Θα μας τρελάνει ο Στάθης…

Ο Στάθης εκτροχιάστηκε…
Έχει μεταλλαχτεί σε ένα θλιβερό απολογητή του ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα σε «παπαγαλάκι» του Τσίπρα…
Και όταν γίνεσαι «παπαγαλάκι» εμφανίζεις το μαύρο-άσπρο και εξωραΐζεις κάθε αθλιότητα. Και για να το πετύχεις αυτό εξοπλίζεσαι με όλα τα σύνεργα του πλαστογράφου ταχυδακτυλουργού…

Ο Στάθης, ως ευρηματικός σκιτσογράφος, είναι και ευρηματικός στις ταχυδακτυλουργίες και...

τις σοφιστείες: Απαραίτητα προσόντα για να εξωραΐσεις τις …πτήσεις του Τσίπρα: Πτήσεις περιφερόμενου γυρολόγου στα εκτροφεία του 4ου Ράιχ…

Μας αραδιάζει, λοιπόν, ο Στάθης πλήθος ευρηματικών τεχνασμάτων για να «ξεπλύνει» τον αρχηγό του, να στηρίξει την περιφορά του στα σαλόνια της διεθνούς καπιταλιστικής κακουργίας και να «τεκμηριώσει» την επίσκεψή του στο κράτος του Βατικανού: Το κοσμικό κράτος του αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού…

Πραγματικά πρέπει να έχεις γερό στομάχι για να διαβάσεις τις σοφιστικές ανοησίες του Στάθη στο σημερινό του άρθρο, εδώ:

http://www.enikos.gr/stathis/264258,Mia_farsa_ki_enas_Tromos.html

Για το Στάθη είναι αυτονόητο και υποχρέωση ενός «ηγέτη» να συναντιέται με τους ΠΑΝΤΕΣ: Δηλαδή να περιφέρεται σε ΟΛΑ τα εκτροφεία του πλανητικού φασισμού…

Βεβαίως ο Στάθης αποφεύγει να προσδιορίσει το …χρώμα του «ηγέτη», καθώς και τούτο το ουσιαστικό: Ότι κάθε κίνηση και πράξη του «ηγέτη» είναι «γλώσσα», δηλαδή μιλάει και σηματοδοτεί την πολιτική του φιλοσοφία και το είδος των Ιδεών του…

Παλιότερα ο Στάθης είχε στηλιτεύσει την περιφερόμενη «ομιλούσα μακέτα» στο πρόσωπο του ΓΑΠ, που έτρεχε από ιμπεριαλιστικό εκτροφείο σε εκτροφείο…

Τώρα το …ίδιο έργο του Τσίπρα το βρίσκει «αυτονόητο» και «υποχρέωση»…

Μια άλλη ταχυδακτυλουργία του Στάθη είναι αυτή που δεν προσδιορίζει το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα του «ηγέτη». Υπάρχουν οι πραγματικοί Ηγέτες, αυτοί που βγαίνουν από τους λαϊκούς αγώνες και τη σφραγίδα που βάζουν σ’ αυτούς ΚΑΙ αυτοί των κοινοβουλευτικών σωλήνων και της εκλογικής απάτης: Αυτά, όμως, για το Στάθη είναι ψιλά γράμματα…

Μιλάει ο Στάθης, γενικά και αφηρημένα για «ηγέτη» για να χωρέσει το ραχιτικό πολιτικό ανάστημα του Τσίπρα και την εκλογική του κατασκευή (υποπροϊόν της καθεστωτικής αποσύνθεσης) στην …πασαρέλα των «ηγετών»: Των καθεστωτικών…

Αυτό, όμως, που εξανεμίζει και αφυδατώνει, παντελώς, ο Στάθης, είναι η «Γλώσσα» των ηγετών: Και οι κινήσεις, πράξεις και «περιφορές» των «ηγετών» είναι ιδεολογική και πολιτική ΓΛΩΣΣΑ…

Είναι μια Γλώσσα που αποκαλύπτει, με μεγαλύτερη ακρίβεια και «ευγλωττία», τη φιλοσοφία σου από ό,τι η ρητορεία και τα κλισέ του έντεχνου σου λόγου…

Όταν τρέχεις στις λέσχες της χρηματιστηριακής κακουργίας, στα εκτροφεία του 4ου Ράιχ, στα ιερατεία και τα κοσμικά κράτη (Βατικανό, Λέσχη Bilderberg) της Νέας Τάξης, αυτά όλα είναι η πιο αληθινή ΓΛΩΣΣΑ: Η Γλώσσα της πολιτικής σου φιλοσοφίας και υπόστασης…

Είναι η ΓΛΩΣΣΑ της πλανητικής εξουσίας και των υποτακτικών της, των λακέδων της…

Ένας Αριστερός ηγέτης δεν περιφέρεται στα άνδρα και στους άμβωνες των εχθρών του: Των ληστών και δημίων των λαών…

Ένα Αριστερός ηγέτης περιφέρεται μέσα στις λαϊκές μάζες και αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις να τις οργανώσει ΕΝΑΝΤΙΑ στα εκτροφεία του συστήματος, ενάντια στις δομές και τους άμβωνες που περιφέρονται τα ανδρείκελα του καθεστώτος: ΕΝΑΝΤΙΑ σ’ αυτά που τρέχει με τέτοια …ταχύτητα ο Τσίπρας…

Ο Τσίπρας αντί να κινητοποιήσει το λαό και να οργανώσει την ΟΡΓΗ του, τρέχει στα ιερατεία των εχθρών του λαού, των ληστών και δημίων του: Και αυτό για το Στάθη είναι «αυτονόητο» και «υποχρέωση»!!!

«Υποχρέωση» σε ποιους; Στο λαό ή στους δημίους του;

Γιατί «υποχρέωση» για το λαό είναι να γκρεμιστούν αυτά τα κάστρα της βαρβαρότητας και της κτηνωδίας και ΟΧΙ να τρέχουμε σ’ αυτά για να τους κάνουμε κηρύγματα…

Ο Τσίπρας δεν έχει καμία σχέση και γεύση λαϊκού ηγέτη, δεν είναι Αριστερός, είναι «αριστερός» των χρηματιστηριακών εκτροφείων: Γι αυτό δίνει το παρών σ’ αυτά…

Για να τα συγκαλύψει όλα αυτά ο Στάθης καταφεύγει σε φτηνές ταχυδακτυλουργίες: Συγκρίσεις με τον Χριστόφια, τον Ολάντ και άλλους…

Αλήθεια τι σχέση έχουν ΟΛΟΙ αυτοί με την Αριστερά, εκτός από το σφετερισμό της λέξης «αριστερά»;

Ο Ολάντ δεν είναι αυτός που βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας του 4ου Ράιχ;

Ο Χριστόφιας δεν ήταν που αγωνιζόταν, με φανατισμό, ΥΠΕΡ του Σχεδίου Ανάν;;; Ένα πιόνι του 4ου Ράιχ;;;

Μια άλλη ταχυδακτυλουργία του Στάθη είναι κι αυτή που αναφέρεται στη συνάντηση Του Μάο με τον Νίξον!!!

Τι σχέση, όμως, έχει μια διακρατική συνάντηση (μια συνάντηση μεταξύ αρχηγών κρατών) με αυτά που κάνει ο Τσίπρας;

Δεν μας βρίσκει ο Στάθης μια, έστω, περιφορά ενός ΗΓΕΤΗ του σοσιαλιστικού κινήματος, σε τέτοιες λέσχες ή επαφές με τα εκτροφεία του ιμπεριαλισμού ή τον πάπα;

Ο Στάθης για να καλύψει τον Τσίπρα βιάζει και την Ιστορία του εργατικού και σοσιαλιστικού κινήματος: Τέτοια «αυτονόητα» και τέτοιες «υποχρεώσεις», είναι εντελώς άγνωστα στην ιστορία αυτή…

Αυτά αποτελούν πρωτοτυπία του Τσίπρα που ακολουθεί κατά πόδας τα βήματα του ΓΑΠ, με τέτοια ταχύτητα που θα τον ξεπεράσει κι αυτόν…

Ο φίλος Στάθης διεκδικεί πλέον τη διεύθυνση του Γραφείου Τύπου του Τσίπρα…

Από resaltomag

Το σημερινό  άρθρο του Στάθη:

Μια φάρσα κι ένας Τρόμος

 Προ μηνών γράφαμε σ’ αυτήν εδώ τη στήλη για την «παράδοξη» για Πάπα πολιτική του Φραγκίσκου γύρω από κρίσιμα θέματα όπως το ξεσάλωμα του καπιταλισμού, η άγρια οικονομική τρομοκρατία, η εξάπλωση των πολέμων και της φτώχειας. Από μια «Αγία» Eδρα που βαρύνεται από ένα εξουσιαστικό, «καισαροπαπικό» παρελθόν, με πολλά μελανά άγη (απ’ την Ιερά Εξέταση έως τη συνεργασία με τους Ναζί) η στροφή αυτή του επικεφαλής τής καθόλου αναμάρτητης Καθολικής Εκκλησίας λέγαμε τότε ότι σηματοδοτεί ελπίδες και ότι ταυτοχρόνως περιέχει γρίφους.

Βεβαίως η επίσκεψη Τσίπρα δεν εντάσσεται σ’ αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσε να έχει γίνει (και θα έπρεπε να έχει γίνει) ακόμα κι αν ο Φραγκίσκος είχε παραμείνει ο δεξιός, ο αντιδραστικός Ιησουίτης που υπήρξε στα νιάτα του.

Είναι υποχρέωση του κ. Τσίπρα πλέον να συναντιέται με όλους τους ηγέτες όλων των ειδών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τους αλλάζει ή τον αλλάζουν. Μόνον πτωχοπροδρομική μπορεί να είναι μια τέτοια ερμηνεία εις όσα αφορούν τις διεθνείς συναντήσεις, αλλιώς ο Μάο θα ’χε αλλάξει τον Νίξον, η Θάτσερ τον Μαντέλα και ο Πούτιν τον Ομπάμα.

Παρά ταύτα, παραμένει αξιοθαύμαστη αυτή η ευκολία με την οποία σημειολογούνται εδώ στην πατρίδα μας αυτές οι συναντήσεις, στο Τέξας ο Τσίπρας έγινε καουμπόης, ως εάν ο Ολάντ στη Μόσχα να έγινε Κοζάκος ή ο Ομπάμα όταν συνάντησε τον Ερντογάν, δερβίσης!

Κατ’ αντίθεσιν όμως προς αυτά τα αυτονόητα, πολλά φερέφωνα των ΜΜΕ καθώς και ο παλιός μου σύντροφος Θανάσης Παφίλης επιμένουν ότι ο κ. Τσίπρας πήγε στον Πάπα για «να πάρει πιστοποιητικό». Δηλαδή, όταν ο κ. Κουτσούμπας επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο (πράττοντας άριστα), για «πιστοποιητικό» πήγε ή για κάνα συγχωροχάρτι; Αν κάτι τέτοιο πιστεύει ο κ. Παφίλης, εκθέτει τον κ. Κουτσούμπα. Ομως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Απλώς η εμπάθεια εκθέτει γενικώς. Και γίνεται επιπέδου Γεωργιάδη, όταν ειρωνεύεται λέγοντας ότι «στο τέλος ο Τσίπρας θα συναντηθεί με τον Δαλάι Λάμα», αντί να εύχεται μια τέτοια συνάντηση. Ο Γεωργιάδης όμως είναι γνωστός, τόσο του κόβει, τόσο φοβάται, τέτοια λέει. Οπως και τα παπαγαλάκια! Τέτοια τους λένε, τόσο τους κόβει, τόσο φοβούνται, τέτοια μηρυκάζουν. Είναι δυνατόν όμως ο κ. Παφίλης να ειρωνεύεται τον κ. Τσίπρα για «μαγικές ικανότητες» που μάλιστα «μετέτρεψαν τον Πάπα σε Πάπα των φτωχών και προστάτη των αδυνάτων»; (Δηλώσεις στον Real FM, χθες.) Ο Πάπας έχει

αποκτήσει αυτό το προσωνύμιο πολύ καιρό τώρα, πολύ πριν από την επίσκεψη Τσίπρα. Κι αυτό θα έπρεπε να προβληματίζει ένα κόμμα όπως το ΚΚΕ. Ούτε άλλωστε η στάση της Ορθοδοξίας και βεβαίως του Πατριαρχείου απέναντι στα προβλήματα που έχει γεννήσει η παγκοσμιοποίηση και ο νεοφιλελευθερισμός, μπορεί έτσι εύκολα να παραβλέπεται.

Να σοβαρευτούμε (αν μπορούμε) - ούτε ο κ. Χριστόφιας όταν συνάντησε τον Πάπα αλλαξοπίστησε, ούτε ο κ. Βάλτερ Μπάιερ, πρώην πρόεδρος του Κ.Κ. Αυστρίας που συνόδευσε τον κ. Τσίπρα κατά τη συνάντησή του με τον Πάπα, έγινε αίφνης Ουρσουλίνα - έχει και η γελοιότης επιπέδου Τατσόπουλου (ακόμα και για τα παπαγαλάκια) τα όριά της.

Είναι όμως ανησυχητικό όταν αυτή η γελοιότης διαπερνά μέγιστο μέρος του συστήματος ενημέρωσης και μεγάλο μέρος των πολιτικών σχηματισμών αυτής της χώρας. Είναι απογοητευτικό και επικίνδυνο, αλλά είναι

πιο επικίνδυνο και τρομακτικό το τέρας που βγαίνει σιγά-σιγά στον αφρό, το τέρας της σχέσης Ν.Δ. - Χρυσής Αυγής. Δεν πρόκειται απλώς για τις γνωστές συνομιλίες κι επαφές Μπαλτάκου με τους ναζήδες, αλλά και για εντολές που το δεξί χέρι του κ. Σαμαρά έδινε στους Χρυσαυγίτες για τη στάση τους μέσα στη Βουλή, για ψηφοφορίες και συμπεριφορές! Οπως

αποδεικνύει με δημοσίευμά της η «Εφημερίδα των Συντακτών» (ρεπορτάζ του κ. Δημήτρη Ψαρρά), ο κ. Μπαλτάκος μέσω σμπίρων έδινε στους Χρυσαυγίτες εντολές τι χρη δραν.

Το θέμα είναι μέγιστο! Είναι δυνατόν ο κ. Σαμαράς να μη γνώριζε τι κάνει το δεξί του χέρι;

Αν εγνώριζε, δεν κάνει για πρωθυπουργός. Επαιζε με τη φωτιά, τους ναζήδες, τα περιττώματα.

Αν δεν εγνώριζε, δεν κάνει για πρωθυπουργός, διότι όποιος δεν γνωρίζει τι ποιεί η δεξιά του ή η αριστερά του δεν κάνει ούτε για να πηγαίνει να αγοράζει τσιγάρα.

Πλην όμως, ο κ. Σαμαράς, ο εισηγητής της «θεωρίας των δύο άκρων», γνώριζε πολύ καλά τι έκανε ο κ. Μπαλτάκος. Οπως γνωρίζει πολύ καλά και τι εντολές τού δίνει η κυρία Μέρκελ, όπως γνωρίζει πολύ καλά και τι κάνει όταν κινδυνολογεί ασυστόλως, περιφερόμενος στους «καφενέδες» και λέγοντας ότι «αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα υπάρχει ούτε ευρώ στα ΑΤΜ»...

Η σχέση αυτή όμως, η σχέση Μπαλτάκου με τη Χρυσή Αυγή, εκτός απ’ τις ευθύνες ενός ολόκληρου Πρωθυπουργού καταδεικνύει και τι είναι στην πραγματικότητα οι φασίστες: κότες της Ν.Δ., σμπίροι για τα θελήματα.

Οσο για τις μεγάλες κουβέντες της Χρυσής Αυγής ότι θα μπει στη Βουλή και θα τα «κάνει γυαλιά καρφιά», ότι θα «ρίξει και καμιά φάπα», νιαουρίσματα και τιτιβίσματα. Ακόμα και όταν ασχημονεί στη Βουλή η Χρυσή Αυγή, κατ’ εντολή Μπαλτάκου, ως φαίνεται, ασχημονεί. Κατ’ εντολή Μπαλτάκου ή όποιου άλλου νεοδημοκράτη έχει μπει στο πόδι της «μαύρης χειρός» του κ. Πρωθυπουργού, αυτής που αποκαλύφθηκε και αποκόπηκε.

Διότι ο κ. Μπαλτάκος μπορεί να έπεσε στο βάθος της ποντικότρυπας που χειριζόταν, αλλά κάποιος άλλος ή άλλοι θα έχουν αναλάβει τη βρώμικη δουλειά. Ομως, ανεξαρτήτως απ’ αυτό, ο μεγάλος ένοχος για αυτήν την άθλια ιστορία (που υπονομεύει την πολιτική και το πολίτευμα) είναι ο ίδιος ο κ. Σαμαράς. Διότι, αν εγνώριζε, ενέχεται. Αν δεν εγνώριζε, δεν κάνει για αυτή τη δουλειά...

Προσέτι η (ανοιχτή) γραμμή Σαμαρά - Μπαλτάκου - Κασιδιάρη συνιστά πολιτική συνωμοσία και πολιτειακή παρεκτροπή.

Επαναλαμβάνω: Aν ο κ. Σαμαράς γνώριζε, ενέχεται. Αν δεν γνώριζε, εχειραγωγείτο. Οσο για το κύκλωμα: Πρωθυπουργός - Ακροδεξιός Σύμβουλος - Φασιστική συμμορία, σε άλλες χώρες όχι μόνον θα προκαλούσε την πτώση μιας τέτοιας κυβέρνησης, αλλά θα άνοιγε και ο δρόμος για δικαστική διερεύνηση στο όνομα του Λαού.

 

email: stathis@enikos.gr

Του Στάθη από enikos