Πολύ ευχάριστη έγινε ξαφνικά η ατμόσφαιρα, ζούμε την μέθη μιας προαναγγελθείσας νίκης, μιας τόσο σίγουρης νίκης που το μόνο σασπένς που αφήνει ώστε να μην είναι τελείως ανιαρή η προεκλογική περίοδος είναι η αβεβαιότητα για αυτοδυναμία του Σύριζα, πράγμα που σε λίγες ημέρες μάλλον θα κατοχυρωθεί και αυτή στην κάλπη. Φαίνεται σαν να έγινε ξαφνικά ο προεκλογικός αγώνας περίπατος μέσα σε ένα ολάνθιστο περιβάλλον προς τέρψη των αισθήσεων καθώς περπατάμε πηγαίνοντας προς την κάλπη σ΄ ένα στρωμένο με ροδοπέταλα χαλί.... ή μήπως σε κόκκινο χαλί; -'Όπως προτιμάτε, μας απαντούν από...
τις Βρυξέλλες οι εταίροι μας, δεν θα τα χαλάσουμε εδώ !!!!! (;)
Κάτι δεν καταλαβαίνω; Έχω χάσει επεισόδια; Δεν ζω στην ίδια χώρα την μέχρι χθες; Άλλαξα διάσταση σε παράλληλο σύμπαν; Ο καημένος ο Σαμαράς είναι για λύπηση καθώς θυμίζει με τις γκάφες του την μια πίσω από την άλλη όλο και περισσότερο στον Ιζνογκούντ αυτόν ντε που προσπαθούσε να γίνει χαλίφης στην θέση του χαλίφη και όλο γελοιοποιούταν !!!!!
Άλλαξε το κλίμα ξαφνικά. Λέτε να ονειρευόμαστε ομαδικά; Ζούμε ξαφνικά το αίσθημα μιας μεθυσμένης ευδαιμονίας, μιας ευφορίας, σαν κάτι να έχουμε πάρει.... ή μάλλον σαν κάτι να μας έδωσαν... (μπορεί κάτι να μας έδωσαν;)
Ο Γερμανικός συντηρητικός τύπος ξαφνικά δείχνει να μας αγάπησε και πριμοδοτεί τα αιτήματά μας ενάντια στην πολιτική Σαμαρά: «Ένα γρήγορο κούρεμα τους συμφέρει όλους», αναφέρει η γερμανική εφημερίδα Die Zeit. «Στις Βρυξέλλες σκέφτονται ανοιχτά το ενδεχόμενο ενός haircut στο χρέος», αναφέρει και η γερμανική εφημερίδα Tageszeitung, λίγα μόλις 24ωρα μετά την πρόταση του γερμανικού Ινστιτούτου DIW περί διαγραφής του 50% του ελληνικού χρέους ή κατά 120 δισ. ευρώ περίπου.” Το δημοσίευμα αναφέρει ενδεικτικά τις τοποθετήσεις του επικεφαλής του Ινστιτούτου IfO του Μονάχου Χανς-Βέρνερ Ζιν και του Μαρσέλ Φράτσερ, επικεφαλής του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Μελετών (DIW). Αμφότεροι τάχθηκαν τις προηγούμενες μέρες υπέρ ενός νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους.
“Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε, παρά τον σκεπτικισμό του Βερολίνου να βοηθήσει τη χώρα του να ανακάμψει, εκτιμά η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt στο κύριο άρθρο της. Υπό τον τίτλο «Ένας ανανεωτής της Ελλάδας;»” Αλλά και ότι “Μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν φοβίζει πια το Βερολίνο”
Σε άρθρο του στο Der Spiegel με τίτλο «Υπάρχει λόγος να υποφέρουν οι Έλληνες;», ο Γιάκομπ Άουγκσταϊν ασκεί δριμεία κριτική στην Μέρκελ δηλώνοντας ότι “Η Μέρκελ δεν έχει όραμα”
Ο παγκόσμιος τύπος επίσης παίρνει θέση υπέρ του Σύριζα “Θα μπορούσε ο Αλέξης Τσίπρας να γίνει ο Lula της Ελλάδας;”, διερωτάται η Bank of America Merrill Lynch, διακρίνοντας μεγάλες ομοιότητες ανάμεσα στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και τον πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας.
Μεγάλη και η στήριξη παγκόσμια, τεράστια η λίστα οργανισμών, συλλογικοτήτων ευρωβουλευτών και προσωπικοτήτων που μας στηρίζουν. Για την μεταστροφή του εγχώριου τύπου που άρχισε να διαφαίνεται με πρώτο οπαδό της μεταστροφής τον Ψυχάρη τι να πούμε;
Η ίδια η Μέρκελ εξ΄ άλλου φέρεται δυσαρεστημένη και επιπλήττει τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) μέρος του κυβερνητικού συνασπισμού για την εκ μέρους τους διαρροή σεναρίων περί Grexit. Σύμφωνα με το Der Spiegel, ένταση επικρατεί στο περιβάλλον του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού με αφορμή τα σενάρια περί «Grexit» «Λίγα πράγματα εκνευρίζουν την Άγκελα Μέρκελ τόσο πολύ όσο τα λάθη που μπορούν να αποφευχθούν» σχολιάζει το γερμανικό περιοδικό.
Ας θυμηθούμε στο πολύ πρόσφατο παρελθόν το πόσο αναπάντεχη και πρόωρη ήταν η απόφαση Σαμαρά για εκλογή προέδρου. Γιατί βιάστηκε ο Σαμαράς ενώ αυτός και ο αντιπρόεδρός του ήταν με νύχια και με δόντια γαντζωμένοι στην καρέκλα υπό τον φόβο των Ιουδαίων (σκάνδαλα με μίζες, λίστες διάφορες - ανάγκη αυτοσυντήρησης κλπ); Ας θυμηθούμε το πόσο ψύχραιμα το δέχτηκε το Βερολίνο ενώ οι δημοσκοπήσεις έδειχναν υπεροχή του σύριζα... (είχε δηλώσει ενήμερος ο Σόϊμπλε) και εδώ που τα λέμε, σιγά που θα ήταν απόφαση Σαμαρά αν δεν ήταν απαίτηση (email) του Βερολίνου, η προσφυγή στις κάλπες !!! Θυμηθείτε πως τον είχε αδειάσει νωρίτερα το Βερολίνο σε ότι αφορούσε στο success story του και πιο πρόσφατα στο ότι θα μπορούσε πλέον να δείξει ότι “οι "θυσίες" των Ελλήνων απέδωσαν και περνάμε στην φάση της ανάπτυξης”!
Δεν σας κρύβω ότι όλος μου ο σκεπτικισμός πηγάζει από το ότι πάντα φοβόμουν ότι το πέρασμα από μια κυβέρνηση γερμανοϋποτελή σε μια διακυβέρνηση της αριστεράς δεν θα ήταν ένας δρόμος σπαρμένος με ροδοπέταλα, ότι θα έπρεπε να περάσουμε δια πυρός και σιδήρου, ότι το Παγκόσμιο νεοφιλελεύθερο σύστημα θα κτυπούσε με όλες τους τις δυνάμεις μια τέτοια προοπτική, κυρίως που αυτή θα αποτελούσε κακό παράδειγμα για τις υπόλοιπες χώρες του Νότου. Είναι γιατί δεν πιστεύω στην ψευτοδημοκρατία τους και πάντα τους θεωρώ ικανούς για τα χειρότερα.
Αντ΄ αυτού παρακολουθούμε μια αδέξια βλακώδη και υποτονική προεκλογική καμπάνια του Σαμαρά που λειτουργεί σαν θλιβερό φάντασμα του εαυτού του αυτός και η μονταζιέρα του καθώς φαίνεται να έχουν στερέψει ομαδομπαλτακικά από εμπνεύσεις αλλά Ιζνογκούντ !!!! . Πραγματικά θλιβερό το σκηνικό....Πλήρης απογοήτευση, καθώς οι τρομολαγνικές μέθοδοι του παρελθόντος δεν φαίνεται να αποδίδουν στο παρόν. Δεν πείθει πλέον ούτε τους πιο φανατικούς καναπεδάτους του. Και οι απ΄ έξω να τον έχουν κυριολεκτικά ξεγραμμένο!!!
Τι συμπεράσματα να βγάλουμε από όλο αυτό το σκηνικό;
Η Μέρκελ και η πολιτική της λιτότητας βρίσκονται σε ένα άθλιο αδιέξοδο. Η καταστροφική πολιτική της έχει πλέον αντίκτυπο και στην ίδια την Γερμανία όπου αρχίζουν να φαίνονται τα αποτελέσματα της μακροχρόνιας ύφεσης, καθώς οι αγορές στις οποίες πόνταρε η Γερμανία την ευμάρειά της, πλήττονται η μία μετά την άλλη από τα αποτελέσματα της κρίσης. Η Μέρκελ και το επιτελείο της αργά η γρήγορα θα πληρώσουν το κόστος της πολιτικής τους καθώς κινδυνεύει από ένα μεγάλο κραχ όλη η Ευρωζώνη που άνευ όρων και εν λευκώ της εμπιστεύτηκε την παντοδυναμία των χειρισμών της κρίσης. Η Μέκελ δεν θα θέλει να βάλει την υπογραφή της σε αυτό.
Οι αντιδράσεις στην πολιτική της λιτότητας πυκνώνουν τόσο από τις αναλύσεις των οικονομολόγων παγκόσμια, όσο και από τα λαϊκά κινήματα αμφισβήτησης της πολιτικής των μνημονίων σε όλη την Ευρώπη. Ο θρόνος της τρίζει. Προφανώς έχει συνειδητοποιήσει όλο το επιτελείο της και όλος ο νεοφιλελεύθερος κόσμος ότι πρέπει να αλλάξει αυτή η οικονομική πολιτική που οδηγεί σε φιάσκο. Η χωρίς άλλοθι αλλαγή της πολιτικής της θα ήταν μια κραυγαλέα ομολογία της ήττας της αλλά και της εγκληματικής επίθεσή της ενάντια στους λαούς που τους καταδίκασε ανενδοίαστα σε φτώχεια, ανεργία και οικονομικό αδιέξοδο για πολλά πολλά χρόνια.
Της χρειάζεται κάποιο άλλοθι για να δείξει ότι γενναιόδωρα και δημοκρατικά υπαναχωρεί στις απαιτήσεις των λαών, διατηρώντας το πρεστίζ της και μάλιστα αναβαθμίζοντάς το με ένα δημοκρατικό προσωπείο. Ο Σαμαράς, φερέφωνο της πολιτικής της και πλήρως ευθυγραμμισμένος με αυτήν, της είναι τελείως άχρηστος και φθαρμένος. Οποιαδήποτε αλλαγή πλεύσης θα φαινόταν ότι είναι αλλαγή της δικής της πολιτικής και επομένως παραδοχή του λάθους της. Πρέπει να είναι πολύ προσεκτική σε αυτό για να μην της χρεωθεί το έγκλημα που ίσως κληθεί να πληρώσει σε ότι αφορά στην εξαθλίωση του λαού μας και των λαών της Ευρώπης του Νότου. Θα προσπαθήσει λοιπόν να χρησιμοποιήσει τα αιτήματα των κινημάτων, στα οποία ανάβει το πράσινο φως (ξεκινώντας από τον σύριζα) ώστε να παραχωρήσει ό,τι αυτή και το οικονομικό της επιτελείο θεωρούν αρκετό και αναγκαίο για την νέα αλλαγή πλεύσης. Βεβαίως πάντα μέσα στα όρια του νεοφιλελευθερισμού.
Εδώ λοιπόν πρέπει να φανούμε έξυπνοι και προσεκτικοί. Να μην προσέλθουμε με φόβο στις διαπραγματεύσεις, να μην κρατάμε μικρό καλάθι, να μην θεωρούμε ότι κάτι κερδίσαμε κάθε φορά που η Μέρκελ συναινεί σε αιτήματά μας. Θα είναι αυτά που την βολεύουν να μας δώσει, αυτά που θεωρεί ότι πρέπει να μας δώσει για να κάνει διόρθωση στην πολιτικής της, χωρίς βέβαια να την αποποιηθεί. Η Μέρκελ θα παίξει το παιχνίδι της παριστάνοντας ότι με πολύ σκληρή διαπραγμάτευση υπαναχωρεί, σε κάθε όμως υπαναχώρησή της εμείς θα μπορούμε με την σειρά μας να επαναπροσδιορίζουμε τις απαιτήσεις μας ......
Θα πρέπει να ζητάμε το αδύνατο για να κερδίσουμε το εφικτό. Είμαστε ξαφνικά δυνατοί παίχτες στο παιχνίδι τους, κρατάμε άσσους στο μανίκι μας, μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε.
Αυτοί δεν μας κρατάνε ούτε σε λίστες με μίζες ούτε σε λίστες Λαγκάρντ, δεν είμαστε του χεριού τους, αντίθετα εμείς τους κρατάμε γιατί μας χρειάζονται. Να μην αφήσουμε να μας χρησιμοποιήσουν λοιπόν, να μην πάμε ανυποψίαστοι και μουδιασμένοι στις διαπραγματεύσεις, αλλά με στρατηγική, σκληροί και αποφασισμένοι να σκοράρουμε στο δικό τους γήπεδο. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε το πόσο ισχυρούς μας κάνει αυτή την στιγμή στην σκακιέρα τους το ότι μας έχουν πολύ μα πολύ ανάγκη !!!!
Να είναι αυτό ένα ρεαλιστικό σενάριο; Θα δείξει....και θα είναι τόσο εμφανέστερο όσο οι δικοί μας χειρισμοί θα καταφέρουν να το αξιοποιήσουν και να το αναδείξουν, όσο περισσότερο μπορέσουμε να τους στριμώξουμε στο δικό τους παιχνίδι - αν καταφέρουμε να μην το κάψουμε....
Της Ευρυδίκης Μ Βεντούρη από sioualtec
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου