Η ανάκαμψη κι άλλα παραμύθια

H Ευρώπη αγωνίζεται να αποφύγει την ύφεση και τον αποπληθωρισμό και στην Ελλάδα δίνονται διαβεβαιώσεις για ουσιαστική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας ήδη από το 2ο 3μηνο 2014', ισχυρή βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και υποσχέσεις για φοροελαφρύνσεις που σηματοδοτούν αναπτυξιακή επανεκκίνηση.

Πρόκειται για όντως παράδοξη αντίφαση που αγγίζει τα όρια της σχιζοφρένειας. Λένε κάποιοι πως αν δεν είχαμε τις μεγάλες εισαγωγές πλοίων και...

την πτώση των επενδύσεων στις κατασκευές θα είχε φανεί αύξηση του ΑΕΠ από το β' τρίμηνο, καθώς λοιπές επενδύσεις κι εξαγωγές είχαν ισχυρή άνοδο, ενώ σταθεροποιήθηκε η ιδιωτική κατανάλωση κι αυξήθηκαν οριακά οι καταθέσεις.

Ελα, όμως, που κι έτσι να ήταν ένας κούκος (τρίμηνο) δεν φέρνει την άνοιξη... Και στο γ' τρίμηνο αρχίζουν να βαραίνουν ΕΝΦΙΑ και οικονομικές κυρώσεις, οι οποίες πιθανόν να ενταθούν περαιτέρω. Την ίδια ώρα οι προτάσεις της κυβέρνησης για φοροελαφρύνσεις και ρυθμίσεις στα «κόκκινα δάνεια» προσκρούουν σε σοβαρές αντιρρήσεις της τρόικας. Ανεξάρτητα, ωστόσο, από τη δυσμενή διεθνή συγκυρία και τη δυσκολία επιστράτευσης κάποιων αναπτυξιακών κινήτρων, είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε τα εξής:

α) η όποια απίθανη ανάκαμψη στο β' μισό του έτους δεν επαρκεί για να βγάλει φέτος την οικονομία από την ύφεση,

β) είναι άλλο πράγμα η ανάκαμψη κάποιων οικονομικών μεγεθών κι άλλο η ανάπτυξη που θα γίνει αισθητή στην τσέπη των Ελλήνων πολιτών,

γ) ο ισχυρισμός ότι υπάρχουν στέρεες βάσεις για την ουσιαστική ανάκαμψη της οικονομίας είναι ψευδής και παραπλανητικός γιατί παραβλέπει τη σκληρή πραγματικότητα της χώρας.

Συγκεκριμένα, η Ελλάδα παραμένει στις 4 πιο επικίνδυνες για χρεοκοπία χώρες στον κόσμο μαζί με Ουκρανία, Κύπρο και Τζαμάικα, όλες με διαβάθμιση πιστοληπτικής αξιοπιστίας Caa3 από Moody's (βλ. USAToday 1/8/2014) έναντι Caa2 της Αργεντινής.

Επίσης, η Ελλάδα είναι η 3η πιο μίζερη χώρα στον κόσμο βάσει του δείκτη μιζέριας που συνυπολογίζει πληθωρισμό και ποσοστό ανεργίας (βλ. Business Insider, 2/9/2014).

Ακόμη, παρά τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού η ανταγωνιστικότητα της χώρας (βλ. έκθεση WEF) βελτιώθηκε 10 βαθμίδες για να βρεθεί στην 81η θέση επί 144 χωρών, πίσω από την Ισπανία (35η ), την Πορτογαλία (36η ), την Τουρκία (45η), τη Βουλγαρία (54η ) κι άλλες χώρες όπως Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Αρμενία, Ιορδανία και Μποτσουάνα που προηγούνται της Ελλάδας. Το χειρότερο, όμως, είναι πως ενώ η κυβέρνηση περηφανεύεται για το πρωτοφανές μέγεθος της δημοσιονομικής προσαρμογής, ο δημόσιος τομέας εμφανίζεται ως αυτός με τη μικρότερη πρόοδο από πλευράς ανταγωνιστικότητας.

Στο μεταξύ, η φοροδιαφυγή βασιλεύει με το ΣΔΟΕ μέσα σε δύο χρόνια να έχει ελέγξει μόλις 25 από τις συνολικά 2.062 υποθέσεις της λίστας Λαγκάρντ, ο ΟΟΣΑ προβλέπει πως η ανεργία στην Ελλάδα θα διατηρηθεί και το 2015 στο 27%, το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ εκτιμά πως η ανεργία θα παραμείνει μέχρι και 23% το 2020 ενώ θα υπάρξει σταδιακή κατάρρευση των αποθεματικών του ασφαλιστικού συστήματος (βλ. ετήσια έκθεσή του για την ελληνική οικονομία), ενώ έρευνα της Rass που έγινε για λογαριασμό του Ινστιτούτου της ΓΣΕΒΕΕ δείχνει πως το επόμενο εξάμηνο θα βάλουν «λουκέτο» 15.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα προστεθούν στο μακρύ κατάλογο της ανεργίας 42.000 άτομα.

Τι δείχνουν τα παραπάνω; Πως κανένα από τα βασικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας δεν έχει επιλυθεί και πως η πολιτική της λιτότητας συνεχίζει απτόητη το καταστροφικό της έργο. Συμπέρασμα: στέρεες βάσεις ανάκαμψης χωρίς αναπτυξιακή πολιτική είναι αδύνατο να υπάρξουν.

Του ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ από enet