Καμιά ντροπή δεν είναι δουλειά

Το γνωστό ρητό “καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή” δεν ξέρω αν το εμπνεύστηκε ο “σοφός λαός” ή κανένας τύπος με ποντικοφαγωμένο μουστάκι τύπου “η δουλειά απελευθερώνει”, ωστόσο δεν ισχύει, γιατί δεν μπορείς να τοποθετήσεις ως ύψιστο  σκοπό σου το να βγάλεις χρήματα, ούτε βέβαια να το πετύχεις με οποιονδήποτε τρόπο.

Στην Ελλάδα της αιώνιας κρίσης, έχουν εμφανιστεί “δουλειές” που αποδεικνύουν πόσο άπληστο ον είναι ο άνθρωπος. Παρακάτω έχω φτιάξει μια λίστα από “δουλειές” για τις οποίες θα πρέπει να ντρέπεσαι αν τις κάνεις...

Ενεχυροδανειστήρια\Αγορά χρυσού

Ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, από καιροσκόπους του κερατά, που περιμένουν τον κάθε απελπισμένο να πουλήσει τα κοσμήματα, τις βέρες ή τα βαπτιστικά του παιδιού του. Ότι πιο κυνικό μπορεί να σκεφτεί κανείς. Δίνουν μετρητά, αγοράζοντας χρυσό, με σκοπό να τον πουλήσουν όταν θ’ ανέβει η τιμή του.

Εισπρακτικές εταιρείες

Ενοχλώντας συνεχώς οφειλέτες τραπεζών και κάθε είδους εταιρειών, παραβιάζουν τα προσωπικά δεδομένα και φτάνουν στο σημείο να τρομοκρατούν. Αυτή η φάμπρικα στήθηκε πάνω από το πτώμα της ελληνικής οικονομίας. Κάποιος έπρεπε να κάνει την “βρώμικη δουλειά” για λογαριασμό των δανειστών, κι εξελίχθηκε σε μπίζνα. Ή νταβατζιλίκι, διαλέγεις και παίρνεις.

ΜΑΤ

Ανέκαθεν ήταν ντροπή να δουλεύεις στα ΜΑΤ, αφού πέρα από το να κοπανάς κόσμο δεν κάνεις τίποτα παραγωγικό, αλλά την τελευταία τριετία, η ντροπή είναι μεγαλύτερη. Γιατί αν είσαι ματατζής, τότε ξέρεις πως είσαι απλά το μαντρόσκυλο της εξουσίας, είτε αυτή λέγεται Κυβέρνηση, είτε Μπόμπολας. Πόσο αναξιοπρεπής πρέπει να είσαι για να δέχεσαι εντολές για ψίχουλα και να είσαι ταυτόχρονα κι ενάντια στην κοινωνία;

Social sitter για βουλευτές

Μια…νέα ειδικότητα είναι αυτή του διαχειριστή λογαριασμών social media αντί διάσημων προσώπων, ατόμων με αξιώματα ή εταιρειών. Το να παρουσιάζεσαι ως “avatar” του κάθε υπουργού ή βουλευτή είναι η κατάντια του κλάδου. Μοιάζει σαν κρυφή επιθυμία να ήσουν στην θέση του.

Οι παραπάνω “δουλειές” αναδύθηκαν περισσότερο μέσα στο περιβάλλον κρίσης. Είναι κλασικές εφαρμογές του “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”. Από πόσο μεγάλο έλλειμμα αξιοπρέπειας πρέπει να πάσχεις για να θέλεις να βγάζεις χρήματα με τέτοιους εξευτελιστικούς τρόπους; Το μεροκάματο έχει αγιοποιηθεί (το μεροκάματο να βγαίνει) ως η ύψιστη τιμή που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Στην πραγματικότητα, η αμοιβή πρέπει να καθορίζεται από την αξία της προσφοράς σου.

Από strangejournal