«Τα δάκρυα της Μέρκελ» - έτσι ονομάζεται το νέο κοκτέιλ που παρασκευάζεται από χθες στα ψαγμένα μπαράκια των Αθηνών, περιέχει καθαρόαιμη μπόμπα Αιγάλεω (προϊόν ΟΠΑΠ, ήτοι με ονομασία προέλευσης) συν ολίγον Αέριον Γκουχ και Κάτω (από αποθέματα της Κάβας Μένγκελε) με ένα άρωμα (ανιχνεύεται διακριτικό στην επίγευση) από σάπιο μήλο που ωρίμασε σε σκουλικομερμυγκότρυπα με θερμοκρασία λευκού κελιού.
Το ηδύποτον σερβίρεται (παρουσία γιατρού) ξεροσφύρι ή με μεζέ το πόνημα του Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε» και προκαλεί γέλια έως δακρύων, σοκ, δέος και...
σπασμούς υπερβολικής κατανάλωσης «μέτρων»...
Οποιος το πιει και επιζήσει (πράγμα για το οποίον ουδεμίαν ευθύνη φέρει η γκρουπενφύρερ Μέρκελ φον Ζήμενς), θα επιβιώσει έως το σωτήριον έτος 2024 μ.Χ. για να δει την ανάκαμψη της χώρας ή όσων Ειδικών Οικονομικών Ζωνών θα έχουν απομείνει απ’ αυτήν...
Πάντως, αν διαβάσουμε τον γερμανικό Τύπο (και δεν χρειάζεται να διαβάζουμε πλέον τίποτε άλλο), δύο εκδοχές μπορεί να λάβει η ελληνική τραγωδία, τραγικές και οι δύο!
α) Να πάρουμε επιμήκυνση.
β) Να γίνει κι άλλη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Μάλιστα, χωρίς το ένα ενδεχόμενο να αποκλείει το άλλο, είτε με το ένα είτε και με τα δύο, εκεί γύρω στο 2020-2030 θα έχουμε διαπιστώσει, όσοι επιζήσουμε έως τότε, ποιο μας έβλαψε περισσότερο. Η επιμήκυνση ή η αναδιάρθρωση;
Ποια να πιστέψω; τη Handelsblatt που προδικάζει ότι δεν την βγάζουμε ή τη Suddeutsche Ζeitung που είναι βέβαιη ότι τα τεζάρουμε;
Ούτε ο Αμλετ ( να τεζάρει κανείς ή να τα κακαρώσει;) τέτοιο ερώτημα...
Με επιμήκυνση δαρμένος, με αναδιάρθρωση κουρεμένος - επιτέλους, το σύστημα δεν μου βάζει πλέον διλήμματα! Και δαρμένος, και κουρεμένος, και γαμ... ουπς! μην το πω τώρα αυτό, διότι θα έχω παίξει το παιχνίδι του λόμπι της δραχμής κι άντε ύστερα να σώσει ο κ. Κουβέλης τα φράγκα από τα δίφραγκα.
Είναι ύστερα «να μην αλλάζει το κλίμα για την Ελλάδα» στην Ευρώπη; Αφού έκαμαν πρώτα τη χώρα έρημο Γκόμπι να μην την αποικήσουν και με ζόμπι;
Διότι τι άλλο από ζόμπι είναι εκείνος που σκέφθηκε να δίδεται το επίδομα θέρμανσης την... επόμενη (!) χρονιά υπό την μορφήν... επιστροφής (!!) φόρου;
Θερμότητα απ’ το μέλλον! (αυτό δεν θα το σκεφτόταν ούτε ο Ασίμωφ) ή θέρμανση για ψυχρόαιμα - αυτό θα το σκεφτόταν ένα ζόμπι, ή έστω ο κ. Στουρνάρας! Ή μήπως ο Μπενύτο - Μπενίτο;
Ποιος απ’ τους δύο ήπιε πρώτος «δάκρυα της Μέρκελ», επέζησε κι άρχισε τις τρελίτσες;
Ομως, για να σοβαρευτούμε, σε αυτήν τη χώρα που το ισοδύναμο της σφαλιάρας είναι το γενόσημο της καρπαζιάς, ένας ακόμα άνεργος αυτοκτόνησε στην Ιστιαία χθες κι ένας πατέρας δύο παιδιών στο Ηράκλειο εξέπνευσε μόλις έμαθε ότι απολύεται. Δεν ξέρω ποιοι και πόσοι απ’ τους κυβερνώντες έχουν συνηθίσει αυτές τις καταστάσεις, ξέρω όμως ότι αυτή η «ρουτίνα» είναι (ένα ακόμα) συστατικό στο ποτό του Μιθριδάτη, ποτό από αδικοχαμένο αίμα και σπασμένα όνειρα. Οσοι το πίνουν μόνον σε λωτοφάγους μπορούν να ελπίζουν για να γλιτώσουν - φρούτο απ’ το οποίον όμως ούτε η Δίκη ούτε η Νέμεσις τρώγουν...
email: stathis@enikos.gr
Του Στάθη από enikos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου