Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

Δικαστικό «όχι» σε αίτημα μπλοκαρίσματος των torrent στην Ελλάδα

Αίτημα ασφαλιστικών μέτρων που είχε υποβάλλει η ΑΕΠΙ 
Απορρίφθηκε από την ελληνική δικαιοσύνη το αίτημα ασφαλιστικών μέτρων που είχε υποβάλλει η εταιρεία ΑΕΠΙ (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας), απαιτώντας από τους παρόχους να μπλοκάρουν την πρόσβαση σε αρχεία torrent.

Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση όπως την δημοσιεύει το void.gr, το δικαστήριο έκρινε ότι το αίτημα της ΑΕΠΙ παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, είναι δηλαδή υπερβολικό μέτρο.

Επιπλέον, με τα μέτρα που ζητούσε η ΑΕΠΙ θα καταστέλλονταν «όχι μόνο παράνομες αλλά και νόμιμες πράξεις», δεδομένου ότι η τεχνολογία torrent επιτρέπει την ανταλλαγή...
όχι μόνο πειρατικών ταινιών και μουσικής αλλά και νόμιμων αρχείων.

Τα αιτούμενα μέτρα κρίθηκε έτσι ότι παραβιάζουν την ελευθερία της πληροφόρησης, το δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληφορορίας και το απόρρητο της επικοινωνίας.

Ακόμα, το δικαστήριο σημειώνει ότι τα αιτούμενα μέτρα δεν πληρούν το «κριτήριο της καταλληλότητας» επειδή απλούστατα δεν θα ήταν αποτελεσματικά: οι υπηρεσίες torrent που υπήρχαν στη «μαύρη λίστα» της ΑΕΠΙ, όπως το δημοφιλές Pirate Bay, λειτουργούν πλέον σε διαφορετικές διαδικτυακές διευθύνσεις (IP) και θα παρέμεναν προσβάσιμοι για τους χρήστες.

Ακόμα, το αίτημα της ΑΕΠΙ κρίθηκε ότι παραβιάζει τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Συγκεκριμένα, παραβιάζει το δικαίωμα των παρόχων στην επιχειρηματικότητα, καθώς και την αρχή της διαδικτυακής ουδετερότητας, η οποία προβλέπει ότι όλες οι πληροφορίες πρέπει να διακινούνται χωρίς διακρίσεις.

Το δικαστήριο, τέλος, σχολιάζει ότι τα παραβιαζόμενα πνευματικά δικαιώματα «αφορούν όλο και λιγότερο τους ίδιους τους δημιουργούς και περισσότερο τα συμφέροντα των ίδιων των εταιρειών της πολιτιστικής βιομηχανίας.

Τι αναφέρει η απόφαση:

«Τα αιτούμενα δε ασφαλιστικά μέτρα, ως μέτρα επιβολής και προάσπισης των παραβιαζομένων δικαιωμάτων των δικαιούχων και μελών των αιτούντων νομικών προσώπων (που αφορούν όλο και λιγότερο τους ίδιους τους δημιουργούς και περισσότερο τα συμφέροντα των ίδιων των εταιριών της πολιτιστικής βιομηχανίας), στο σύνολό τους, συνιστούν περιορισμούς των κατωτέρω αναφερομένων δικαιωμάτων, οι οποίοι, όμως, δεν είναι συμβατοί με την αρχή της αναλογικότητας και με το απαραβίαστο: (α) της ελευθερίας της πληροφόρησης (άρθρο 5 α παρ. 1 Σ), (β) του δικαιώματος συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας (άρθρο 5 α παρ. 2 Σ), ως αναγκαίας προϋπόθεσης για την ισότιμη συμμετοχή των ατόμων στην κοινωνική, πολιτική, και οικονομική ζωή καθώς και για την με ουσιαστικό τρόπο ενάσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους, (γ) του δικαιώματος προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση των προσωπικών δεδομένων (άρθρο 9 α Σ), (δ) του απορρήτου της ελεύθερης ανταπόκρισης και επικοινωνίας (άρθρο 19 Σ), δεδομένου ότι μέσω αυτών καταστέλλονται, αδιακρίτως, όχι μόνον παράνομες αλλά και νόμιμες πράξεις και ως εκ τούτου συνιστούν ανεπίτρεπτη επέμβαση στις τελευταίες, που ενώ δεν σχετίζονται με την διακίνηση έργων (προστατευόμενων και μη), καταλήγουν να υποβαθμίζονται, και δεν πληρούν (τα αιτούμενα μέτρα) τα ειδικότερα κριτήρια της αναγκαιότητας και της καταλληλότητας για την έστω και εν μέρει επίτευξη του επιδιωκόμενου ως άνω σκοπού. Αυτό καθίσταται σαφές από τη στιγμή που όπως αναφέρεται οι συγκεκριμένες, ανωτέρω παρατιθέμενες, από τις επίμαχες ιστοσελίδες, λειτουργούν ήδη με άλλη IP. Επιπλέον, τα αιτούμενα ασφαλιστικά μέτρα αντιβαίνουν στο άρθρο 16 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, παραβιάζοντας το δικαίωμα των καθ’ ων παρόχων στην επιχειρηματικότητα, αλλά και στην βασική αρχή της διαδικτυακής ουδετερότητας, που προβλέπει ότι όλες οι πληροφορίες πρέπει να διακινούνται χωρίς διάκριση, ανεξάρτητα της φύσης και του σκοπού τους από τους παρόχους σύνδεσης. Το κόστος δε που τα αιτούμενα ασφαλιστικά μέτρα συνεπάγεται για τα έννομα συμφέροντα των τελικών χρηστών και συνδρομητών των καθ’ ων, είναι δυσανάλογο με την επιδιωκόμενη (και αμφισβητούμενη) από πλευράς των μελών των αιτούντων νομικών προσώπων ωφέλεια, ενόψει του σοβαρού περιορισμού θεμελιωδών δικαιωμάτων των πρώτων και των γενικότερων συνεπειών που έχουν οι αιτούμενες ρυθμιστικές επεμβάσεις στην εξέλιξη της κοινωνίας της πληροφορίας σε συνθήκες ελευθερίας και δικαιωσύνης..»

Από tovima