Φοβού τους πεινασμένους

Tους περιφρονούν τους πεινασμένους, εκείνους που στοιβάχτηκαν παραμονή της Πρωτομαγιάς κατά χιλιάδες στις λαϊκές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, για να πάρουν δωρεάν λίγα λαχανικά, λίγα φρούτα, άντε το πολύ- πολύ και λίγα ψάρια. Μπορεί να τους μισούν κιόλας. Τους χαλάνε τη μόστρα και μαζί με τη μόστρα τους χαλάνε και τις δουλειές. Δεν γίνεται να σκίζομαι εγώ, για να πάρω τα συχαρίκια της Μέρκελ, του Ντράγκι, της Γκόλντμαν Σαξ, και οι ξένες τηλεοράσεις να δείχνουν τα μιλιούνια που στριμώχνονται για μια σακούλα με πορτοκάλια. Σαν το γιοφύρι της Άρτας έχει γίνει το σαξές μου, ολημερίς το χτίζω, το βράδυ γκρεμίζεται και δεν έχω και κόρη πρωτομάστορα να εντοιχίσω στα θεμέλια, εκτός αν προσφερθεί οικειοθελώς η Άννα Μισέλ.

Τους απεχθάνονται τους πεινασμένους, τους θεωρούν ζήτουλες και τζαμπατζήδες. Δεν τολμούν να το πουν ξεκάθαρα, το αφήνουν όμως να διακινείται σαν βρομερό υπονοούμενο από τα καθαρματάκια τους στο Διαδίκτυο, γεμάτο από καθαρματάκια - μουρουτάκια είναι το ρημάδι το Διαδίκτυο. Δεν μπορούν...

να τα βάλουν με τους πεινασμένους, γι' αυτό τα βάζουν με τους απεργούς της λαϊκής, που μοίρασαν δωρεάν τα προϊόντα τους, για να μην σαπίσουν και πεταχτούν στη χωματερή. Φταίνε οι απεργοί της λαϊκής για την εικόνα της φρίκης, σαν να λέμε δηλαδή ότι φταίει εκείνος που τράβηξε τον επίδεσμο και φάνηκε η πληγή και όχι εκείνος που προκάλεσε την πληγή.

Βλέπουν τα πλήθη των απελπισμένων και το μόνο που σκέφτονται είναι πώς θα βρουν τρόπο να τα χειραγωγήσουν. Πώς θα πετάξουν, δέκα μέρες πριν από τις εκλογές, ένα ξεροκόμματο σε λίγους εξ αυτών -λίγοι θα το πάρουν το πεντακοσάρικο, ούτε το 25% από εκείνους που το έχουν πραγματικά ανάγκη-, μπας και αρπάξουν καμιά ψήφο της τελευταίας στιγμής. Και μετά την ελεημοσύνη ακολουθεί ο φόβος, προσέξτε τι θα ψηφίσετε, γιατί θα χάσετε και τα λιγοστά που έχετε, ο Αρμαγεδδών βρίσκεται προ των πυλών.

Μα τι άλλο έχει να χάσει εκείνος που περιμένει στην ουρά για να πάρει ένα μαρούλι; Τις καταθέσεις του, τα ρέπος του, τα δομημένα ομόλογά του; Έχει να χάσει πολύ περισσότερα από αυτά, τη Θράκη μας, τη Μακεδονία μας, την Ορθοδοξία μας, το Άγιο Φώς μας. Προσπαθούν να παραπλανήσουν τους απελπισμένους, για να τους παρασύρουν στην κάλπη τους. Κι αν δεν πάνε στη δική τους κάλπη, να μην πάνε σε καμία, να κλειστούν στο σπίτι τους και να κοιτάζουν τους τέσσερις τοίχους, μέχρι να επέλθει το μοιραίο.

Τους φοβούνται τους πεινασμένους. Γιατί αν οι πεινασμένοι σηκωθούν από την καρέκλα, βγουν από το σπίτι και φτάσουν μέχρι το εκλογικό τμήμα, θα τους πάρει και θα τους σηκώσει τους ερίφηδες. Αν.

Ανανδρανιστάκης Γιώργος από avgi