Κάτι τρέμουν

«Κ

άποιες φορές, οφείλουμε να περιορίσουμε την ελευθερία έκφρασης και δράσης ώστε να προστατευθεί η Δημοκρατία». Οι απόφοιτοι των μεγαλύτερων πανεπιστημίων βρήκαν τόπο και χρονική περίοδο για να βάλουν θέμα συζήτησης! Τα ελληνικά μυαλά που έβγαλαν τα πανεπιστήμια Cambridge, Harvard, Oxford, Princeton και Stanford, ανοίγουν θέμα ελευθερίας έκφρασης και δράσης σε μία χώρα που θέλει να υποστηρίζει ότι έχει δημοκρατικό πολίτευμα.

Ας θεωρήσουμε ότι μια τέτοια εκδήλωση...

στην Ελλάδα του σήμερα είναι μία αθώα κίνηση. Ας θεωρήσουμε ότι η απόφοιτοι δεν γνωρίζουν τα τεκταινόμενα στην ίδια τους την χώρα περί ελευθερίας έκφρασης και δράσης. Αν όμως τα γνωρίζουν γιατί μια τέτοια χρονική στιγμή να ανοίγουν τέτοια θέματα; Για ποιον περιορισμό ελευθερίας έκφρασης ομιλούν; Δεν γνωρίζουν ότι όλα τα ΜΜΕ της χώρας (που είναι οι αντιπρόσωποι της ελευθερίας έκφρασης) είναι εδώ και δεκαετίες όργανα της κάθε εξουσίας και της κάθε αντιπολίτευσης; Δεν γνωρίζουν ότι όλα τα ΜΜΕ είναι τα προπαγανδιστικά εργαλεία κομμάτων από τον Έβρο μέχρι την Γαύδο; 

Όταν ομιλούν για ελευθερία δράσης εν μέσω δημοκρατίας δεν γνωρίζουν ότι η κάθε ελευθερία δράσης εδώ και  δεκαετίες έχει ανατεθεί (με δημοκρατικό τρόπο) σε κομματικά συνδικαλιστικά όργανα τα οποία ποδηγετούν τον εργαζόμενο λαό και όχι μόνο; Δεν γνωρίζουν ότι Δημοκρατία που θέλει ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ παύει να είναι δημοκρατία όταν θεωρείται ότι μπορεί να πληγεί από την Ελευθερία οποιασδήποτε έκφρασης;

Εκείνο που πιθανόν να μπέρδεψαν τα μεγάλα μυαλά των μεγαλύτερων πανεπιστημίων είναι ότι στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια δεν υπάρχει Ελευθερία αλλά ελευθεριότητα και στον τρόπο έκφρασης και δράσης. Αυτή την ελευθεριότητα δεν την γέννησε ο λαός, αλλά την επέβαλλαν οι δημοκρατικές κυβερνήσεις οι οποίες γνωρίζουν πολύ καλά ότι μπορεί να τα βρουν σκούρα με ελεύθερα μυαλά που έχουν στόχο την καθολική ελευθερία αλλά όχι με καθημερινούς φασιστάκους που δρουν μέσω ελευθεριότητας με στόχο το ατομικό τους συμφέρον.

Επειδή είναι σίγουρο ότι πανεπιστήμια τύπου Cambridge, Harvard, Oxford, Stanford και πόσο μάλλον Princeton (η μεγάλη σχολή της πολιτικής επικοινωνίας) γνωρίζουν τα πάντα περί ελευθερίας και δημοκρατίας οι συζητήσεις τέτοιου τύπου αυτή την εποχή στην Ελλάδα κάποιο άλλο σκοπό έχουν. Πέρα από την πολυτέλεια του να συζητάς ανάμεσα σε κρασάκι και μπουφέ όταν το 1/3 ενός λαού πεθαίνει αργά και βασανιστικά, υπάρχει κάτι που βρωμάει πολύ σε αυτή την πολυτέλεια. Βρωμάει ο φόβος των μεγάλων μυαλών και αυτών που τους σιγοντάρουν ότι υπάρχει ακόμη η σπίθα που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Υπάρχουν θύλακες που πρέπει να εξαφανιστούν αφού πρώτα περιορισθούν για να προστατευθεί η επιβαλλόμενη Δημοκρατία. Ο τίτλος και μόνο της εκδήλωσης είναι από μόνος του ύποπτος. Ποιος οφείλει να περιορίσει την Ελευθερία; Τα μυαλά των ιδιωτικών πανεπιστημίων; Ποια έκφραση δράσης και ελευθερίας; Αυτών που δεν ορίζουν με τα λεφτά τους οι ισχυροί; Ποια Δημοκρατία; Αυτή που έχει ανάγκη προστασίας; Προστασία από ποιους; Από νταβατζήδες με γραβάτες;

Δημοκρατία και Ελευθερία είναι ομογάλακτες. Ελευθεριότητα, Οφειλή και Περιορισμός είναι μπάσταρδα γνωστών πατεράδων που γεννιούνται καθημερινά στην δική τους Δημοκρατία - Μπ⓪ρδ€λ⓪.-

Του Γιάννη Λαζάρου