Αγαπητέ "καλύτερε δημόσιε υπάλληλε στον κόσμο"...

Αγαπητέ Παναγιώτη Καρκατσούλη,
όταν πληροφορήθηκα πως ψηφίστηκες ως ο "καλύτερος δημόσιος λειτουργός στον κόσμο", απόρησα με αυτό το βραβείο, διότι δεν μπορώ να καταλάβω ποιο μπορεί να είναι το ενιαίο κριτήριο για να συγκριθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι Ελλάδας, Γερμανίας, Καναδά, Ινδίας, Αφγανιστάν και Βραζιλίας...

  
Μου θυμισε το κάπως αστείο βραβείο...

"ο υπάλληλος του μήνα" που υπάρχει σε πολλές μεγάλες επιχειρήσεις του εξωτερικού, που λέγεται πως ως ιδέα ξεκίνησε από τα χρόνια της ΕΣΣΔ.

Τελοσπάντων, αγαπητέ Παναγιώτη Καρκατσούλη, συγχαρητήρια για τη βράβευσή σου. Είναι βέβαιο πως κάτι καλό έκανες και μάλιστα σου αποδίδουν την ιδέα για τη δημιουργία των ΚΕΠ. Όντως είναι πολύ καλή η ιδέα σου και μπράβο σου που την σκέφτηκες, αν και παραμένω με την απορία πώς δεν το 'χε σκεφτεί κανείς άλλος πιο πριν. Ή μήπως το 'χε σκεφτεί και δεν μπόρεσε να το υλοποιήσει για άλλους λόγους.

Τελοσπάντων, επειδή δε σε γνωρίζω προσωπικά, δεν μπορώ να κρίνω τη δουλειά σου και δέχομαι πως είσαι καλός, άριστος στο επάγγελμά σου.

Τώρα κατεβαίνεις υποψήφιος (στην πρώτη εκλόγιμη θέση) στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος "Ποτάμι", το οποίο διαφημίζει την υποψηφιότητά σου λέγοντας πως "έχουμε μαζί μας τον ψηφισμένο ως καλύτερο δημόσιο υπάλληλο στον κόσμο".

Ξέρεις, μόλις το διάβασα, μου ήρθε αμέσως στο μυαλό η υπόθεση μιας ταινίας που είχα δεν πριν αρκετά χρόνια.

Μια ταινία απ' αυτές τις χαριτωμένες του '80, με το Νίκο Παπαναστασίου, με τον -κακόγουστο και άσχετο- τίτλο "Ο αγκαλίτσας".

Διάβασε την υπόθεση παρακάτω και πες μου τί σου θυμίζει.

Στην ταινία ο Παπαναστασίου ήταν ένας τύπος που ήταν υπόδειγμα έντιμου πολίτη και κάποια μέρα βρήκε στο δρόμο μια τσάντα γεμάτη λεφτά. Πολλά λεφτά. Αυτός, όμως, αντί να τα πάρει και να γίνει πλούσιος, πήγε και τα παρέδωσε στην Αστυνομία, παραμένοντας φτωχός και άνεργος. Χάρη σ' αυτό, ψηφίστηκε ως ο "πιο τίμιος πολίτης στη χώρα".

Στη συνέχεια, άρχισαν να τον προσεγγίζουν αυτοί που χρειάζονται έναν "τίμιο με πτυχίο".

(Και ποιοι χρειάζονται έναν "τίμιο με πτυχίο" αγαπητέ μου Καρκατσούλη;

Οι έντιμοι; Τι να τον κάνουν, άνθρωπέ μου, οι έντιμοι έναν "τίμιο με πτυχίο";

Οι άτιμοι τον χρειάζονται.

Οι άτιμοι χρειάζονται έναν τέτοιο άνθρωπο, για να μπορούν να κάνουν τις βρωμοδουλειές τους με 'βιτρίνα' τον πιο "τίμιο πολίτη της χώρας".)

Έτσι λοιπόν, στην ταινία αμέσως πλησίασαν τον πρωταγωνιστή δυο συμμορίες που, πίσω απ' τις φανταχτερές φιλανθρωπίες τους, έκαναν εμπόριο ναρκωτικών.
Ο τίμιος πρωταγωνιστής φυσικά δεν το ήξερε και οι συμμορίτες απλώς τον χρησιμοποιούσαν για "μόστρα", ώστε να υπάρχει ένας άνθρωπος υπεράνω πάσης υποψίας, για να μη γίνεται στόχος των αστυνομικών ερευνών.
Και ο τίμιος ήρωάς μας, χωρίς να το καταλάβει, μαζί με το... πτυχίο τιμιότητάς του, κατέστη βαποράκι πολυτελείας!
Δηλαδή νόμιζε πως μετέφερε φάρμακα σε απόρους, ενώ στην πραγματικότητα οι κούτες που μετέφερε περιείχαν ναρκωτικά.
Αποτέλεσμα;
Ένας τίμιος με πτυχίο... ακούσιος συνεργός των άτιμων!

Και τώρα τι λες;
Η τέχνη αντιγράφει τη ζωή ή η ζωή την τέχνη;

Γι' αυτό σου λέω, αγαπητέ Καρκατσούλη.
Στο λεώ φιλικά κι ας μη γνωριζόμαστε.
Πρόσεξε μήπως το βραβείο σου ως "ο καλύτερος δημόσιος λειτουργός στον κόσμο" χρησιμοποιείται από κάποιους ως όχημα για να διαλύσουν το δημόσιο.
Πρόσεξε μήπως είσαι η μόστρα τους. Η βιτρίνα τους.
Πρόσεξε μήπως (εν αγνοία σου, φυσικά) γίνεις το όχημα για να διαλύσουν οι άτιμοι το κράτος για το οποίο εσύ δούλεψες με κόπο και με επιτυχία, όπως φαίνεται.
Πρόσεξε μήπως αυτοί που σε βάζουν βιτρίνα τους δεν είναι εξυγιαντές, όπως τάχα παρουσιάζονται, αλλά "βαποράκια" της διάλυσης, της σήψης και της διαπλοκής.
Και αυτό δεν είναι μια αστήριχτη υπόθεση εργασίας. Υπάρχουν τόσες ενδείξεις γι' αυτό, ώστε δε χρειάζεται να τις καταθέσω εδώ.

Στα λέω όλα αυτά, γιατί λυπάμαι όταν βλέπω τους μεγαλύτερους εχθρούς του Δημοσίου (σ.σ. τους "θατσερόφρονες" του Ποταμιού) να βάζουν ως βιτρίνα έναν άνθρωπο που υπηρέτησε καλά το Δημόσιο.

Αγαπητέ Παναγιώτη Καρκατσούλη, σε καλώ να αναλογιστείς άμεσα (και καλύτερα πριν τις εκλογές) για ποιο λόγο σε χρησιμοποιούν οι εμφανείς και αφανείς ηγήτορες του "Ποταμιού".

Κι επειδή εικάζω πως το αγαπάς το Δημόσιο που υπηρέτησες, είμαι βέβαιος πως θα το αντιληφθείς και θα αποσυρθείς από εκεί.

Ειδάλλως, είναι πιθανό να κερδίσεις άλλο ένα βραβείο: αυτό της "καλύτερης βιτρίνας θατσερικού κόμματος για διάλυση Δημοσίου".

Με εκτίμηση,

ένας φίλος των "αρίστων"

και εχθρός των "εμπρηστών"

Μαζεστίξ από τοίχο-τοίχο...