«Αθήνα κατά Βρυξελλών. Τσίπρας εναντίον Μέρκελ, Δαβίδ εναντίον Γολιάθ: Τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Ξεκίνησε η επανάσταση…». Όχι, δεν πρόκειται για ανάλυση κάποιου περιθωριακού αριστερίστικου εντύπου, αλλά της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία οικονομικής εφημερίδας της Γερμανίας της Handelsblatt. Η εφημερίδα σε άρθρο με τίτλο «Η ελληνική επανάσταση» φανερώνει με γλαφυρό τρόπο τις πραγματικές αιτίες της ανησυχίας του Βερολίνου για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα:
«Η εξέγερση των Αθηναίων μπορεί να εξαπλωθεί...
«Η εξέγερση των Αθηναίων μπορεί να εξαπλωθεί...
σε όλη την Ευρώπη. Ο Τσίπρας ξεκίνησε την επανάσταση. Προς το παρόν είναι ένα μοναχικό ρυάκι. Αλλά θα μπορούσε στο τέλος να εξελιχθεί σε ευρωπαϊκό κίνημα. (…) Ο νέος Έλληνας πρωθυπουργός κρατά τις υποσχέσεις του και απαιτεί επιθετικά «κούρεμα» του χρέους και να δοθεί τέλος στις υποχρεώσεις λιτότητας. Η Ελλάδα το κάνει σοβαρά και θεωρείται ήδη πρωτοπόρος στο θέμα του πώς «καθαρίζει» κανείς με την τεχνοκρατία των Βρυξελλών. Το αθηναϊκό παράδειγμα θα μπορούσε να δημιουργήσει σχολή».
Η γερμανική εφημερίδα επικαλείται, μάλιστα, και τον Μαρξ! «»Ένα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη» έγραφε στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο ο Καρλ Μαρξ το 1848. Όμως σήμερα τα λόγια του είναι περισσότερο επίκαιρα από ποτέ».
Αυτός είναι ο φόβος του Βερολίνου. «Ο Τσίπρας είναι ο εφιάλτης για την Ευρώπη», σύμφωνα με το περιοδικό Der Spiegel. Αν ήταν μόνο η Ελλάδα, δεν θα τους ένοιαζε και πολύ τους Γερμανούς. Τους «καίει» όμως ο «κίνδυνος μόλυνσης». Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα έχει οπλίσει με θάρρος όλους τους λαούς της Ευρώπης. Στην Ισπανία το προηγούμενο Σάββατο μισό εκατομμύριο Ισπανοί κατέκλυσαν το κέντρο της Μαδρίτης σε συγκέντρωση που οργάνωσε το Podemos ενάντια στη λιτότητα. Ήταν ουσιαστικά μια μεγαλειώδης κίνηση συμπαράστασης στην Ελλάδα, όπως φάνηκε κι από τις πολυάριθμες ελληνικές σημαίες που κυμάτιζαν στη Μαδρίτη.
Ήταν όμως και μια σαφής πρόκληση προς το Βερολίνο: «Κι εμείς Podemos (σ.α: μπορούμε) μετά την Ελλάδα», όπως είπε ο ηγέτης του κινήματος, Πάμπλο Ιγκλέσιας, προκαλώντας παραλήρημα ενθουσιασμού. Αν, μάλιστα, καταφέρουν οι Podemos να νικήσουν στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου στην Ισπανία, τότε θα συγκροτηθεί ένα αριστερό κέντρο στην Ευρώπη εναντίον της Γερμανίας και της πολιτικής της λιτότητας, που θα απειλεί να αλλάξει τον ευρωπαϊκό πολιτικό χάρτη.
Η γερμανική εφημερίδα Die Welt παραδέχεται, μάλιστα, ότι «οι επικρίσεις κατά της Γερμανίας ως «Δ” Ράιχ» και ο χαρακτηρισμός «Μερκιαβέλι» για την καγκελάριο είναι πλέον στο στάνταρ λεξιλόγιο σε Λισαβόνα, Παρίσι, Ρώμη και Αθήνα, ακόμη και από κυβερνητικούς αξιωματούχους σε τοκ σόου υψηλής τηλεθέασης».
Το Βερολίνο επιλέγει, φυσικά, τη σκληρή αντίδραση, όπως δείχνουν οι σκληροπυρηνικές δηλώσεις των κάθε λογής συνεργατών της Άνγκελα Μέρκελ. «Το παράδειγμα της Αθήνας θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα προηγούμενοι•), γράφει η Handelsblatt και προειδοποιεί: «Η αλλαγή της κυβέρνησης στην Ελλάδα θα αποτελέσει κίνητρο για άλλες οικονομικά αδύναμες χώρες να αποστασιοποιηθούν από τις Βρυξέλλες. Ο Τσίπρας θα προσπαθήσει να συνεργαστεί στενότερα με την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία. Ήδη στη Γαλλία το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Προέδρου Ολάντ λέει σε όλους τους τόνους ότι «στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα βρήκαμε έναν νέο σύμμαχο”»…
Η «μόλυνση» των Παρισίων από τον ΣΥΡΙΖΑ τρομάζει το Βερολίνο
Ο μεγαλύτερος φόβος της Γερμανίας είναι μήπως η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ προκαλέσει στροφή στην πολιτική της Γαλλίας. Όπως σημειώνει με έμφαση η ισπανική El Pais, «ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, ήταν ο πρώτος ηγέτης που έσπευσε αμέσως να συγχαρεί τον Αλέξη Τσίπρα και προσέφερε την υποστήριξή του. Αντίθετα, η καγκελάριος Μέρκελ, η οποία συνήθως είναι πολύ γρήγορη στην αποστολή συγχαρητήριων μηνυμάτων, περίμενε ως τις έντεκα το πρωί της Τρίτης για να δώσει στη δημοσιότητα τη δήλωσή της για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ολάντ κάλεσε, μάλιστα, αμέσως τον Τσίπρα να επισκεφθεί το Παρίσι, κάτι που δεν έκανε η Μέρκελ». Άλλωστε, την ανάγκη να δοθεί χρόνος στη νέα ελληνική κυβέρνηση ώστε να θεσπίσει το πρόγραμμά της και να προτείνει άμεσα μέτρα για ένα «νέο συμβόλαιο» με τους εταίρους της στην Ευρωζώνη επισήμανε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν, στην κοινή συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε με τον Έλληνα ομόλογό του, Γιάνη Βαρουφάκη, στο Παρίσι την περασμένη Κυριακή.
Από την πλευρά του, ο Γάλλος Πρόεδρος υποδέχτηκε χθες, Τετάρτη, με τιμές τον Έλληνα πρωθυπουργό στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Ο Φρανσουά Ολάντ είναι, βέβαια, ανάμεσα σε μυλόπετρες. Αν και ακολουθεί τις εντολές και την πολιτική της Μέρκελ, φαίνεται να προσπαθεί τώρα να αξιοποιήσει τη νίκη του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ προς όφελος της Γαλλίας. . Για να πιέσει τους Γερμανούς και να αποσπάσει ό,τι μπορεί για τους Γάλλους. Η Le Monde, με ένα βαρυσήμαντο άρθρο της, σημειώνει, μάλιστα, ότι «η Γερμανία ανησυχεί για την τάση του Παρισιού να παίξει το χαρτί «Τσίπρας»». Όπως γράφει χαρακτηριστικά η γαλλική εφημερίδα, «από το βράδυ της 25ης Ιανουάριου στο Βερολίνο όλα τα σημάδια είναι… κόκκινα».
Η υπόθεση αυτή θα φαινόταν απίθανη αν ο (Γάλλος) Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της Κομισιόν, Πιερ Μοσκοβισί, δεν έκανε από την περασμένη Κυριακή δηλώσεις οι οποίες στο Βερολίνο κρίνονται πολύ συμβιβαστικές προς την Αθήνα. Ο πρώτος γραμματέας του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ζαν-Κριστόφ Καμπαντελίς, και ο σοσιαλιστής πρόεδρος της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, Κλοντ Μπαρτολόν, χαιρέτισαν τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας ότι «η νίκη ενός αριστερού ήταν πάντα μια καλή είδηση για το Σοσιαλιστικό Κόμμα». Ο Φιλίπ Κορντερί, ηγετικό στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, σημείωσε δε ότι «ο αγώνας κατά της λιτότητας ενισχύεται σήμερα στην Ευρώπη. Από το 2012 ο Φρανσουά Ολάντ και οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες αγωνίζονται για να αλλάξουν προσανατολισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα βρήκαν έναν νέο σύμμαχο, τον Αλέξη Τσίπρα».
Την εξήγηση δίνει το γαλλικό περιοδικό Le Nouvel Observateur. «Η Γαλλία, μια μεγάλη χώρα της Ζώνης του Ευρώ, έχει μπροστά της δυόμισι χρόνια για να αντιστρέφει την ατζέντα. Η Γαλλία έφερε το 2012 στην εξουσία μια Αριστερά που υποσχέθηκε να αγωνιστεί κατά της λιτότητας. Ο Ολάντ είχε δεσμευτεί, μάλιστα, να επαναδιαπραγματευτεί το Δημοσιονομικό Σύμφωνο που είχε υπογράψει ο δεξιός Νικολά Σαρκοζί. Ωστόσο, ο Γάλλος Πρόεδρος έφτασε στο σημείο να τα “καταπιεί» όλα αυτά μπροστά στη Μέρκελ, με αποτέλεσμα μια θεαματική κάθοδο στην… κόλαση. Τώρα, στη νέα διαπραγμάτευση που ανοίγει, ο Φρανσουά Ολάντ έχει στα χέρια του ένα ισχυρό χαρτί: τον άνεμο της αλλαγής που πνέει στην Ελλάδα, την Ισπανία και αλλού. Με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί ο Ολάντ να συμβάλει στον επαναπροσανατολισμό της Ευρώπης. Το ερώτημα, λοιπόν, μετά την 25η Ιανουάριου δεν είναι μόνο «τι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας με αυτή τη νίκη;» αλλά τι θα κάνει και ο Ολάντ», τονίζει το γαλλικό περιοδικό.
Το κουτί της Πανδώρας
Το κύμα «syrizophilie» (συριζοφιλίας) στο Παρίσι είναι, λοιπόν, ο νέος πονοκέφαλος της Γερμανίας. Η Le Monde πολύ σωστά υπογραμμίζει ότι «για το Βερολίνο η υποχώρηση έναντι της Αθήνας είναι το άνοιγμα ενός κουτιού της Πανδώρας. Όλα όσα πέτυχε η Γερμανία στη Ζώνη του Ευρώ από το 2010 τίθενται εν αμφιβάλω». Ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας, Εμανουέλ Μακράν, έστειλε μήνυμα στο Βερολίνο ότι «δεν μπορεί να είναι φετίχ ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός», όπως θέλει να επιβάλει η Γερμανία σε όλη την Ευρώπη προκειμένου να διαιωνίσει τη λιτότητα.
«Όταν γίνονται τέτοιες δηλώσεις πρέπει να χτυπά το καμπανάκι του κινδύνου στο Βερολίνο», γράφει η Die Welt. Η γερμανική εφημερίδα προειδοποιεί, μάλιστα, τον Ολάντ «να μην στηρίξει τον Τσίπρα όσο κι αν αυτό θα άρεσε στην αριστερή πτέρυγα των Σοσιαλιστών, γιατί γνωρίζει πόσο… τρωτή είναι η γαλλική οικονομία». Και ο νοών νοείτω, με δεδομένη την εξάρτηση της γαλλικής οικονομικής ελίτ από τη Γερμανία.
Οι απειλές αυτές δεν αποτελούν λόγια του αέρα. Οι Γερμανοί γνωρίζουν καλά ότι αν χάσουν τη στήριξη της Γαλλίας χάνουν τα πάντα στην Ευρώπη, όπως έχει δείξει η ιστορία τον προηγούμενο αιώνα. Η δε αμερικανική Wall Street Journal σημειώνει με έμφαση ότι «οι αξιωματούχοι στο Βερολίνο φοβούνται πως η χαλάρωση της λιτότητας στην Ελλάδα θα στείλει λάθος σήματα στη Γαλλία και την Ιταλία». Ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών, Πάολο Τζεντιλόνι, το είπε καθαρά: «Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τελικά ένας τρόπος για να βγούμε από την ακινησία από την οποία πάσχει η Ευρώπη».
Όπως λέει ο Γάλλος οικονομολόγος Ζακ Σαπίρ, το δίλημμα είναι περισσότερο της Γερμανίας και λιγότερο της Ελλάδας: «Η Γερμανία εξακολουθεί να έχει μια επιλογή, αλλά μια επιλογή ανάμεσα σε δύο κακά: αν αποδεχτεί την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους (ή αναστολή πληρωμών), θα δεχτεί αμέσως παρόμοια αιτήματα από χώρες όπως η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Ιταλία. Αν δεν δεχτεί το ελληνικό αίτημα, κινδυνεύει να δει τη γραμμή ΣΥΡΙΖΑ να επεκτείνεται και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το μέλλον φαίνεται δυσοίωνο για τη Γερμανία, η οποία τώρα συνειδητοποιεί ότι είναι σε μια παγίδα. Στην ίδια παγίδα όπου πίστευε ότι θα πέσουν οι άλλες χώρες. Ό,τι κι αν επιλέξει το Βερολίνο, θα αποδυναμωθεί η σημερινή μορφή της υπό γερμανικής ηγεμονίας Ευρώπης. Όποιος ακολουθεί δύο μέτρα και δύο σταθμά πάντα το πληρώνει, και σε αυτή την περίπτωση οι Γερμανοί θα πληρώσουν υψηλό τίμημα»…
Πηγή: Μιχάλης Ψίλος – «Επίκαιρα»
Από vathikokkino
Από την πλευρά του, ο Γάλλος Πρόεδρος υποδέχτηκε χθες, Τετάρτη, με τιμές τον Έλληνα πρωθυπουργό στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Ο Φρανσουά Ολάντ είναι, βέβαια, ανάμεσα σε μυλόπετρες. Αν και ακολουθεί τις εντολές και την πολιτική της Μέρκελ, φαίνεται να προσπαθεί τώρα να αξιοποιήσει τη νίκη του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ προς όφελος της Γαλλίας. . Για να πιέσει τους Γερμανούς και να αποσπάσει ό,τι μπορεί για τους Γάλλους. Η Le Monde, με ένα βαρυσήμαντο άρθρο της, σημειώνει, μάλιστα, ότι «η Γερμανία ανησυχεί για την τάση του Παρισιού να παίξει το χαρτί «Τσίπρας»». Όπως γράφει χαρακτηριστικά η γαλλική εφημερίδα, «από το βράδυ της 25ης Ιανουάριου στο Βερολίνο όλα τα σημάδια είναι… κόκκινα».
Η υπόθεση αυτή θα φαινόταν απίθανη αν ο (Γάλλος) Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της Κομισιόν, Πιερ Μοσκοβισί, δεν έκανε από την περασμένη Κυριακή δηλώσεις οι οποίες στο Βερολίνο κρίνονται πολύ συμβιβαστικές προς την Αθήνα. Ο πρώτος γραμματέας του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ζαν-Κριστόφ Καμπαντελίς, και ο σοσιαλιστής πρόεδρος της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, Κλοντ Μπαρτολόν, χαιρέτισαν τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας ότι «η νίκη ενός αριστερού ήταν πάντα μια καλή είδηση για το Σοσιαλιστικό Κόμμα». Ο Φιλίπ Κορντερί, ηγετικό στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, σημείωσε δε ότι «ο αγώνας κατά της λιτότητας ενισχύεται σήμερα στην Ευρώπη. Από το 2012 ο Φρανσουά Ολάντ και οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες αγωνίζονται για να αλλάξουν προσανατολισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα βρήκαν έναν νέο σύμμαχο, τον Αλέξη Τσίπρα».
Την εξήγηση δίνει το γαλλικό περιοδικό Le Nouvel Observateur. «Η Γαλλία, μια μεγάλη χώρα της Ζώνης του Ευρώ, έχει μπροστά της δυόμισι χρόνια για να αντιστρέφει την ατζέντα. Η Γαλλία έφερε το 2012 στην εξουσία μια Αριστερά που υποσχέθηκε να αγωνιστεί κατά της λιτότητας. Ο Ολάντ είχε δεσμευτεί, μάλιστα, να επαναδιαπραγματευτεί το Δημοσιονομικό Σύμφωνο που είχε υπογράψει ο δεξιός Νικολά Σαρκοζί. Ωστόσο, ο Γάλλος Πρόεδρος έφτασε στο σημείο να τα “καταπιεί» όλα αυτά μπροστά στη Μέρκελ, με αποτέλεσμα μια θεαματική κάθοδο στην… κόλαση. Τώρα, στη νέα διαπραγμάτευση που ανοίγει, ο Φρανσουά Ολάντ έχει στα χέρια του ένα ισχυρό χαρτί: τον άνεμο της αλλαγής που πνέει στην Ελλάδα, την Ισπανία και αλλού. Με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί ο Ολάντ να συμβάλει στον επαναπροσανατολισμό της Ευρώπης. Το ερώτημα, λοιπόν, μετά την 25η Ιανουάριου δεν είναι μόνο «τι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας με αυτή τη νίκη;» αλλά τι θα κάνει και ο Ολάντ», τονίζει το γαλλικό περιοδικό.
Το κουτί της Πανδώρας
Το κύμα «syrizophilie» (συριζοφιλίας) στο Παρίσι είναι, λοιπόν, ο νέος πονοκέφαλος της Γερμανίας. Η Le Monde πολύ σωστά υπογραμμίζει ότι «για το Βερολίνο η υποχώρηση έναντι της Αθήνας είναι το άνοιγμα ενός κουτιού της Πανδώρας. Όλα όσα πέτυχε η Γερμανία στη Ζώνη του Ευρώ από το 2010 τίθενται εν αμφιβάλω». Ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας, Εμανουέλ Μακράν, έστειλε μήνυμα στο Βερολίνο ότι «δεν μπορεί να είναι φετίχ ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός», όπως θέλει να επιβάλει η Γερμανία σε όλη την Ευρώπη προκειμένου να διαιωνίσει τη λιτότητα.
«Όταν γίνονται τέτοιες δηλώσεις πρέπει να χτυπά το καμπανάκι του κινδύνου στο Βερολίνο», γράφει η Die Welt. Η γερμανική εφημερίδα προειδοποιεί, μάλιστα, τον Ολάντ «να μην στηρίξει τον Τσίπρα όσο κι αν αυτό θα άρεσε στην αριστερή πτέρυγα των Σοσιαλιστών, γιατί γνωρίζει πόσο… τρωτή είναι η γαλλική οικονομία». Και ο νοών νοείτω, με δεδομένη την εξάρτηση της γαλλικής οικονομικής ελίτ από τη Γερμανία.
Οι απειλές αυτές δεν αποτελούν λόγια του αέρα. Οι Γερμανοί γνωρίζουν καλά ότι αν χάσουν τη στήριξη της Γαλλίας χάνουν τα πάντα στην Ευρώπη, όπως έχει δείξει η ιστορία τον προηγούμενο αιώνα. Η δε αμερικανική Wall Street Journal σημειώνει με έμφαση ότι «οι αξιωματούχοι στο Βερολίνο φοβούνται πως η χαλάρωση της λιτότητας στην Ελλάδα θα στείλει λάθος σήματα στη Γαλλία και την Ιταλία». Ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών, Πάολο Τζεντιλόνι, το είπε καθαρά: «Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τελικά ένας τρόπος για να βγούμε από την ακινησία από την οποία πάσχει η Ευρώπη».
Όπως λέει ο Γάλλος οικονομολόγος Ζακ Σαπίρ, το δίλημμα είναι περισσότερο της Γερμανίας και λιγότερο της Ελλάδας: «Η Γερμανία εξακολουθεί να έχει μια επιλογή, αλλά μια επιλογή ανάμεσα σε δύο κακά: αν αποδεχτεί την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους (ή αναστολή πληρωμών), θα δεχτεί αμέσως παρόμοια αιτήματα από χώρες όπως η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Ιταλία. Αν δεν δεχτεί το ελληνικό αίτημα, κινδυνεύει να δει τη γραμμή ΣΥΡΙΖΑ να επεκτείνεται και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το μέλλον φαίνεται δυσοίωνο για τη Γερμανία, η οποία τώρα συνειδητοποιεί ότι είναι σε μια παγίδα. Στην ίδια παγίδα όπου πίστευε ότι θα πέσουν οι άλλες χώρες. Ό,τι κι αν επιλέξει το Βερολίνο, θα αποδυναμωθεί η σημερινή μορφή της υπό γερμανικής ηγεμονίας Ευρώπης. Όποιος ακολουθεί δύο μέτρα και δύο σταθμά πάντα το πληρώνει, και σε αυτή την περίπτωση οι Γερμανοί θα πληρώσουν υψηλό τίμημα»…
Πηγή: Μιχάλης Ψίλος – «Επίκαιρα»
Από vathikokkino
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου