Εφοπλιστές - Καθαρίστριες: 60 - 0.

Aν νύχτα βαθειά κι αφέγγαρη ακούσετε στη στέγη αψηλά κλαψοπούλι να θρηνεί, μαυροπούλι (κάπως ευτραφές) να κλαίει, μην πάει ο νους σας στο κακό δεν θα ’ναι γρουσουζιάς σημάδι, αλλά του κυρ Τζαμτζή ο στεναγμός (αδικημένο μου πουλί!) του κυρ Τζαμτζή ο πόνος - κάνανε άλλους κι άλλους υπουργούς κι όχι τον γαζή των βουνών και τον σπαχή των κάμπων...

Αν πάλι άλλη νύχτα σκοτεινή, δυσοίωνη κι αυτή, ακούσετε στη σκεπή νυφίτσα να γρούζει και τα νυχάκια της να ξύνει, μη σκιαχθείτε! Ο Αδωνις θα ’ναι, χολωμένος μεν αλλά και παρηγορημένος, απλώς ξαποσταίνει και για νέες δόξες ετοιμάζεται! Ελληναράς με Περικεφαλαία (κι ας ξεπουλάει ακόμα και τον Τύμβο των Σαλαμινομάχων) δεν πρόκειται να πάει χαμένος στη χώρα των τζουτζέδων και των πατριδοκάπηλων.

Εφοπλιστές - Καθαρίστριες: 60 - 0!

Κι όπως λέει η κυρία Βούλτεψη, «δεν μπορούν...

να ’ναι όλοι διορισμένοι στο Δημόσιο σ’ αυτήν τη χώρα». Δίκιο έχει! Οι εφοπλιστές δεν είναι. Και δεν πλήρωσαν φόρους για 140 δισ., ενώ οι καθαρίστριες είναι και πληρώνουν φόρους για τα 600-800 ευρώ μισθό που παίρνουν.

Ολη η ενιαύσια μισθοδοσία των καθαριστριών αναλογεί στο ένα δέκατο των φόρων που δεν πλήρωσε ένας μόνον εφοπλιστής.

Πλην όμως, «διορθώνει αδικίες» ο κ. Σαμαράς. Και ούτω πώς απευθύνθηκε πέρυσι στους Ελληνες εφοπλιστές ζητώντας τους να δώσουν εθελοντικώς και αντί φόρων ό,τι προαιρούνται απ’ τα πλεονάσματά τους υπέρ δυστήνου, δύσμοιρης κι αναξιοπαθούσης πατρίδος. Και πήρε η πατρίς. Το σκορ της Κολομβίας.

Προς επιβράβευσιν αυτής της «πατριωτικής» στάσης εκείνης της τάξης που στολίζει το έθνος μας, των εφοπλιστών, ο κ. Σαμαράς επέτρεψε αυτές τις ημέρες διά του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας την υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας. Να μπαρκάρει δηλαδή το τσούρμο στο κάτεργο με όσα σόλδια κανονίζει ο πειρατής να παίρνει από μούτσο ως λοστρόμο.

Μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Φυγή προς το μέλλον που λέει και η κυβέρνηση των ανδρεικέλων.

Λένε ορισμένοι (εκσυγχρονιστές, ραγιάδες, νεοφιλελεύθεροι, γενίτσαροι, κεντροαριστεροί, φαναριώτες, ρεαλιστές, γκαουλάιτερ - απ΄όλα έχει ο μπαχτσές) να μη ζορίζουμε τους εφοπλιστές, διότι θα θέσουν τα πλοία τους υπό άλλες σημαίες και δεν θα πληρώνουν φόρους. Γιατί; πληρώνουν τώρα;

Αλλά, κι αν έχουν σε τόση υπόληψη τη γαλανόλευκη όσον τις σημαίες ευκαιρίας, γιατί να τους στερούμε τη χαρά να κυβερνούν τα ύδατα απάτριδες;

Διότι, αν η Ελλάδα ήταν κράτος σοβαρό, αν τιμούσε τον λαό της και διέθετε αξιοπρέπεια, όποιον Ελληνα εφοπλιστή ύψωνε στο πλοίο του άλλη σημαία, ας τον εξόριζε. Διά βίου και οριστικώς. Να μην ξαναπατήσει το ποδαράκι του στα χώματα και τα ύδατα της Μπουμπουλίνας και του Αβέρωφ. Ας τον εξόριζε τον ερίφη κι ας του έδινε πακέτο κοντά του εκεί στην ξένη και τα κόκκαλα των προγόνων του.  

Οξω, ρε, απ’ την παράγκα με αίμα και ιδρώτα τη χτίσαμε και συ την κατουράς φοροφυγάς και τζάμπα μάγκας; Οξω, ρε, και μην ξαναπατήσεις το πόδι σου, εκτός κι αν μετανιώσεις και σκύψεις να φιλήσεις τα χώματα των ναυτικών που σου δούλεψαν, που σ’ έκαναν πλούσιο και αν δώσεις πίσω στην πατρίδα ό,τι σου αναλογεί. Και με το παραπάνω.

Να τελειώνουμε με τα πίτουρα μέσα στο μυαλό μας κι όλα αυτά τα στερεότυπα που «δικαιολογούν» την ανθρωποφαγία προ κι επί μνημονίων. Δεν κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία οι καθαρίστριες, ενώ τίποτε άλλο παρά «ελληνική» παραοικονομία υπήρξαν οι εφοπλιστές.

Με το πιο αστείο σόφισμα ότι θα πάρουν τα πλοία τους και θα φύγουν (ας τα πάρουν! τι είχαμε, τι χάσαμε;) οι παρ’ ημίν ραγιάδες έχουν αποδεχθεί τον εφοπλισμό ως κάτι ανάλογο της πειρατείας. Κι αναλόγως πράττουν: προσφέρουν τη σημαία της χώρας στους πειρατές να σκουπίζουν μ’ αυτήν τα πόδια τους.

Στην Ελλάδα, σε διάστημα τεσσάρων μνημονιακών ετών έχουν μειωθεί οι μισθοί 40% κι έχουν αυξηθεί οι φόροι 42%. Ακόμα και σήμερα να έφευγαν τα μνημόνια (πόσω μάλλον που όσο παραμένει αυτή η κυβέρνηση και έτερα ελαύνουν), το αποτέλεσμα, μάλλον το τετελεσμένο που έχουν δημιουργήσει στην αγορά εργασίας (καθώς παρονομάζεται ο πολιτισμός της εργασίας) είναι δραματικό. Μια ζούγκλα. Σκλαβιάς, απελπισίας κι ατίμωσης. Και με αυτούς τους όρους, της φθηνής κι απροστάτευτης εργασίας, θα επισυμβεί και η όποια ανάπτυξη.

Τα υπόλοιπα, ότι η ανάπτυξη θα φέρει νέες θέσεις εργασίας και τα συναφή, είναι απλώς μπαρούφες, νέες θέσεις σκλαβιάς θα φέρει, όπως θέσεις σκλαβιάς έχουν ήδη γίνει οι θέσεις εργασίας στον τουρισμό (όπου οργιάζουν οι χαμηλοί μισθοί, η μαύρη εργασία και η απληρωσιά), όπως θέσεις σκλαβιάς θα είναι πια και τα μπάρκα στα καράβια αφορολόγητων και φοροφυγάδων εφοπλιστών, που βγάζουν σε μια μέρα όσα χίλιες καθαρίστριες σε δέκα χρόνια.

Πολλά είπαμε, ένα τα λέει όλα: δεν κυβερνάει η Ελλάδα τα κύματα, δεν είναι πρώτη στον κόσμο η ελληνική ναυτιλία. Περί τις 800 ελληνικές εφοπλιστικές οικογένειες κυβερνούν τα κύματα κι έχουν οι περισσότερες την Ελλάδα και τη σημαία της γραμμένη.  

Οχι μόνον διότι δεν πληρώνουν τους φόρους τους, αλλά διότι απειλούν (απειλούν!) ότι θα πάρουν τα πλοία τους και θα φύγουν. Στο κακό να πάνε, και να πάρουν και τους Χρυσαυγίτες μαζί τους. Διότι αν η Ελλάδα είχε κυβέρνηση κι όχι επί μακρόν υποχείρια των Αγγλων κάποτε και των Αμερικανογερμανών τώρα, πρώτη αυτή θα αποκήρυσσε, θα εξόριζε και θα ατίμαζε εκείνους που δεν την τιμούν, δεν τη σέβονται, δεν την υπερασπίζονται.

Α, κι ένα τελευταίο! Δεν χρειάζεται καμμιά δήμευση ούτε κατάσχεση των έγγειων ιδιοκτησιών που διαθέτουν στην Ελλάδα όσοι θα την υποχρέωναν να τους αποκόψει απ’ το σώμα της. Ας έμεναν κούφια και έρμα τα ρημάδια και οι βιλάρες να υπενθυμίζουν σ’ όλους τους υπόλοιπους ότι ανεμοσκορπίσματα τα διαβολομαζώματα.

Κάποια στιγμή η ήρα από το στάρι ξεχωρίζει. Με τα ναυπηγεία νεκρά, την ελληνική σημαία, σημαία ευκαιρίας για πειρατές, και με το ΝΑΤ ημιθανές δεν μπορούμε να μιλάμε για την εμπορική ναυτιλία με τους όρους του παρελθόντος. Περίπου 800 οικογένειες είναι. Κι όσο το στάρι ανέχεται να το τρώει η ήρα, ας το ανέχεται...

Οι υπόλοιποι όμως δεν έχουμε κανέναν λόγο να ανεχόμαστε τέτοιες σαπισμένες αθλιότητες...

Του Στάθη από enikos