Το αμορτισέρ της «μεσαίας τάξης»

Μια φορά και ένα καιρό υπήρχε ένας οικονομικός/κοινωνικός χώρος που όσοι τοποθετούσαν τον εαυτό τους σ αυτόν, θεωρούσαν ότι είχαν διαφύγει οριστικά και αμετάκλητα τον κίνδυνο της φτώχειας και της ανέχειας. Πολύ περισσότερο είχαν την ελπίδα ότι μπορούν να προχωρήσουν  και να φτάσουν στα ψηλότερα οικονομικά/ κοινωνικά επίπεδα. Αυτή η «μεσαία τάξη» είναι βασικό εργαλείο απορρόφησης των κραδασμών που προκαλεί η σύγκρουση μεταξύ αυτών  των που έχουν τα πάντα και εκείνων...

που δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο τις αλυσίδες τους. Μ άλλα λόγια η μεσαία τάξη μπορεί να απορροφήσει τους κραδασμούς των ταξικών συγκρούσεων και να διαχύσει την ψευδαίσθηση  για την ύπαρξη μιας κοινωνίας η οποία πορεύεται δίκαια και ανοδικά.

Η σημασία της μεσαίας τάξης ως αμορτισέρ των κοινωνικών συγκρούσεων είναι τόσο προφανής που έγινε κατανοητή ακόμη και από τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος έσπευσε τις τελευταίες μέρες να  δείξει το ενδιαφέρον του για την άσχημη τύχη που μπορεί να έχει αυτός ο στυλοβάτης του συστήματος αν έρθει στα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ο Αν. Σαμαράς ξέχασε κάτι βασικό: Για να μπορέσει να παίξει το ρόλο της η «μεσαία τάξη» θα πρέπει να υπάρχει. Και η ελληνική μεσαία τάξη—ο στυλοβάτης του συστήματος της μεταπολίτευσης— δεν υπάρχει πια…

• Σύμφωνα με έκθεση της  Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας την τελευταία πενταετία έχουν βάλει λουκέτο 220.000 επιχειρήσεις
• το 2015 θα διακόψουν τη λειτουργία τους άλλες 40.000 εταιρείες και θα χαθούν πάνω από 100.000 θέσεις εργασίας.
• σύμφωνα με έρευνα της ICAP, σε δείγμα 16.000 εταιρειών, ο συνολικός τζίρος τους μειώθηκε μέσα σε 5 χρόνια κατά 77 δις ευρώ ή 35%.

Σύμφωνα με την μαρξιστική ανάλυση η "μεσαία τάξη" αντιμετωπίζει –ακόμη κι αν δεν το γνωρίζει-- μόνιμα τον κίνδυνο να διολισθήσει στο προλεταριάτο καθώς ο καπιταλισμός εξελίσσεται και οδηγεί την κοινωνία σε όλο και μεγαλύτερη πόλωση ανάμεσα στις δύο βασικές τάξεις: τους πλούσιους αστούς και τους φτωχούς προλετάριους. Όπως  έγραψαν στο μανιφέστο του κομμουνιστικού κόμματος οι Μαρξ και Ένγκελς:

• "Τα μέχρι τώρα μικρομεσαία στρώματα, μικροβιομήχανοι, μικρέμποροι και εισοδηματίες, βιοτέχνες και αγρότες, όλες αυτές οι τάξεις κατρακυλούν στο προλεταριάτο, είτε επειδή το μικρό τους κεφάλαιο δεν αρκεί για μεγάλη βιομηχανική επιχείρηση και υποκύπτει στον ανταγωνισμό με τους μεγαλύτερους κεφαλαιοκράτες είτε επειδή η (επαγγελματική) δεξιοτεχνία τους εκμηδενίζεται από τους νέους τρόπους παραγωγής (...) Ολόκληρη η κοινωνία διχάζεται όλο και περισσότερο σε δύο μεγάλα εχθρικά στρατόπεδα, σε δύο μεγάλες, άμεσα αντιμέτωπες, τάξεις: αστική τάξη και προλεταριάτο" 

Συμπέρασμα 1^ο  η  ασφυκτική συμπίεση της μεσαίας τάξης έχει ήδη διαμορφώσει το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης

Συμπέρασμα 2^ο η προλεταριοποίηση της μεσαίας τάξης δεν προσφέρει απ όσο μπορούμε να δούμε κανένα όφελος  σ όσους ευαγγελίζονται την επαναστατική ανατροπή του συστήματος (πχ ΚΚΕ)

Συμπέρασμα 3^ο  η «επισκευή» του αμορτισέρ του συστήματος, δηλαδή η ανόρθωση της μεσαίας τάξης, θα καθορίσει τελικά την πολιτική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ οδηγώντας τον σε σοσιαλδημοκρατικά μονοπάτια διαχείρισης…

Δημήτρης Μηλάκας από το Ποντίκι