Οι Κυρίες, ο ποκοπίκος, και μιά σκύλα..

Λαϊκίστρια αποκάλεσε ο ποκοπίκος Μπουμπούκος την κυρία Χαρούλα Αλεξίου!
     Ποιός; Ο ανύπαρκτος εκείνος, του οποίου οι ''ποιότητες'' δεν φτάνουν να τον κάνουν ικανό ούτε να γλύψει το χώμα που πάτησε πριν η κυρία Αλεξίου!

     Εν τω μεταξύ: ''είναι ντροπή και ύβρις να ασχολούμαστε συνεχώς μ' αυτό το θέμα'',
     ..αλύχτισε σαν σκυλί του συστήματος, σφύριξε σαν οχιά-φύλακας του ''πρωθυπουργού'', η κυβερνητική εκπρόσωπος!
(Και δεν είναι ντροπή και ύβρις ότι η ίδια και...

ο προαναφερόμενος ποκοπίκος μπορούν και γίνονται βουλευτές και παίρνουν και κυβερνητικά αξιώματα!)

     Του οποίου ''πρωθυπουργού''  η προσωπική ευθύνη έχει ξεπεράσει πιά συνολικά τις ευθύνες των προηγούμενων απ' αυτόν δωσιλόγων που κάθισαν στην ίδια καρέκλα.

     Δρα και κινείται σαν επαγγελματίας, κατά συρροή δολοφόνος: όταν έχεις διαπράξει τον πρώτο φόνο, οι υπόλοιποι δεν έχουν πιά καμία επί πλέον ηθική βαρύτητα!

     Κι έτσι συνεχίζεται και τούτο το καλοκαίρι-οπερέτα-παράνοια, συνέχεια της παράνοιας του προηγούμενου καλοκαιριού.

     Διότι τα καλοκαίρια είναι η ιδανική περίοδος για κάθε είδους κλέφτες κι απατεώνες να ξεσαλώσουν. Η κοινωνική προσοχή βρίσκεται σε λήθαργο λόγω ζέστης και ο κάθε ανθρωπάκος προσπαθεί να επωφεληθεί απ' το ''καλοκαιράκι του φτωχού'' για να ξεδώσει μιά στάλα απ΄ τον αγώνα επιβίωσης όλου του χρόνου.

     Φέτος είναι η παντελής ασέβεια προς την Δικαιοσύνη, το ξεπούλημα αιγιαλών και θαλασσών (προαπαιτούμενα κάποιας δόσης),

     ..πέρσι ήταν το κλείσιμο της ΕΡΤ και η απόλυση 2.500 ανθρώπων, προαπαιτούμενα κι αυτά κάποιας άλλης δόσης!

     Τα πάντα στον βωμό του Μολώχ των δόσεων!

     Γι αυτήν την τελευταία αναμενόμενη δόση του μισού, ή ενός, ή κάτι τέτοιο, δις ευρώ,

     ..ο νέος λαδέμπορας (νάσαι καλά Μαλβίνα της ψυχής μας, όπου κι αν βρίσκεσαι), αποτίμησε τις ακτές μας, και τις ζωές μας και βρήκε ότι φτάνουν, πως είναι αρκετό το τίμημα!

     Με την επόμενη δόση ή το επόμενο μνημόνιο τί έχει σειρά; 

     Το όνομα της Μακεδονίας; Η Θράκη;

     Κατάρα στον λαδέμπορα!

     Στον παλιό και στον νέο!..  

Από Ουδέν Σχόλιον