Όλα διαλύονται και στο ΠαΣοΚ χτενίζονται

Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

 - Έχουν πλάκα εκεί στο ΠαΣοΚ! Ο Γιώργος «βρίζει» τον Ευάγγελο επειδή συγκυβερνά με τη Δεξιά. Ο Ευάγγελος «βρίζει» το Γιώργο ότι σχεδίασε τη συγκυβέρνηση με τη Δεξιά και το ΛαΟΣ.

   

- Μου αρέσει που, ακόμα και τώρα, διαχωρίζουν το ΠαΣοΚ από τη Δεξιά. Σε λίγο θα μας πουν ότι όλα όσα έχουν κάνει τα τελευταία πέντε χρόνια ήταν πράξεις ανατροπής του Καπιταλισμού.

   

- Κι έχεις και τους άλλους να χειροκροτούνε, άλλοι τον Γιώργο και άλλοι τον Ευάγγελο. Αυτοκτονίες, ανεργία, φτώχια, εξαθλίωση, φόροι, πείνα, διάλυση της υγείας, της ασφάλισης και...

της παιδείας. Τι άλλο πρέπει να δουν;

   

- Και μέσα στο γενικό χαμό και τη ζέστη του Αυγούστου, ήρθε μια ανάσα δροσιάς και ελπίδας: Ο Λοβέρδος επέστρεψε στο ΠαΣοΚ. Ποιος δεν δάκρυσε; Ποιος δεν συγκινήθηκε; Ποιος δεν ανακουφίστηκε; Πάμε για εκλογές!

   

- Εν τω μεταξύ, βρισκόμενος στο υπουργείο παιδείας, συνεχίζει αυτό που ξέρει πολύ καλά να κάνει: Να γκρεμίζει και να διαλύει, να κλαίει μπροστά στις κάμερες και να δίνει παραστάσεις πόνου ψυχής και αγωνίας.

   

- Τα ολοήμερα πάνε για κατάργηση και οι δάσκαλοι που εργάζονταν σε αυτά, ποιος ξέρει που; Καλά, τους μαθητές, ποιος τους νοιάζεται; Οι γονείς ας κόψουν το λαιμό τους. Εδώ που τα λέμε, αφού δεν ξεσηκώνονται…

   

- Με τις αναθέσεις μαθαίνουμε πως γίνεται αλαλούμ. Ιστορία, Μαθηματικά Γυμνασίου, Φιλόλογοι, Ξενόγλωσσοι, Μαθηματικοί, Καθηγητές Πληροφορικής, Θεολόγοι και δεν συμμαζεύεται.

   

- Τα τμήματα «σπάνε» στους 28 μαθητές, αλλά δίνονται και οδηγίες όπου είναι δυνατόν, να «σπάνε» στους 29. «Βγήκε τρία διακόσια, να τ’ αφήσω κυρία;». Λες και πρόκειται για πορτοκάλια και μήλα.

   

- Τα κενά εκπαιδευτικών-πάνω από 22.000-έχουν γίνει συγκρίσιμα με τον αριθμό των μόνιμων εκπαιδευτικών. Όπως πάει η κατάσταση, σε λίγα χρόνια, τα κενά θα είναι ίσα σε πλήθος με τους μόνιμους.

   

- Μόνο το Νέο Λύκειο πάει καλά αφού οι φροντιστές τρίβουν τα χέρια τους. Αποκαλύπτεται ένας από τους λόγους που κατασκοτώθηκαν στο υπουργείο να το εφαρμόσουν άρον-άρον.

   

- Οι γονείς, οι μόνοι που θα μπορούσαν να το ανατρέψουν, μοιάζουν χαμένοι μέσα στην άγνοια, την έλλειψη πληροφόρησης και στον προσωπικό αγώνα που δίνουν για να τα φέρουν βόλτα.

   

- Οι εκπαιδευτικοί, καθηλωμένοι μισθολογικά, λόγω αξιολόγησης θα κληθούν να ζητήσουν μόνοι τους να αξιολογηθούν, αν θέλουν να προκύψει το ενδεχόμενο της μισθολογικής τους εξέλιξης.

   

- Όποιος συμπληρώνει ωράριο σε ένα και μόνο σχολείο, θεωρείται ότι κέρδισε το τζόκερ, όποιος συμπληρώνει σε δύο, είναι τυχερός. Όσοι πάνε σε τρία, τέσσερα και πάνω, απλώς ανήκουν στην πλειοψηφία.

   

- Μαθαίνουμε ότι με τις μετεγγραφές των μαθητών σιγά-σιγά γιγαντώνονται κάποια σχολεία και συρρικνώνονται επικίνδυνα κάποια άλλα. Στρώνεται έτσι το έδαφος της αξιολόγησης των σχολείων και της ελεύθερης επιλογής.

   

- Καλά, μην πάμε στην κατάσταση που επικρατεί στους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς. Οι γονείς στα πρόθυρα νευρικής κρίσης αλλά όχι, ακόμα, στα πρόθυρα αγωνιστικής διεκδίκησης.

   

- Δεκάδες χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός Παιδικών Σταθμών. Αλλά και για τα τυχερά παιδιά τα τροφεία περιμένουν στη γωνία. Μέχρι και τρόφιμα από τα κοινωνικά παντοπωλεία χρησιμοποιήθηκαν πέρυσι για το φαγητό των παιδιών.

   

- Να μην αναφερθούμε στην έλλειψη παιδαγωγικού και βοηθητικού προσωπικού ή στην όλο και χειροτέρευση της υλικοτεχνικής τους υποδομής. Έτσι, μετατρέπονται σιγά-σιγά σε χώρους «στάθμευσης» παιδικών ψυχών.

   

- Για τους εργαζόμενους, επιφυλάσσονται τεταρτοκοσμικές συνθήκες εργασίας, με αύξηση ωραρίου και καθηλωμένους μισθούς, ενώ οι «χορηγοί» περιμένουν στη γωνία για να δείξουν τη γνωστή τους «ευαισθησία»

   

- Όσο οι Παιδικοί Σταθμοί δεν χαρακτηρίζονται ως υποχρεωτική σχολική βαθμίδα προσχολικής αγωγής όλο και περισσότερα παιδιά θα μένουν εκτός και όλο θα μεγαλώνει το ύψος των τροφείων.

   

- Αλλά, είπαμε. Οι γονείς που θα έπρεπε να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να επιβάλλουν λύσεις, πνίγονται στον προσωπικό τους αγώνα επιβίωσης. Αποτέλεσμα: Ακόμα και η επιβίωση να γίνεται αμφίβολη.

   

- Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι θα βελτιώσει τη ζωή του όχι διεκδικώντας αλλά αλλάζοντας την κυβέρνηση με εκλογές. Βούτυρο στο ψωμί της επόμενης κυβέρνησης.

  

Από kyrgiakischristos