Σάββατο 9 Αυγούστου 2014

Λίγη σαμπάνια, λίγη Μύκονος και τα αγόρια μας

Tο χουντικό άσμα «Λίγο κρασί, λίγη θάλασσα και τ’ αγόρι μου» τώρα δικαιώνεται: περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ θα πάνε στο ταμείο του κράτους, αφού τόσος υπολογίζεται ο ΦΠΑ από τον τζίρο που έκανε το μυκονιάτικο κέντρο ΝΑΜΜΟS όπου χθες τραγούδησε ο Χούλιο Ιγκλέσιας με σαπόρτ τον Αντώνη Ρέμο. Κα ο τζίρος ήταν 2 εκατ. ευρώ.

Και προπαντός νομιμότης: πριν καν αρχίσει το πρόγραμμα στο μαγαζί είχαν ακροβολιστεί...
ελεγκτές του υπουργείου Οικονομικών. Επιτέλους, η Ελλάδα έγινε ευνομούμενο κράτος! Ακούραστα τα παιδιά του Χαρδούβελη δεν άφησαν ούτε μια στιγμή από τα μάτια τους τις ταμειακές μηχανές, μέτρησαν τα μπουκάλια και τα κουβέρ, ξεσκόνισαν τις αποθήκες, έκαναν έλεγχο των ψυγείων πριν και μετά το γλέντι. Όλα νόμιμα, όλα ηθικά. (Η είδηση αυτή δεν φιλοξενείται στα κιτρινορόζ έντυπα και στις γκόσιπ εκπομπές, αλλά στις οικονομικές σελίδες των «σοβαρών» εφημερίδων, όπως στην Καθημερινή).

Και πάλι τα τραπέζια διαχωρίζονται ταξικά: 1.000 ευρώ το κεφάλι για τα τραπέζια της πρώτης σειράς (φαγητό κι ένα μπουκάλι σαμπάνια), 600 ευρώ για τα μεσαία τραπέζια (φαγητό κι ένα ποτήρι σαμπάνια) και 300 ευρώ στο βάθος κήπος (φαγητό χωρίς σαμπάνια). Η αμοιβή του 71χρονου «τροβαδούρου της αγάπης» (για την ακρίβεια, τροβαδούρου της χοντρής μάσας) ήταν 335.000 ευρώ, ενώ ο σεμνός Ρέμος εισέπραξε μόνο 70.000.


Να μιλήσουμε για πρόκληση, είναι περιττό. Μπορούμε όμως να μιλήσουμε γι’ ανάπτυξη. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, εκτός από τους φραγκάτους Έλληνες, στο μαγαζί τα ακούμπησαν πλούσιοι Ρώσοι, Λιβανέζοι και Τούρκοι που έχουν νοικιάσει πολυτελείς βίλες στο νησί. Να λοιπόν που η Ελλάδα γίνεται τουριστικός προορισμός για Κροίσους. Το διεθνές οικονομικό τζετ σετ (και το ντόπιο και ξένο κοινωνικό κατακάθι) πληρώνει για να διασκεδάζει στην Ελλάδα που έτσι αποκτά πρωτογενές πλεόνασμα. Μάλιστα, με το ξεπούλημα των παραλιών, που μεθοδεύει η κυβέρνηση, θα υπάρξουν πολλά σημεία έλξης: καζίνο, κλαμπ, ξενοδοχεία πολυτελείας, γήπεδα γκολφ, μπορντέλα περιωπής. Έτσι θα γίνουμε μια απέραντη Αβάνα, όπως ήταν η κουβανική πρωτεύουσα πριν από την πτώση του δικτάτορα Μπατίστα.

Μόνο ο Τσε και ο Κάστρο δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Αλλά πού θα πάει;

Από mao