Οι κορυφαίοι «πράσινοι» συνδικαλιστές καταγγέλλουν την κυβέρνηση, αλλά μένουν στο κόμμα ελπίζοντας σε ανατροπή των συσχετισμών
Είναι και οι τρεις ΠΑΣΟΚ. Και οι τρεις στήριξαν με δυναμικό τρόπο τον Γ. Παπανδρέου στη μάχη με τον Ευ. Βενιζέλο το 2007 για την ηγεσία του κόμματος. Σήμερα πιστεύουν, και το λένε με κάθε ευκαιρία, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ...
εφαρμόζει σκληρή νεοφιλελεύθερη γραμμή, ότι έχει «προδώσει» τις αρχές του κινήματος.
Εχουν πρωτοστατήσει στην οργάνωση, μέχρι τώρα, δώδεκα γενικών απεργιών κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης. Διαφωνούν με το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο, χαρακτηρίζουν ανάλγητα τα μέτρα που κόβουν μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Ωστόσο παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ. Παράδοξο; Προφανώς. Αυτήν την αντίφαση τους τη «χτυπάνε» οι αντίπαλοί τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, κατηγορώντας τους για οπορτουνισμό. Τελικώς, ο πρόεδρος της ΓΣΣΕ Γ. Παναγόπουλος, ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Ν. Φωτόπουλος και ο πρώην πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σ. Παπασπύρος τι είναι; Διχασμένες προσωπικότητες; Σιγουρατζήδες που θέλουν να πατάνε σε δύο βάρκες; Οπαδοί της λογικής «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ»; Η «Κ.Ε.» τους έθεσε το ερώτημα: «Αφού διαφωνείτε με την κυβέρνηση, γιατί δεν φεύγετε από το ΠΑΣΟΚ;»
Γ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ, πρόεδρος της ΓΣΕΕ
«Αυτή η πολιτική δεν είναι ΠΑΣΟΚ»
Πρόκειται για σκληρή πολιτική περικοπών και εσωτερικής υποτίμησης που, σε συνδυασμό με τη θεσμική «ρευστοποίηση» του κοινωνικού κράτους και του ευρωπαϊκού κεκτημένου, οδηγεί σε μέτρα κοινωνικά άδικα και άνισα και ταυτοχρόνως αναποτελεσματικά. Η εφαρμογή τους από την κυβέρνηση κατ' επιταγή των πολιτικών εκπροσώπων των δανειστών, δηλαδή της τρόικας, δεν αποενοχοποιεί ούτε προσφέρει άλλοθι. Η πολιτική αυτή δεν είναι -και δεν θα μπορούσε να είναι- ΠΑΣΟΚ. Δεν στηρίζεται στο λαό που το στήριζε και το ανέδειξε διαχρονικά ως δύναμη αλλαγής και προόδου. Αυτή είναι μια δραματική διαπίστωση, στη συγκυρία που βιώνουμε, η οποία με πονά και με θλίβει. Αυτή η πραγματικότητα -όσο σκληρή και αδυσώπητη- δεν πρέπει να οδηγήσει στην εγκατάλειψη και τον αναχωρητισμό. Γιατί τα κόμματα, και πολύ περισσότερο οι ιδεολογικές ορίζουσες, οι αρχές και οι αξίες, δεν αποτελούν σημαίες ευκαιρίας.
Τα εγκαταλείπεις όταν διαπιστώνεις δόλο και όχι όταν κάνουν λάθη. Ο δόλος στις επιλογές δεν διορθώνεται και δεν ανατρέπεται. Το λάθος -χωρίς ούτε στιγμή να συγχωρείται- οφείλουμε ν' αγωνιστούμε ή να το διορθώσουμε ή να το ανατρέψουμε. Για το ΠΑΣΟΚ, το μη κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ, ο δρόμος της επαναφοράς του στις αξίες και τις πολιτικές που το δημιούργησαν είναι μοναδικός όρος επιβίωσης, ώστε να συμβάλει στη σωτηρία και της πατρίδας και των ανθρώπων της.
Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε οικειοθελώς το μη κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ της κοινωνίας και της πάλης για πρόοδο και αλλαγή. Στα κόμματα δεν υπάρχουν μόνιμες και άκαμπτες καταστάσεις.
Ολα εξαρτώνται από την κοινωνική δυναμική και τους πολιτικούς συσχετισμούς. Και βεβαίως δεν υπάρχει «μονιμότητα», ούτε δικαιώματα καθοδηγητικής χρησικτησίας.
Ν. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ, πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ
«Η κυβέρνηση διαλύει την κοινωνία μας»
Οργανώθηκα στο ΠΑΣΟΚ πριν από 34 χρόνια για ν' αλλάξουμε τον κόσμο. Να τον κάνουμε καλύτερο και δικαιότερο. Σε αυτό το κόμμα, στη διαδρομή του ονειρεύτηκα, πόνεσα, δάκρυσα από χαρά... Σε αυτό το κόμμα αφιέρωσα ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου. Με όλο το σεβασμό στα εκατοντάδες χιλιάδες μέλη του ΠΑΣΟΚ και κυρίως στους παλαιότερους από εμένα, μετά από τόσα χρόνια στο ΠΑΣΟΚ, θεωρώ ότι ανήκω και εγώ σε αυτούς που έβαλαν το δικό τους μικρό πετραδάκι για να χτιστεί αυτό το κόμμα. Οταν λοιπόν ανήκεις στην ομάδα αυτών που το έχτισαν και όχι σε αυτούς που το βρήκαν έτοιμο, όπως αρκετοί υπουργοί, το σέβεσαι και το πονάς. Οι άλλοι συνήθως το χρησιμοποιούν. Για εμένα σεβασμός στο κόμμα μου και κυρίως στον κόσμο που ψήφισε ΠΑΣΟΚ είναι να υπερασπιστώ τις αρχές και τις αξίες του. Εχει καμία σχέση με τις αξίες του ΠΑΣΟΚ ως σοσιαλιστικό κόμμα αλλά και με όσα δεσμεύτηκε και υποσχέθηκε απέναντι στον ελληνικό λαό η βάρβαρη, αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση;
Αυτή η κυβέρνηση δεν είναι κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει ούτε την πολιτική ούτε την κομματική νομιμοποίηση για τα όσα εφαρμόζει. Αυτή η κυβέρνηση διαλύει την κοινωνία, που είναι το σημαντικότερο, και καταστρέφει το ΠΑΣΟΚ. Για το δεύτερο η επιβεβαίωση θα γίνει στις εκλογές και ας μην αμφιβάλλει κανείς γι' αυτό. Εγώ -και ας μου επιτραπεί να μιλήσω και γι' άλλους συντρόφους μου- με αυτή την κυβέρνηση έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς, τόσο στην κοινωνία όσο και μέσα στο κόμμα. Μέχρι να τους κλείσουμε, το κόμμα μου είναι το ΠΑΣΟΚ. Από το πώς θα κλείσουν θα εξαρτηθεί η συνέχεια. Οσο για τους χθεσινούς στο ΠΑΣΟΚ που το βρήκαν έτοιμο και που ενοχλούνται από την κριτική που τους ασκώ, τους λέω ότι δεν πρόκειται να τους κάνω τη χάρη να φύγω. Θα φύγω εγώ, που με ξέρει κάθε κολώνα και τοίχος της Αθήνας από τις χιλιάδες αφίσες που κόλλησα πάνω τους και τα εκατοντάδες συνθήματα που έγραψα, για να μείνουν οι χθεσινοί κύριοι που άμα τους ρωτήσεις τι είναι το ΠΑΚ θα σου πουν οι... μπαταρίες. Ε, όχι.
Αν δεν αντέχουν την κριτική ας με διαγράψουν. Το θέμα είναι να μη σε διαγράψει η κοινωνία.
Σ. ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΣ, πρώην πρ. της ΑΔΕΔΥ
«Χρειάζεται μια καθαρή λύση»
Η πολιτική απάντηση-επιλογή έχει ήδη καταγραφεί και κριθεί από τη θέση, τη στάση, επί των πεπραγμένων, των αποφάσεων και των πολιτικών κατευθύνσεων που επικράτησαν στην κυβερνητική πολιτική. Είναι σαφής, έχει διατυπωθεί με ανοιχτό και δημόσιο τρόπο στη διαδρομή μου και μάλιστα αρκετούς μήνες πριν από την υπογραφή του μνημονίου.
Την ώρα που η πατρίδα μας είναι εκκρεμές, είναι ήσσονος σημασίας ο λόγος και οι πράξεις προσωπικής ή κομματικής διάστασης των ανθρώπων που δρουν σε κοινωνικά κινήματα και προφανώς σε βάρος της ενότητας και της συλλογικότητάς τους.
Η επαναφορά της πολιτικής με λύσεις (που υπάρχουν ακόμη και αναδεικνύονται από την ίδια την επέκταση, τις μορφές, την εξέλιξη της κρίσης), στην αποκατάσταση της κυριαρχίας, της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, είναι το πρωτεύον, ευρύτερο και ενδιαφέρον, αυτό που έχει αξία, νόημα αλλά και σημασία.
Οι κοινωνικές δυνάμεις που διαχρονικά εκφράστηκαν και από το ΠΑΣΟΚ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι εντός των κοινών αγωνιών, προβλημάτων, αγώνων.
Την ένταξη σε αυτές τις σχέσεις, τους δεσμούς, την αλληλεγγύη, τον αγώνα για λύση με συγκεκριμένη κατεύθυνση, επιλέγουμε και δεν ακυρώνουμε. Είναι απαραίτητη, χρειάζεται για την έξοδο από την παρούσα κατάσταση και κρίση για να είναι καθαρή, με ουσία και προοπτική για τη ζωή των απλών ανθρώπων, των κοινωνικών στρωμάτων που πλήττονται και δεν ευθύνονται για χαλασμένες πολιτικές, συστήματα, πρακτικές ειδικών συμφερόντων και αντικοινωνικού προσανατολισμού.
Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΠΑ από enet
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου