«Κι εγώ ρωτώ τους οικονομολόγους, τους πολιτικούς, τους
ηθικολόγους: υπολόγισαν ποτέ τον αριθμό των ατόμων που
υποχρεωτικά καταδικάζονται στην αθλιότητα, σε άνιση εργασία,
σε εξαχρείωση, σε αφροσύνη, σε διεφθαρμένη άγνοια, σε ανίκητη
δυστυχία, σε απόλυτη ένδεια, για να παραχθεί ένας πλούσιος;»
Αλμέιντα Γκαρέτ, Πορτογάλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας
(Το αλιεύσαμε από το βιβλίο του Μπογιόπουλο: «Είναι ο Καπιταλισμός ηλίθιε»)
Ο ελληνικός λαός με μοχθηρία ιστορικά πρωτόγνωρη σπρώχνεται στην πείνα ή στον τάφο…
Τα καραβάνια των ανέργων πληθαίνουν…
Το να είσαι ζωντανός σήμερα στην Ελλάδα των γενιτσάρων της διεθνούς μαφίας του χρήματος (τρόικα) και των ανδρεικέλων τους είναι περιπέτεια…
Το να τρως είναι θαύμα, το να επιβιώσεις είναι άθλος και το να σκέφτεσαι είναι αμαρτία…
Ποτέ άλλοτε τόσες συμφορές δεν μας κτύπησαν τόσο ανελέητα και σε τέτοιους ρυθμούς νεροποντής…
Ποτέ άλλοτε κυβέρνηση δεν είχε καταληφθεί από τέτοιο ΑΜΟΚ δίωξης και εξόντωσης του ελληνικού λαού…
Ποτέ άλλοτε δεν ζήσαμε τέτοιο αίσχος: Να επιδιώκουν τα αφεντικά της βαρβαρότητας με τα καθεστωτικά τους ανδρείκελα να σε καταστήσουν κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσεις, ανήμπορο να μιλήσεις και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξεις…
Ο άγριος διωγμός του ελληνικού λαού είναι τόσο καθημερινός και τόσο καταιγιστικός που πάει να γίνει τόσο «συνηθισμένος», ώστε να τον αποδεχτούμε όπως δεχόμαστε την παγωνιά του χειμώνα…
Διαβάστε το πολύ κατατοπιστικό κείμενο του Νίκου Μπογιόπουλου:
Από resaltomag, μοντάζ Γρέκι
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου