Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Η Χαλκιδική δείχνει το δρόμο…

Συχνά, η ίδια η κοινωνία, σε αγωνιστικούς αναβρασμούς, δίνει τις λύσεις, αλλά αδυνατούμε να τις δούμε…
Το παράδειγμα των αγωνιστικών κινητοποιήσεων του λαού της Χαλκιδικής είναι αποκαλυπτικό: Μέσα από αυτήν την αγωνιστική τους κινητοποίηση ενάντια στις ορδές των ληστών και δημίων της εξόρυξης (χρυσοθήρων) και των ανδρεικέλων τους (κυβέρνηση-Πάχτας), ξεπετάχτηκε και η εκλογική τους εκπροσώπηση στις αυτό-διοικητικές εκλογές.

Εδώ η εκλογική φόρμα είναι βγαλμένη από το αγωνιστικό περιεχόμενο, άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτό. Η εκλογική εκπροσώπηση πρόβαλε διαλεκτικά μέσα από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις...
του λαού της Χαλκιδικής και ΣΤΗΡΙΧΤΗΚΕ στο μαχητικό και οργανωμένο ΚΙΝΗΜΑ της περιοχής…

Το αποτέλεσμα είναι γνωστό: Οι ληστές και οι δήμιοι, καθώς και το τσιράκι τους, ο Πάχτας, σαρώθηκαν κυριολεκτικά…

Διαβάστε σχετικά εδώ:

Ο ίδιος, λοιπόν, ο αγώνας των κατοίκων της Χαλκιδικής, καθόρισε και στήριξη την εκλογική μάχη, αποτυπώθηκε και στον εκλογικό αγώνα.

Το παράδειγμα αυτό είναι πολύ σημαντικό, ακριβώς διότι αποκαλύπτει τη διαλεκτική σχέση των ΑΓΩΝΩΝ του ΔΡΟΜΟΥ και της ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ στο ΔΡΟΜΟ, με τον εκλογικό αγώνα.

Αποκαλύπτει: Ότι δεν μπορεί να υπάρξει αποτελεσματικός εκλογικός αγώνας δίχως οργανωμένο και μαχητικό λαϊκό ΚΙΝΗΜΑ. Δεν μπορεί καμία εκλογική νίκη να έχει διάρκεια και το κυριότερο να σταθεί ασυμβίβαστη και ανεξάρτητη ΑΠΕΝΑΝΤΙ στους ληστές και δήμιους, Αν δεν στηρίζεται σε ένα αγωνιστικό και οργανωμένο λαϊκό κίνημα.

Με πιο απλά λόγια: Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική Αριστερά, μια Αριστερά ασυμβίβαστη και ανατρεπτική, αν πίσω της δεν βρίσκεται ο ΔΡΟΜΟΣ: ΟΙ οργανωμένοι και μαχητικοί αγώνες των εργαζόμενων και του λαού…

Αριστερά χωρίς ο εκλογικός της αγώνας να αποτελεί το προϊόν και την έκφραση ενός μαχητικού και οργανωμένου λαϊκού κινήματος, χωρίς το ΔΡΟΜΟ, δεν είναι αριστερά. Είναι απλώς ένας εκλογικός μηχανισμός, τσόφλι δίχως περιεχόμενο…

Μια τέτοια «αριστερά» είναι ενσωματωμένη «αριστερά», διότι κάθε εκλογικός αγώνας «σκέτος», ΕΞΩ από το ΔΡΟΜΟ, χωρίς τα γρανιτένια βάθρα ενός ρωμαλέου και αγωνιστικού, ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ λαϊκού κινήματος, ΥΠΟΚΥΠΤΕΙ στην αστική ΛΟΓΙΚΗ του κοινοβουλευτισμού, ΕΝΣΩΝΑΤΩΝΕΤΑΙ στο καθεστωτικό παιχνίδι…

Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΚΚΕ είναι σκέτοι εκλογικοί μηχανισμοί. Η αριστερή στρατηγική, αυτή δηλαδή της ανάπτυξης και οργάνωσης του λαϊκού κινήματος στο ΔΡΟΜΟ, έχει υποκατασταθεί από την εκλογική τακτική. Η εκλογική τακτική έχει γίνει στρατηγική: Μια στρατηγική μετέωρη και εκλογικού κρετινισμού, μακριά από τις ανάγκες και το περιεχόμενο ενός αγωνιστικού κινήματος, ΠΛΗΡΩΣ ενσωματωμένη στο καθεστώς της εκλογικής ΑΠΑΤΗΣ…

Η Χαλκιδική έδειξε και κάτι άλλο ακόμα: Το πώς αντιμετωπίζει η ηγεσία του ΚΚΕ τον εξεγερμένο λαό.

Ήταν η μόνη που δεν στήριξε την ΑΠΟΦΑΣΗ του λαού της Χαλκιδικής στον εκλογικό τους αγώνα.

Η ηγεσία του ΚΚΕ κατέβασε δικό της υποψήφιο, συμμαχώντας έτσι ΑΝΟΙΚΤΑ με τους ληστές και δήμιους του λαού της Χαλκιδικής, καθώς και με το τσιράκι τους, το Πάχτα…

Η ηγεσία του ΚΚΕ περιφρόνησε βάναυσα την αγωνιστική θέληση και απόφαση του λαού της Χαλκιδικής. Γι αυτό και κατατροπώθηκε. Ο υποψήφιος του ΚΚΕ πήρε μόνο 1,96%!!!

Το πιο σημαντικό, βεβαίως, είναι άλλο: Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ που έχει το ΚΚΕ για τα αγωνιστικά κινήματα. Μια αντίληψη άκρως σταλινική η οποία σήμερα αποτελεί το ισοδύναμο της καθεστωτικής ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ, αυτής του κατοχικού καθεστώτος.

Κατά τα άλλα μιλάει το ΚΚΕ για λαϊκά κινήματα και εκπέμπει αντικαπιταλιστικές καταγγελίες: λόγια του αέρα για κατανάλωση των αφελών…

Από resaltomag, μοντάζ Γρέκι