Ιστορικής σημασίας –με όλη τη σημασία της λέξης, θυμίζοντας μέρες του ΌΧΙ στο σχέδιο Ανάν- ήταν η ψηφοφορία της Κυπριακής Βουλής (Τρίτη 19/3/2013) που απέρριψε με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο μια ειλημμένη απόφαση των ηγετικών κύκλων των Βρυξελλών. Το γεγονός ότι σε σύνολο 55 παρόντων βουλευτών οι 36 καταψήφισαν και οι 19 του κυβερνώντος κόμματος (ΔΗΣΥ) απείχαν για να μην ψηφίσουν το μνημόνιο τα λέει όλα!!! Ούτε ο πρόεδρος της κυβέρνησης και της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης δεν παρέστη στη συνεδρίαση!!! Είναι η πρώτη απόφαση κράτους μέλους της ευρωζώνης που έρχεται σε ευθεία πολιτική αντιπαράθεση με τους...
ηγετικούς κύκλους της ΕΕ και με την τρόικα (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ). Εξ’ αυτού προκύπτουν καταρχήν δύο πρώτα και πολύ βασικά συμπεράσματα.
Το πρώτο είναι ότι, μπορείς να καταψηφίζεις χωρίς να έρχεται η συντέλεια του κόσμου όπως ήθελαν (και σε ένα ορισμένο βαθμό το πετύχαιναν) να μας κάνουν να πιστεύουμε εδώ στην Ελλάδα ειδικά την τελευταία τριετία και ειδικά απ’ την εποχή του Καστελόριζου και εντεύθεν. Οι πρώτες χλιαρές και απλά τυπικές αντιδράσεις και απ’ τις δύο πλευρές του Ατλαντικού για το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας της Κυπριακής Βουλής μάλλον επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές τουλάχιστον μέχρι στιγμής.
Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό συμπέρασμα – διαπίστωση που αξίζει τον κόπο να καταγραφεί είναι το εξής: Στην Κύπρο ακολουθήθηκε μια πιο θεσμική διαδικασία για την έγκριση του μνημονίου. Μπήκε πρώτα σε ψηφοφορία στη βουλή χωρίς να έχει υπογραφεί απ’ την κυβέρνηση. Χωρίς δηλαδή εξ’ αντικειμένου να έχει δεσμευτεί η Κυπριακή Δημοκρατία. Στην Ελλάδα μήπως θυμάστε τι ακριβώς είχε συμβεί; Υπεγράφη πρώτα, «εγκρίθηκε» με αντισυνταγματικό τρόπο (λιγότεροι από 180 βουλευτές που χρειάζονταν αφού η δανειακή σύμβαση εκχωρεί εθνική κυριαρχία) και στο τέλος ο τότε Υπουργός Οικονομικών μας ξεφούρνισε ότι δεν έχει καμία σημασία η απόφαση της ελληνικής βουλής γιατί έχει απλά συμβουλευτικό χαρακτήρα! Αρκούν οι υπογραφές τους έναντι των δανειστών!!! Κάτι σαν να λέμε ότι ο πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομικών είναι ολόκληρη η χώρα!
Χρήσιμες διαπιστώσεις για την ίδια τη δημοκρατία και τη σχέση της με την οικονομία και την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική. Πρακτικά αυτό, μας λέει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και κάθε τέτοιο «ευαγές ίδρυμα» είναι ασύμβατο με τη δημοκρατία. Ακόμα και αυτή την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ούτε στους στοιχειώδεις κανόνες της δεν μπορεί ν’ αντέξει. Και γι’ αυτό η χώρα μας όπως και σχεδόν όλη η Ευρώπη βιώνει ένα διαρκές κοινοβουλευτικό πραξικόπημα κατά τη διάρκεια της κρίσης και οι Βοναπάρτηδες του τραπεζικού κεφαλαίου και του Βερολίνου «διορίζονται» πρωθυπουργοί όταν τα εκλογικά αποτελέσματα δεν αρέσουν στο Σόιμπλε και τη Μέρκελ.
Ωστόσο ένα πράγμα είναι βέβαιο. Στην Κύπρο επιχειρήθηκε και θα επιχειρηθεί ένα νέο οικονομικό πείραμα, δείγμα του ότι η οικονομική κρίση βρίσκεται σε μια νέα καμπή παγκοσμίως και μπαίνει σε μια εντελώς καινούργια καθαρά οικονομική και γεωπολιτική φάση. Η άρνηση των Κυπρίων να επιστρέψουν στο καθεστώς της αποικίας υπό τη γερμανική επικυριαρχία αυτή τη φορά, βάζει σε μια νέα πολιτική φάση την οικονομική κρίση σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, πρωτίστως στην ευρωζώνη και είναι βέβαιο ότι θα συμπαρασύρει και κάθε γωνιά του πλανήτη όσο και αν αυτό ακούγεται και φαντάζει παράλογο.
Είναι απολύτως λογικό γιατί το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου διογκώθηκε δυσανάλογα προκειμένου να κυκλοφορούν ξένα κεφάλαια και να διοχετεύονται στην παγκόσμια αγορά και το ίδιο αυτό τραπεζικό σύστημα επλήγη όταν αυτά τα κεφάλαια άρχισαν να απαξιώνονται λόγω της κρίσης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα δύο κουρέματα του Φεβρουαρίου και του Νοεμβρίου του 2012 στο ελληνικό χρέος πυροδότησαν την τραπεζική κρίση στην Κύπρο. Ήταν δύο αποφάσεις που είχαν στο επίκεντρο μια γεωπολιτική αντιπαράθεση μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας ενώ τώρα η κατάσταση οξύνεται με επίκεντρο την Κύπρο λόγω της αντιπαράθεσης Γερμανίας και Ρωσίας με την τελευταία μάλλον να βρίσκεται σε μια φάση προσέγγισης με τις ΗΠΑ.
panosz.wordpress.com
Από inprecor
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου