Σε κατοχή μέχρι το 2052

ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ
Η Ελλάδα, που έχει δανειστεί, θα βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας από την Ε.Ε. έως ότου αποπληρώσει το 75% των δανείων 

Η... ελληνική κυβέρνηση σε αναμνηστική φωτογραφία. Κάπου στο βάθος φαίνεται ο Αντ. Σαμαράς

Σε σκληρή ευρωπαϊκή εποπτεία και με το νόμο, τουλάχιστον μέχρι το 2052, εισέρχεται η ελληνική οικονομία μετά την υιοθέτηση της περίφημης Κοινοτικής Οδηγίας 85, η οποία ενισχύει την προληπτική παρακολούθηση και την άμεση παρέμβαση από την Κομισιόν για τη διόρθωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και τη μείωση του δημοσίου χρέους. Παράλληλα προβλέπει την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των κρατών-μελών.

Το υπουργείο Οικονομικών κατέθεσε στη Βουλή το σχέδιο νόμου με τίτλο «Αρχές Δημοσιονομικής Διαχείρισης και Εποπτείας - Δημόσιο Λογιστικό», με το οποίο υιοθετεί τη δέσμη κανονισμών του 2013 που είναι γνωστή ως Two-Pack. Με τη συγκεκριμένη Οδηγία, τα κράτη-μέλη παραχωρούν στην πραγματικότητα στην Κομισιόν το δικαίωμα να καταρτίζει τους κρατικούς προϋπολογισμούς και...

να έχει σε απόλυτο έλεγχο τις οικονομίες όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε.

Ταυτόχρονα, η Οδηγία προβλέπει ότι οι χώρες όπως η Ελλάδα που έχουν δανειστεί από τους εταίρους, θα βρίσκονται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας από την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έως ότου αποπληρώσουν το 75% αυτών των δανείων που έχουν λάβει.

Αυτό σημαίνει ότι βάσει της υφιστάμενης διάρκειας ωρίμανσης των δανείων που έχει λάβει η χώρα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), η Ελλάδα θα βρίσκεται σε ενισχυμένη εποπτεία για τουλάχιστον ακόμα 25 χρόνια.

Ωστόσο, αν επικρατήσει η γερμανική πρόταση αναφορικά με μετακύλιση των λήξεων των ελληνικών δανείων στα 50 χρόνια, τότε η Ελλάδα θα βρίσκεται στη «μέγκενη» για ακόμα 38 χρόνια. Δηλαδή έως και το 2052!

Η συνθήκη, που σύντομα θα γίνει και νόμος του ελληνικού κράτους, ορίζει συγκεκριμένες ημερομηνίες για τα διάφορα στάδια κατάρτισης του προϋπολογισμού γενικής κυβέρνησης και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, ούτως ώστε αυτές να είναι συμβατές με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό κοινό χρονοδιάγραμμα.

Επιπλέον, το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι η Κομισιόν θα έχει τον απόλυτο έλεγχο των προϋπολογισμών και μαζί το δικαίωμα να τον επιστρέφει πίσω στην κυβέρνηση, μαζί με τις αλλαγές που επιθυμούν οι εταίροι να γίνουν πριν από την ψήφισή του στην ελληνική Βουλή.

Επίσης, καθορίζεται το πλαίσιο κατάρτισης και υλοποίησης των δημοσιονομικών στόχων στη γενική κυβέρνηση, επιβολής προϋποθέσεων ορθής εκτέλεσης του προϋπολογισμού γενικής κυβέρνησης, καθώς και επιβολής κυρώσεων σε περιπτώσεις απόκλισης από τους δημοσιονομικούς στόχους.

Η συνθήκη βέβαια δεν σταματά μόνο στον έλεγχο και στην «κατάρτιση» στην πραγματικότητα των προϋπολογισμών όλων των ευρωπαϊκών κρατών από την Κομισιόν, αλλά επιβάλλει και αυστηρή και διαρκή λιτότητα. Οπως προβλέπεται στο άρθρο 3 της εν λόγω Συνθήκης «η δημοσιονομική θέση της γενικής κυβέρνησης (του κάθε) συμβαλλόμενου μέρους πρέπει να είναι ισοσκελισμένη ή πλεονασματική». Το συγκεκριμένο άρθρο σημαίνει ότι στο εξής απαγορεύεται οποιαδήποτε ελλειμματική πολιτική, με μόνη εξαίρεση αν υπάρχει ομόφωνη συμφωνία των κρατών-μελών.

Οπως έγραφε η «Ε» στις 3/11/2013, η Κομισιόν στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο των μνημονίων, έχει στείλει μέσω κοινοτικών παραγόντων μήνυμα στην Ελλάδα, με σαφές περιεχόμενο: «Η υπογραφή του Ευρωπαϊκού σύμφωνου Euro Plus, παραχωρεί τον έλεγχο και την έγκριση των προϋπολογισμών στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ως εκ τούτου αν προϋπολογισμός δεν εγκριθεί από την Κομισιόν δεν μπορεί να κατατεθεί προς ψήφιση».

Οπως έλεγαν τότε στην «Ε» κοινοτικές πηγές, η διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, την οποία έχει αποδεχθεί η ελληνική κυβέρνηση υπογράφοντας την ευρωπαϊκή συνθήκη, προβλέπει την έγκριση του προϋπολογισμού από την Ε.Ε., ο οποίος θα στηρίζεται σε υποθέσεις με αξιόπιστη βάση και θα αποδεικνύει τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.

Πλέον η ευρωπαϊκή Οδηγία δίνει στις ευρωπαϊκές αρχές τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής των κυβερνήσεων των κρατών-μελών της Ε.Ε., ώστε να διορθωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα και να μειωθεί το δημόσιο χρέος, ενώ προβλέπει και την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των κρατών-μελών.

Οπως αναφέρει σε σχετική του ανακοίνωση το υπουργείο Οικονομικών «στόχος του νομοσχεδίου είναι να θωρακισθεί η πρωτόγνωρη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας από μελλοντικές δημοσιονομικές και μακροοικονομικές ανισορροπίες, ώστε να μην τεθούν σε κίνδυνο οι τεράστιες θυσίες της ελληνικής κοινωνίας, και να ενσωματωθούν οι νέοι ευρωπαϊκοί κανόνες οικονομικής και δημοσιονομικής διακυβέρνησης».

Στην ανακοίνωση μάλιστα εμμέσως πλην σαφώς το υπουργείο Οικονομικών παραδέχεται ότι η συνθήκη βάζει για πολλά χρόνια χειροπέδες στις ελληνικές κυβέρνησης, καθώς «οι κανόνες είναι πιο αυστηροί και δεσμευτικοί, και ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη, ακόμη και για αυτά που είναι σε προγράμματα προσαρμογής όταν βγουν από τα μνημόνια».

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΛΩΣΣΑ από enet