Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Προληπτική λογοκρισία: το παρακράτος, η Δικαιοσύνη και το δημόσιο συμφέρον

Mετά από επιστολή του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Ν. Δένδια, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτ. Κουτζαμάνη υπενθύμισε τις νομικές συνέπειες που θα προκύψουν εις βάρος όσων αναρτήσουν, μεταδώσουν ή σχολιάσουν νέο βίντεο με επαφές κυβερνητικών στελεχών και χρυσαυγιτών που ενδέχεται να δημοσιοποιηθεί. Οι δράστες, ακόμη κι αν είναι βουλευτές, θα διωχθούν με βάση το άρθρο 157 του Ποινικού Κώδικα και θα συλληφθούν για αυτόφωρο κακούργημα.

Ευλόγως δημιουργείται ανησυχία για την όψιμη και επιλεκτική παρέμβαση της ηγεσίας της Δικαιοσύνης σχετικά με τις υποκλοπές. Ήταν, άραγε, αναγκαίο να ζητήσει την παρέμβαση ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη; Δεν γνώριζε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου τον Ποινικό Κώδικα; Είναι προφανές ότι η Δικαιοσύνη ενεργεί, ενώ η κυβέρνηση επιχειρεί να αποφύγει τη δημοσιοποίηση νέων στοιχείων σχετικά με τη δράση του παρακράτους...
του Μαξίμου.

Θα περίμενε κανείς η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να καταθέσει μήνυση κατά του Μπαλτάκου για όσα της καταμαρτυρεί στο βίντεο. Θα περίμενε επίσης η κ. Κουτζαμάνη να ερευνήσει τα διαλαμβανόμενα στο πρώτο βίντεο και να διατάξει έρευνα για την ανεύρεση πιθανολογούμενων νέων βίντεο ή μαγνητοφωνημένων συνομιλιών, ώστε να αποκαλυφθούν οι αθέμιτες και επικίνδυνες σχέσεις του συστήματος Σαμαρά με τους χρυσαυγίτες. Αντ' αυτού, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου σπεύδει να προειδοποιήσει όχι μόνο τους χρυσαυγίτες, αλλά και το σύνολο του δημοσιογραφικού κόσμου, εάν δημοσιεύσουν ή αναπαραγάγουν νέο βίντεο.

Αν ισχύσει η εισαγγελική απειλή, τότε ένα βίντεο που θα αναρτηθεί ξανά στο εξωτερικό θα είναι "αόρατο" στη δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα. Στην περίπτωση μάλιστα που το βίντεο είναι πλαστό, θα είναι δύσκολο να αποκαλυφθεί. Όπως επίσης θα είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί το ενδεχόμενο οι "αποκαλύψεις" να έχουν στόχο να πλήξουν τη Δικαιοσύνη και την έρευνα εις βάρος της εγκληματικής οργάνωσης. Το νέο βίντεο ενδέχεται να περιγράφει ή και να αποκαλύπτει πράξεις που υπονομεύουν τη συνταγματική τάξη, όπως π.χ. οι προκλητικές παρεμβάσεις υπουργών στη Δικαιοσύνη. Οι Έλληνες πολίτες όμως δεν θα μπορούν να πληροφορηθούν...

Προκαλεί εντύπωση το γιατί η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κάνει χρήση της διάταξης του άρθρου 157 του Ποινικού Κώδικα και όχι άλλων διατάξεων του νομικού συστήματος που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν έχουμε παραβίαση προσωπικών δεδομένων που αφορά μια ιδιωτική σχέση. Το σκάνδαλο αφορά την εξουσία. Ο Μπαλτάκος συνομιλεί με τον Κασιδιάρη, αμφότεροι δημόσια πρόσωπα και ο πρώτος φορέας κυβερνητικής εξουσίας, μέσα στο γραφείο του γ.γ. της κυβέρνησης στη Βουλή, δηλαδή στην καρδιά της εξουσίας.

Αν η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ήθελε να υπενθυμίσει τη νομιμότητα και να τιμωρήσει την παρανομία της υποκλοπής συνομιλιών, θα μπορούσε να ζητήσει δίωξη με βάση το άρθρο 26 του Ν. 2472 "περί προσωπικών δεδομένων", το οποίο ορίζει αυστηρές προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό μιας υποκλοπής σε κακούργημα, σε αντιστοιχία προς τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που δεν αναγνωρίζει κατά κανόνα κακουργηματική πράξη σε περιπτώσεις που η παραβίαση προσωπικών δεδομένων αφορά δημόσιο πρόσωπο, δηλαδή επώνυμο. Η νομολογία του ανωτάτου ευρωπαϊκού δικαστηρίου κάνει στάθμιση με βάση το δημόσιο συμφέρον.

Η Δικαιοσύνη επιλέγει και, δυστυχώς, μπορεί να εκληφθεί ως εντασσόμενη στην κυβερνητική μεθόδευση. Επιχειρείται η επιβολή καθεστώτος προληπτικής λογοκρισίας, ώστε να συγκαλυφθούν πιθανά αδικήματα υπουργών, όπως αναδεικνύονται μέσα από παρασκηνιακές συζητήσεις. Είναι μάλιστα πιθανό η τακτική του μαστιγίου που προβάλλεται δημοσίως εναντίον των χρυσαυγιτών, να συγκαλύπτει την τακτική του καρότου που ευλόγως μπορεί να υποτεθεί ότι προωθείται με μυστικότητα, σχεδόν συνωμοτική. Η Χ.Α. αποδεικνύεται μέρος του συστήματος, διαπραγματεύεται το κουκούλωμα της δικαστικής έρευνας για την εγκληματική δράση της με αντάλλαγμα να μην δοθούν στη δημοσιότητα τα βίντεο που είναι πιθανό να καίνε τον Σαμαρά. Αυτή η υποψία θα καταδιώκει την κυβέρνηση και θα εκθέτει ορισμένους δικαστικούς λειτουργούς παρακωλύοντας το έργο τους.

Η αναγκαία τιμωρία κάθε παραβίασης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων υπόκειται στους περιορισμούς σχετικά με την έκταση της εμπλοκής φορέα της εξουσίας. Δεν είναι νοητή η θεωρία της θυματοποίησης των δημοσίων προσώπων, όταν η παραβίαση δεν αφορά την ίδια τη ζωή τους, αλλά τη δημόσια λειτουργία τους. Επιβάλλεται στάθμιση όταν διαπιστώνεται σύγκρουση συνταγματικών αρχών. Αν υφίσταται θέμα υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος σε σχέση με την προστασία της ιδιωτικότητας. Η γραμμή της εισαγγελέα του Α.Π. δεν περιορίζεται στη διάγνωση της νομοθεσίας, αλλά επιλέγει νομική οδό που αποβαίνει εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Διευκολύνει τη συγκάλυψη ενός πολιτικού - θεσμικού σκανδάλου, το οποίο αναδύεται από το ημίφως του ακροδεξιού - νεοδημοκρατικού παρασκηνίου.

Η κυβέρνηση θα μπορούσε να αντιδράσει άμεσα και να απομονώσει τους νεοναζί. Θα μπορούσε να διαβεβαιώσει ότι δεν υπάρχουν άλλες συνομιλίες. Ότι τα νέα βίντεο είναι πλαστά. Έτσι θα απέτρεπε την επιχειρούμενη μετατροπή της Χ.Α. σε ρυθμιστή της πολιτικής ζωής. Η κυβέρνηση δεν ακολούθησε τη στάση αρχής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, με κατηγορηματική δήλωση, απέκρουσε τη μεθόδευση των χρυσαυγιτών να εμπλέξουν στελέχη του, μεθόδευση που είχε στόχο να συμψηφιστεί η επικοινωνία Ν.Δ. - Χ.Α. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι είναι ανοιχτή. Γι' αυτό αντιδρά με αυταρχικό τρόπο, αντιμετωπίζοντας τη Δικαιοσύνη ως θεραπαινίδα της. Πρόκειται για άλλο ένα επεισόδιο στο σίριαλ του κράτους εκτάκτου ανάγκης που ζούμε στα χρόνια του Μνημονίου.

Η "Αυγή" κυκλοφορεί σήμερα με λευκή την πρώτη σελίδα ως ένδειξη διαμαρτυρίας για μια εισαγγελική απόφαση που μπορεί να εξελιχθεί σε φίμωτρο για την πληροφόρηση του πολίτη. Από κάθε πλευρά αναδεικνύεται κορυφαίο συνταγματικό - θεσμικό - δημοκρατικό διακύβευμα.

Από avgi