την σχετική εξαγγελία της αρμόδιας υπουργού.

Ο φράχτης γκρεμίστηκε χάρη στα φουσκωμένα νερά του Έβρου -τραγική ειρωνία- μια μέρα αφού ο αρμόδιος υπουργός τόνισε ότι δεν θα κατεδαφιστεί. Ναι ο ίδιος υπουργός που δεν πιστεύει στην άοπλη αστυνομία.

Η τράπεζα θεμάτων μάλλον θα συνεχίσει να υπάρχει.

Η αντίδραση στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας έγινε υπογραφή στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

Η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 δεν θα γίνει τελικά με ένα νόμο την πρώτη μέρα όπως μας είπαν. Θα γίνει αν, ίσως μπορεί κάποτε.

Οι ιδιωτικοποιήσεις Το ξεπούλημα των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων της χώρας δεν θα σταματήσει. Αντίθετα, ο ΟΣΕ θα μπορούσε να πουληθεί με 1 ευρώ.

Φυσικά η ανάγκη για διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους για να γίνει βιώσιμο εγκαταλείφθηκε ταχύτατα και αντικαταστάθηκε από τα γνωστά σε όλους μας, άλλωστε μας τα είχε με ειλικρίνεια πει και προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ- perpetual bonds.

Τα καταστήματα θα έκλειναν τις Κυριακές. Ή μήπως όχι;

Τα παραδείγματα είναι πολλά και όσο περνάει ο καιρός θα προστίθενται κι άλλα.

Το ζήτημα είναι τι κάνεις; Μένεις στην εικόνα; Ικανοποιείσαι με τη στάση του σώματος και την αντισυμβατικότητα του Βαρουφάκη και ξεχνάς τις συνέπειες των όσων θα αποφασιστούν; Χαμηλώνεις κι άλλο τις προσδοκίες σου; Αν πραγματικά πρόκειται να συμβεί κάτι θετικό προς όφελος του λαού αυτό δεν θα έρθει χωρίς επίμονη, ουσιαστική και πολύπλευρη αντιπολίτευση. Με κάθε τρόπο αυτή η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει την πιο δυναμική, λαϊκή, ταξική, αριστερή αντιπολίτευση που γνώρισε ποτέ κυβέρνηση.

Τώρα όλοι είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και Αριστεροί που δεν τον ψήφισαν μαγκώνονται και αυτολογοκρίνονται. Δεν τολμούν να μιλήσουν ή αν το κάνουν πρέπει οπωσδήποτε να συνοδεύσουν την πρότασή τους με κάτι τύπου: «Εγώ πιστεύω στις καλές προθέσεις του συριζα αλλά…» ή «Δε λέω πολύ καλή η κυβέρνηση μέχρι τώρα αλλά…». Για να έχει κάποια ελάχιστη αξία η όποια κριτική σου θα πρέπει από πριν να δηλώσεις υποταγή στην κυβέρνηση. Πρέπει να λειτουργείς σαν να μη συμβαίνει τίποτα που βρέθηκες με μια κυβέρνηση της Αριστεράς που αποτελείται από πρώην πασόκους και νυν ακροδεξιούς. Πρέπει να σου αρέσει η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Τι; Η πραγματικότητα δεν έχει αλλάξει; Τόσο το χειρότερο γι’αυτήν….

Από 2310net