"Είναι ανώμαλο, το κράτος να διοικείται με emails που έρχονται από το εξωτερικό. Είναι απίστευτο, ότι κρατικοί υπάλληλοι συζητούν με κυβερνητικά στελέχη και εξωθεσμικούς παράγοντες για το πώς θα παρακαμφθεί η Βουλή. Είναι ανήκουστο, ένας κάποιος τύπος ονόματι Φούχτελ, να επιθεωρεί σχολειά, υπηρεσίες κι εγκαταστάσεις, λες κι η Ελλάδα είναι μια Γερμανική επαρχία. Είναι αδιανόητο, υπουργοί εκλεγμένης κυβέρνησης, να δίνουν λογαριασμό σε υπαλλήλους της τρόικα (που με ελληνικά χρήματα αμείβονται) κι εκείνοι να τους φέρονται σαν υπεροπτικοί δάσκαλοι."
Του Θωμά Μαυροφίδη
Δεν είναι μόνο τα χτυπητά. Οι φόροι, οι σφαγιασμένοι μισθοί και συντάξεις, τα κλεμμένα επιδόματα, τα ανύπαρκτα πλέον εργασιακά δικαιώματα. Όχι πως δεν είναι σημαντικά, κάθε άλλο. Και σημαντικά είναι, κι απαραίτητο να διορθωθούν και μάλιστα άμεσα.
Αλλά, είναι και κάποια «μικρά», κάποια που πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα μέσα στο χάος της νεοφιλελεύθερης επέλασης και στον ορυμαγδό που ακολούθησε. Για παράδειγμα, με ενοχλεί...
αυτή η διαφήμιση στην τηλεόραση, εκείνη που λέει «14ΧΧΧ, ο νέος σας αριθμός για το ραντεβού σας στο ΙΚΑ» (ΙΚΑ; Σύκα; ΕΟΠΥΥ; Όπως διάολο το ονομάσανε πάντως). Ότι δηλαδή, πρέπει να πληρώνω 1€ ή και 2€, για να κλείσω ραντεβού με τον ασφαλιστικό μου φορέα. Γιατί; Ποτέ δεν το κατάλαβα! Πάντα έκλεινα ραντεβού, πότε για το ένα και πότε για το άλλο, πιο συχνά για συνταγογράφηση σε βιβλιάρια γερόντων συγγενών με χρόνιες παθήσεις. Μάλιστα, πήγαινα στο ΙΚΑ για τη συνταγογράφηση και φεύγοντας, έκλεινα το επόμενο ραντεβού, για ένα – δυο μήνες μετά· ή το έκανα τηλεφωνικά στο υποκατάστημα, χωρίς κανένα πρόβλημα. Και ξαφνικά, διάφοροι ιδιώτες, να με «εξυπηρετήσουν» με το αζημίωτο βέβαια, καθότι “there is no such thing as a free lunch” (όπως μας λένε μερικοί «σπουδαγμένοι» – υποτίθεται). Δηλαδή, ιδιώτες που χρησιμοποιούν το σύστημα μηχανοργάνωσης του ΙΚΑ – όχι κάποιο που έφτιαξαν οι ίδιοι, για να βγάζουν λεφτά από την τσέπη μου, προσφέροντας τίποτε.
Ιδιώτες επίσης, να μοιράζουν τα συγγράμματα στους φοιτητές. Να πηγαίνει ο φοιτητής σε 5-6 διαφορετικά σημεία στην πόλη, για να πάρει τα βιβλία που δικαιούται. Γιατί; Άγνωστο επίσης. Ιδιώτες εργολάβοι σε ΔΕΗ και ύδρευση, να λειτουργούν εξίσου προβληματικά με τις προηγούμενες δημόσιες υπηρεσίες, αλλά αυτό λέγεται «εξυγίανση»; Και, δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Γνωστά τα προβλήματα και στις ΗΠΑ (π.χ. ηλεκτροδότηση στην Καλιφόρνια) και στην Ευρώπη (π.χ. ύδρευση στο Παρίσι). Γιατί, «το κράτος» λέει, «δεν μπορεί να είναι επιχειρηματίας»· αλλά, γιατί όχι; Προφανώς, «γιατί έτσι»!
Όλα αυτά έγιναν με τεράστια ταχύτητα. Πέρναγαν μπροστά απ’ τα μάτια μας, την ώρα που λογαριάζαμε απελπισμένοι πώς θα πληρώσουμε τα χαράτσια, τους φόρους, τις δόσεις κι εμείς δεν τα βλέπαμε, γιατί δεν προλαβαίναμε. Ξαφνικά, η διαφήμιση του ιδιώτη στην τηλεόραση – από κει έπαιρνες χαμπάρι τι είχε συμβεί…
Όλα αυτά, μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να τα αντιστρέψει· ένα προς ένα, συστηματικά, λεπτομερώς και γρήγορα. Όχι μόνο για λόγους ιδεολογικούς ή οικονομικούς. Αλλά γιατί, κυρίως, πρέπει να θυμηθούμε τι είναι φυσιολογικό και τι όχι σε μια Δημοκρατία. Γιατί, είναι κι άλλα.
Δεν είναι ας πούμε φυσιολογικό, να πέφτουνε βροχή οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου σε μια δημοκρατική Βουλή. Δεν είναι φυσιολογικό να απουσιάζει συστηματικά ο πρωθυπουργός από το Κοινοβούλιο. Δεν είναι φυσιολογικό οι υπουργοί να συνιστούν στους πολίτες να πουλήσουν τα σπίτια τους (Βαρβιτσιώτης) ή να τα νοικιάσουν και να πάνε να μείνουν σε φτηνότερα (Βορίδης). Δεν είναι φυσιολογικό η κυβέρνηση να απειλεί την κοινωνία όποτε νοιώθει ότι χάνει το εκλογικό της έρεισμα. Δεν είναι φυσιολογικό τα ΜΑΤ να υπηρετούν κάποιον ιδιώτη που αυθαιρετεί στις Σκουριές, ούτε και το να επιτίθενται με σαφείς δολοφονικές διαθέσεις εναντίον ελευθέρων πολιτών που διαδηλώνουν· των ίδιων πολιτών, των οποίων οι αστυνομικοί, είναι υπάλληλοι. Ούτε λογικό, ούτε φυσιολογικό είναι να πληρώνεις εισιτήριο ή και τις εξετάσεις σου στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Είναι ανώμαλο, το κράτος να διοικείται με emails που έρχονται από το εξωτερικό. Είναι απίστευτο, ότι κρατικοί υπάλληλοι συζητούν με κυβερνητικά στελέχη και εξωθεσμικούς παράγοντες για το πώς θα παρακαμφθεί η Βουλή. Είναι ανήκουστο, ένας κάποιος τύπος ονόματι Φούχτελ, να επιθεωρεί σχολειά, υπηρεσίες κι εγκαταστάσεις, λες κι η Ελλάδα είναι μια Γερμανική επαρχία. Είναι αδιανόητο, υπουργοί εκλεγμένης κυβέρνησης, να δίνουν λογαριασμό σε υπαλλήλους της τρόικα (που με ελληνικά χρήματα αμείβονται) κι εκείνοι να τους φέρονται σαν υπεροπτικοί δάσκαλοι.
Όλα αυτά (και χιλιάδες άλλα) είναι συμπτώματα μια θνήσκουσας (αν όχι ήδη νεκρής) Δημοκρατίας. Και, δεν είναι φυσιολογικό να τα θεωρούμε φυσιολογικά.
*Ο Θωμάς Μαυροφίδης διδάσκει Συστημική Θεωρία και Πληροφορική, στο Παν. Αιγαίου
Δεν είναι μόνο τα χτυπητά. Οι φόροι, οι σφαγιασμένοι μισθοί και συντάξεις, τα κλεμμένα επιδόματα, τα ανύπαρκτα πλέον εργασιακά δικαιώματα. Όχι πως δεν είναι σημαντικά, κάθε άλλο. Και σημαντικά είναι, κι απαραίτητο να διορθωθούν και μάλιστα άμεσα.
Αλλά, είναι και κάποια «μικρά», κάποια που πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα μέσα στο χάος της νεοφιλελεύθερης επέλασης και στον ορυμαγδό που ακολούθησε. Για παράδειγμα, με ενοχλεί...
αυτή η διαφήμιση στην τηλεόραση, εκείνη που λέει «14ΧΧΧ, ο νέος σας αριθμός για το ραντεβού σας στο ΙΚΑ» (ΙΚΑ; Σύκα; ΕΟΠΥΥ; Όπως διάολο το ονομάσανε πάντως). Ότι δηλαδή, πρέπει να πληρώνω 1€ ή και 2€, για να κλείσω ραντεβού με τον ασφαλιστικό μου φορέα. Γιατί; Ποτέ δεν το κατάλαβα! Πάντα έκλεινα ραντεβού, πότε για το ένα και πότε για το άλλο, πιο συχνά για συνταγογράφηση σε βιβλιάρια γερόντων συγγενών με χρόνιες παθήσεις. Μάλιστα, πήγαινα στο ΙΚΑ για τη συνταγογράφηση και φεύγοντας, έκλεινα το επόμενο ραντεβού, για ένα – δυο μήνες μετά· ή το έκανα τηλεφωνικά στο υποκατάστημα, χωρίς κανένα πρόβλημα. Και ξαφνικά, διάφοροι ιδιώτες, να με «εξυπηρετήσουν» με το αζημίωτο βέβαια, καθότι “there is no such thing as a free lunch” (όπως μας λένε μερικοί «σπουδαγμένοι» – υποτίθεται). Δηλαδή, ιδιώτες που χρησιμοποιούν το σύστημα μηχανοργάνωσης του ΙΚΑ – όχι κάποιο που έφτιαξαν οι ίδιοι, για να βγάζουν λεφτά από την τσέπη μου, προσφέροντας τίποτε.
Ιδιώτες επίσης, να μοιράζουν τα συγγράμματα στους φοιτητές. Να πηγαίνει ο φοιτητής σε 5-6 διαφορετικά σημεία στην πόλη, για να πάρει τα βιβλία που δικαιούται. Γιατί; Άγνωστο επίσης. Ιδιώτες εργολάβοι σε ΔΕΗ και ύδρευση, να λειτουργούν εξίσου προβληματικά με τις προηγούμενες δημόσιες υπηρεσίες, αλλά αυτό λέγεται «εξυγίανση»; Και, δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Γνωστά τα προβλήματα και στις ΗΠΑ (π.χ. ηλεκτροδότηση στην Καλιφόρνια) και στην Ευρώπη (π.χ. ύδρευση στο Παρίσι). Γιατί, «το κράτος» λέει, «δεν μπορεί να είναι επιχειρηματίας»· αλλά, γιατί όχι; Προφανώς, «γιατί έτσι»!
Όλα αυτά έγιναν με τεράστια ταχύτητα. Πέρναγαν μπροστά απ’ τα μάτια μας, την ώρα που λογαριάζαμε απελπισμένοι πώς θα πληρώσουμε τα χαράτσια, τους φόρους, τις δόσεις κι εμείς δεν τα βλέπαμε, γιατί δεν προλαβαίναμε. Ξαφνικά, η διαφήμιση του ιδιώτη στην τηλεόραση – από κει έπαιρνες χαμπάρι τι είχε συμβεί…
Όλα αυτά, μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να τα αντιστρέψει· ένα προς ένα, συστηματικά, λεπτομερώς και γρήγορα. Όχι μόνο για λόγους ιδεολογικούς ή οικονομικούς. Αλλά γιατί, κυρίως, πρέπει να θυμηθούμε τι είναι φυσιολογικό και τι όχι σε μια Δημοκρατία. Γιατί, είναι κι άλλα.
Δεν είναι ας πούμε φυσιολογικό, να πέφτουνε βροχή οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου σε μια δημοκρατική Βουλή. Δεν είναι φυσιολογικό να απουσιάζει συστηματικά ο πρωθυπουργός από το Κοινοβούλιο. Δεν είναι φυσιολογικό οι υπουργοί να συνιστούν στους πολίτες να πουλήσουν τα σπίτια τους (Βαρβιτσιώτης) ή να τα νοικιάσουν και να πάνε να μείνουν σε φτηνότερα (Βορίδης). Δεν είναι φυσιολογικό η κυβέρνηση να απειλεί την κοινωνία όποτε νοιώθει ότι χάνει το εκλογικό της έρεισμα. Δεν είναι φυσιολογικό τα ΜΑΤ να υπηρετούν κάποιον ιδιώτη που αυθαιρετεί στις Σκουριές, ούτε και το να επιτίθενται με σαφείς δολοφονικές διαθέσεις εναντίον ελευθέρων πολιτών που διαδηλώνουν· των ίδιων πολιτών, των οποίων οι αστυνομικοί, είναι υπάλληλοι. Ούτε λογικό, ούτε φυσιολογικό είναι να πληρώνεις εισιτήριο ή και τις εξετάσεις σου στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Είναι ανώμαλο, το κράτος να διοικείται με emails που έρχονται από το εξωτερικό. Είναι απίστευτο, ότι κρατικοί υπάλληλοι συζητούν με κυβερνητικά στελέχη και εξωθεσμικούς παράγοντες για το πώς θα παρακαμφθεί η Βουλή. Είναι ανήκουστο, ένας κάποιος τύπος ονόματι Φούχτελ, να επιθεωρεί σχολειά, υπηρεσίες κι εγκαταστάσεις, λες κι η Ελλάδα είναι μια Γερμανική επαρχία. Είναι αδιανόητο, υπουργοί εκλεγμένης κυβέρνησης, να δίνουν λογαριασμό σε υπαλλήλους της τρόικα (που με ελληνικά χρήματα αμείβονται) κι εκείνοι να τους φέρονται σαν υπεροπτικοί δάσκαλοι.
Όλα αυτά (και χιλιάδες άλλα) είναι συμπτώματα μια θνήσκουσας (αν όχι ήδη νεκρής) Δημοκρατίας. Και, δεν είναι φυσιολογικό να τα θεωρούμε φυσιολογικά.
*Ο Θωμάς Μαυροφίδης διδάσκει Συστημική Θεωρία και Πληροφορική, στο Παν. Αιγαίου
Από imerodromos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου