ΠΑΡΑΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ

Π: Πατέρας        Γ: Γιος

     

Γ: Τον πιστεύεις τον κύριο πρωθυπουργό όταν λέει πως δεν θα ησυχάσει αν δεν μας βγάλει από το μνημόνιο;

     

Π: Απόλυτα. Αν δεν μας βγάλει από αυτό το μνημόνιο, πώς θα μας βάλει στο επόμενο;

     

Γ: Τον πιστεύεις τον κύριο Τσίπρα που λέει ότι θα τηρήσει όλες τις προεκλογικές του δεσμεύσεις;

     

Π: Φυσικά παιδί μου. Οι προσδοκίες του κόσμου βρίσκονται στο μηδέν. Το μόνο που...

θέλουν όλοι πλέον είναι να μην χειροτερεύσουν πολύ τα πράγματα.

     

Γ: Πιστεύεις ότι θα φέρει το βασικό μισθό στα 751 ευρώ;

     

Π: Γιατί, αν τον φέρει στα 651 θα εμφανιστεί κανένας παραπονούμενος; Όλοι ευχαριστημένοι θα είναι γιατί θα μπορούσε να τον φέρει στα 551 ή στα 451 ή στα 351 ή στα 251 ή στα 151 ή στα 51!

     

Γ: Πατέρα, δεν εκτιμάς το ρεαλισμό και την ειλικρίνεια του κυρίου Λοβέρδου που λέει ότι δεν θα καλυφθούν όλα τα κενά στα σχολεία;

          

Π: Εκτιμώ το θράσος του παιδί μου. Με το ίδιο θράσος έλεγε πριν από χρόνια ότι η ανεργία θα ξεπεράσει το 25%. Το ίδιο θράσος είχε και η Διαμαντοπούλου όταν έλεγε πως δεν θα κάνει κανέναν διορισμό. Απορώ μόνο με το θράσος το δικό μου που αποδέχομαι το θράσος τους γνωρίζοντας ότι σε λίγα χρόνια θα μου ζητήσεις το λόγο για τη στάση μου αυτή.

     

Γ: Τι εννοεί ο κύριος Λοβέρδος όταν λέει ότι τα κενά στα σχολεία δεν θα καλυφθούν ικανοποιητικά αλλά η κάλυψή τους θα είναι επαρκής;

     

Π: Εννοεί ότι θα υπάρχουν κενά και θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό. Όπως μάθαμε να ζούμε με μειωμένους μισθούς κατά 40%, χωρίς δώρα, χωρίς κοινωνική και ιατρική ασφάλιση, χωρίς δουλειά μες στο φόβο και την κατάθλιψη.

     

Γ: Το Νέο Λύκειο πώς το βρίσκεις;

     

Π: Το παραγγέλνεις ηλεκτρονικά και στο στέλνουν απευθείας από τα εργοστάσια παραγωγής του, τον ΟΟΣΑ και την ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ.

     

Γ: Συμφωνείς με την τράπεζα θεμάτων;

     

Π: Όλες οι τράπεζες, για το καλό μας, πρέπει να σωθούν και να αναπτυχθούν. Τα σπίτια των «κόκκινων δανείων» θα οδηγηθούν σε κατασχέσεις και οι μαθητές των «κόκκινων οικονομικά τάξεων» σε κατασχέσεις ονείρων και ζωών.

     

Γ: Νομίζεις ότι οι νέοι της εποχής μου είναι ώριμοι;

     

Π: Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι νέοι μέχρι να γίνουν 18 χρονών, είναι ανώριμοι όταν διεκδικούν και αγωνίζονται αλλά με το που κλείνουν τα 18 ωριμάζουν απότομα και μπορούν με ωριμότητα να ψηφίζουν και να εκλέγουν αυτούς που τους κατηγορούν για ανωριμότητα. Είναι, επίσης ώριμοι να τους αγοράζουν οι γονείς, οι παππούδες και λοιποί συγγενείς κινητά, τάμπλετς, άι φον, άι ποντ και άι μην πω τίποτε άλλο, αλλά τελείως ανώριμοι όταν τα χρησιμοποιούν.

     

Γ: Ποια είναι η γνώμη σου για τον κύριο Θεοδωράκη και το ποτάμι του;

     

Π: Νομίζω πως είναι αυτό που έλλειπε από την πολιτική ζωή του τόπου. Προεκλογικά λέει πως είναι ενάντια σε όλους τους άλλους και μετεκλογικά λέει πως θα συνεργαστεί, αν μπει στη Βουλή, με όλους τους άλλους. Σαφέστατος, ειλικρινής και με σταθερή πολιτική άποψη. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να μπει στην κυβέρνηση.

     

Γ: Χάρηκες που ήρθε η κυρία Αμάλ Αλαμουντίν – Κλούνεϋ για να υποστηρίξει την επιστροφή των μαρμάρων στην Ελλάδα;

     

Π: Πάρα πολύ χάρηκα. Περισσότερο όμως χάρηκαν τα 3,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας που βρίσκονται στο όριο της φτώχιας.

     

Γ: Γιατί νομίζεις ότι η κυρία Μπακογιάννη είναι ενάντια στον ΕΝΦΙΑ;

     

Π: Δεν ξέρω αλλά σίγουρα όχι επειδή διαθέτει πάρα πολλά ακίνητα. Αυτό δεν μου περνάει από το μυαλό γιατί δεν ξέρω αν ισχύει κιόλας. Απλά, σκέφτεται τους ανθρώπους που δεν μπορούν να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ. Τόσα χρόνια σε κυβερνητικές θέσεις, έκανε τίποτε άλλο από το να προασπίζεται τα συμφέροντα των φτωχών;

     

Γ: Τελικά, πότε θα βγούμε από το μνημόνιο;

     

Π: Όταν βγούμε από τα σπίτια μας και τα καβούκια μας.

    

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη