Τα δημοσιογραφικά ελληνοαγγλικά και οι αριστούχοι της Σχολής Κωστόπουλου

Όταν γράφεις σε ελληνικό έντυπο, σάιτ, μπλογκ κλπ απευθύνεσαι σε Έλληνες που μιλάνε ελληνικά και όχι ελληνοαγγλικά. Σύμφωνοι, κάποιοι (πολλοί) ξένοι όροι πολιτογραφήθηκαν ως ελληνικοί και είναι γραφική η προσπάθεια ελληνοποίησής τους. Το να λες τον μασέρ χειρομαλάκτη, το φαξ τηλεομοιοτυπία, το κουταλάκι κοχλιάριο και τον μακιγιέρ ψιμυθιολόγο, αντί να εξυπηρετείς την προσπάθεια διατήρησης της γλωσσικής καθαρότητας, τη γελοιοποιείς. Αλλά ως εκεί.
Η άλλη πλευρά του νομίσματος στη γλωσσική γελοιότητα έχει τα γκρίκλις και τα ελληνοαγγλικά. Που διαχέονται, δυστυχώς, και στην ελληνική δημοσιογραφία από τότε που η παραγωγή δημοσιογράφων γίνεται μαζικά, σαν από πρέσα. Κάθε φορά που ανοιγοκλείνει το καλούπι βγαίνουν και κάποιοι που προσπαθούν να εντυπωσιάσουν κακοποιώντας τη δημοσιογραφική έκφραση...

ερήμην δασκάλων.

   

 Όταν σε ελληνικό μέσον ενημέρωσης βλέπεις να γράφουν για τον Michael Schumacher, την Angela Merkel και για το penalty που δεν δόθηκε – όταν δηλαδή δεν χρησιμοποιείται σε ΕΛΛΗΝΙΚΟ έντυπο το ΕΛΛΗΝΙΚΟ αλφάβητο για να γραφτεί του όνομα του Σουμάχερ και της Μέρκελ ή για να αποδοθεί με ελληνικά γράμματα ο όρος πέναλτι – το πράγμα οδεύει προς τη γελοιότητα. Η οποία ξεπερνιέται σε πιο ακραίες περιπτώσεις. Όπως λόγου χάρη όταν διαβάζεις σχετικά με τη γεμάτη φραστικές προσβολές μέσω Twitter «διαμάχη του Piers Morgan και του Larry King» (έτσι ακριβώς!) το σχόλιο ότι «ούτε στο εξωτερικό έχουν αντιληφθεί το impact των όσων γράφονται στα social media»!
  
Εντάξει μεγάλε/μεγάλη, είναι ολοφάνερο ότι οι γνώσεις σου στα αγγλικά ξεπερνούν το Λόουερ, αλλά αυτό έχει αρνητικό… impact στη δημοσιογραφική σου εικόνα. Και δυστυχώς δεν το καταλαβαίνεις, αλλά νομίζεις ότι έχεις πιάσει το μοντέρνο γλωσσικό ύφος από τα αχαμνά και ότι είσαι αριστούχος της Σχολής Κωστόπουλου.

  

Από harddog