Συνέντευξη στον Χρήστο Μπεχλιβάνο από larissanet.gr
«Άθλιες» χαρακτηρίζει τις δικαιολογίες των κυβερνητικών στελεχών για το βίντεο του Στρος Καν, που παρουσίασε ο Λάκης Λαζόπουλος, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεσσαλικού Θεάτρου Κώστας Τσιάνος σε συνέντευξή του στο larissanet.gr, ενώ επισημαίνει πως υπάρχουν πολίτες που «γλύφουν ακόμα τα σκύβαλα που μας κυβερνούν τόσα χρόνια και έχουν κατακλέψει τον κόσμο».
Μπαίνοντας στο κεντρικό κτίριο του Μύλου Παπά, ένα σύγχρονο ασανσέρ με διάφανο θάλαμο οδηγεί στα γραφεία του ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας – Θεσσαλικού Θεάτρου. Στην αριστερή πτέρυγα του ορόφου βρίσκεται το γραφείο του καλλιτεχνικού διευθυντή του Θεσσαλικού, Κώστα Τσιάνου. Το γραφείο του κοσμούν φωτογραφίες του με την αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη, τους Γιώργο Ζιάκα, Κώστα Λάνταβου, Άννας Βαγενά και από παραστάσεις του Θεσσαλικού. Εδώ τον συναντήσαμε και είχαμε τη χαρά και την τύχη να συνομιλήσουμε μαζί του για τον Πολιτισμό, τα ΔΗΠΕΘΕ, την οικονομική ύφεση, την πολιτική, τη δράση και τα σχέδιά του για το Θεσσαλικό Θέατρο. Ο Κ. Τσιάνος, δεν μασάει τα λόγια του. Εκτιμά ότι δεν θα βγούμε από το βούρκο που έχουμε πέσει, μιλά για την ...
ευθύνη των πολιτών απέναντι στους πολιτικούς, τα κόμματα και τις πρακτικές τους και επιμένει να αγωνίζεται για το Θεσσαλικό ακόμα και χωρίς λεφτά. Όσο αντέξει μαζί με τους συνοδοιπόρους αυτού του καλλιτεχνικού ταξιδιού. Η μεγάλη επιτυχία της έκθεσης ενδύματος του Θεσσαλικού τον χαροποιεί, ονειρεύεται να ολοκληρωθεί η μόνιμη στέγη του Θεάτρου στην παλιά Ηλεκτρική και δηλώνει πως θέλει να παραμείνει στη Λάρισα. Μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις του για τους νέους χώρους που πήρε «προίκα» το Θεσσαλικό από τον «Καλλικράτη», το Κηποθέατρο, το Μύλο 1927 κ.α., επισημαίνει πως υπάρχει πολύ «σαβούρα» στις Ερασιτεχνικές Σκηνές, χαρακτηρίζει «παγκόσμια μονάδα» τον Λάκη Λαζόπουλο και μας μιλά για την καλοκαιρινή παράσταση και την περιοδεία που ετοιμάζει το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας.
Αναλυτικά, όλη η συνομιλία μας με τον κ. Κώστα Τσιάνο έχει ως εξής:
Κύριε Τσιάνο να ξεκινήσουμε από την έκθεση ενδύματος του Θεσσαλικού που η αυλαία της πέφτει την Κυριακή 8 Μαΐου. Πώς πήγε;
Ήταν ένα μεγάλο πολιτισμικό γεγονός για τη Λάρισα, περάσανε εκατοντάδες Λαρισαίοι και πολλά σχολεία. Είχε μία ασυνήθιστη προσέλευση η έκθεση, θαυμάστηκε και στο βιβλίο εντυπώσεων που έχουμε έχουν γραφτεί τιμητικά πράγματα και οι επισκέπτες είδαν με ενθουσιασμό αυτήν την έκθεση. Κι αυτό που είχαμε πει από την αρχή ότι θα συνοδευτεί η έκθεση και από παράλληλες εκδηλώσεις στέφθηκε με επιτυχία. Κάναμε τα αφιερώματα στον Παπαδιαμάντη –τον τιμάμαι καθώς φέτος είναι η χρονιά του- με την ορχήστρα Ενωδεία μία συναυλία με τραγούδια μεγάλων Ελλήνων συνθετών που γράψανε μουσική και τραγούδια για το θέατρο, είχε μία τρομακτική επιτυχία, η συναυλία με την ορχήστρα της πόλης που αφορούσε μελοποιημένη ποίηση και αυτή του Δημοτικού Ωδείου μας με τη μαθητική ορχήστρα που έχει τραγούδια που έχουν γραφτεί και ακουστεί από κινηματογραφικές ταινίες από τον παγκόσμιο κινηματογράφο και από μιούζικαλ. Είμαστε πανευτυχείς που τα καταφέραμε, ήταν πάρα πολύ δύσκολο να γίνει μία τέτοια έκθεση και χωρίς να έχουμε αυτά τα χρήματα που χρειάζεται μία έκθεση. Η εφευρετικότητά μας και ο ενθουσιασμός μας έλυσε πάρα πολλά προβλήματα και όσοι έχουν έρθει πέρα από τους συμπολίτες μας, έχουν έρθει επισκέπτες από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, μέχρι από Μυτιλήνη είδαμε να γράφουν τις εντυπώσεις τους.
Η έκθεση ενδύματος άρεσε πάρα πολύ και μεις δείξαμε αυτούς τους θησαυρούς που είχαμε στο βεστιάριό μας. Αυτά τα ρούχα είναι ένας θησαυρός ανεκτίμητος που ανήκει στην πόλη μας, στη Λάρισα. Παράλληλα αυτή η άνοιξη, που την ονομάσαμε «θεατρική άνοιξη», είχε και το Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών όπου δόθηκαν έξι καταπληκτικές παραστάσεις νέων δημιουργών που έγιναν στην Αθήνα και τις φιλοξενήσαμε εδώ στο θέατρο του Μύλου για δύο εβδομάδες. Είχαμε αυτή την επιτυχία, δηλαδή δραστηριοποιήθηκε ο φιλότεχνος κόσμος της πόλης μας δυναμικά και το παρήγορο ήταν ότι δεν κουραζόντουσαν, βλέπαμε πολλούς σε κάθε εκδήλωση να είναι παρόντες.
Να επιμείνω, πώς τα καταφέρατε αυτή τη δύσκολη περίοδο να υλοποιήσετε αυτήν την επιτυχημένη έκθεση με την ιστορία κοστουμιού του ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι;
Αρχικά να πω, πως ήταν σημαντικό που εγκαινιάσαμε την ισόγεια αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου Λάρισας, που ελπίζουμε να γίνει κάποτε, που όταν την είδα εγώ μία άδεια πελώρια αίθουσα μου λέει ο δήμαρχος: «Κώστα σκέψου κάτι να γίνει». Λέω, “το’ χω σκεφτεί ήδη, να κάνουμε έκθεση κουστουμιών”.
- «Μπορείτε;»
- “Τι μπορούμε, αυτό θα είναι ευλογία να γίνει στην πόλη μας”.
Την επόμενη μέρα άρχισε το τρέξιμο για να ανακαλύψω να βρούμε κούκλες καταρχήν για να μπορούμε να φέρουμε τα κοστούμια. Ρωτήσαμε στην αγορά και κάθε μία από αυτές είχε 200 ευρώ (ολόκληρες οι κούκλες). Δεν χάνω τον καιρό και παίρνω στο Εθνικό Θέατρο, γιατί κι αυτό ήταν ένα σπίτι μου για δέκα και παραπάνω χρόνια (διεύθυνε το Εθνικό και ήταν και στο Δ.Σ.). Πήραμε κούκλες από κει, μας της δανείσανε, αγοράσαμε κι εμείς κάποιες άλλες. Βρήκα πατάρια του δήμου, ο δήμος είχε λυόμενα πατάρια, αυτά τα γερμανικά που λένε, τα μαζέψαμε και μπορέσαν να μπουν τα κοστούμια σε διάφορα επίπεδα ώστε να γίνει πιο ανάγλυφη η έκθεση. Φτιάξαμε ταμπλό με τους εργάτες τους δικούς μας αλλά και του δήμου. Έπεσε πολύ προσωπική εργασία αλλά χρωστάμε και κάτι… Τυπώσαμε κι αυτές τις φωτογραφίες, με όσο χαμηλότερο κόστος μπορούσαμε. Από τους εργαζόμενους δεν πληρώθηκε κανείς.
Έβγαλε όμως το Θεσσαλικό και έδειξε έναν ανεκτίμητο πλούτο κουστουμιών από τις αποθήκες του.
Αυτό που δείξαμε είναι το 1/10. Έχουμε αριστουργήματα. Αυτά ήταν ενδεικτικά. Από ένα έργο, τις «Χοηφόρες» δείξαμε πέντε από τα 25 κοστούμια.
Στα δικαστήρια το Θεσσαλικό για τα κοστούμια που δεν του επέστρεψαν φορείς
Θα γίνει διάχυση της έκθεσης σε άλλες πόλεις;
Όχι, αυτό θέλει εκατομμύρια. Μόνο η ασφάλεια κοστίζει πολύ. Δεν τα στέλνω έτσι, παρόλο που πολλά από αυτά τα κοστούμια έχουν γυρίσει όλον τον κόσμο. Μέχρι και στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου πήγαν πολλά κοστούμια από αυτά και τρομάξαμε να τα μαζέψουμε πίσω και κάποια μικρά πράγματα τα χάσανε και είμαστε στα δικαστήρια. Όσο είμαι εγώ εδώ πέρα δεν θα ξαναβγεί ούτε κουρελάκι. Γιατί παλιά πηγαίναν, εν αγνοία μου, κάποιες κυρίες και τα παίρναν και ντυνόντουσαν μασκαράδες και τα γυρίζανε ερείπια ή καθόλου.
Ανεκτίμητη περιουσία τα κοστούμια του Θεσσαλικού
Σήμερα δίνονται;
Όχι. Εγώ, τώρα εδώ είμαι φύλακας. Ούτε κουρελάκι δεν πρόκειται να βγει από κεί. Αυτά είναι μία ανεκτίμητη περιουσία που φυλάσσεται, έχουμε άνθρωπο που δουλεύει νυχθημερόν γι’ αυτήν την ιστορία. Είναι ένας θησαυρός που θα μείνει στην πόλη και όταν θα γίνει το νέο θέατρο, αν τελειώσει ποτέ, ο δήμος της Λάρισας έχει προβλέψει να γίνει μόνιμη έκθεση κοστουμιών. Θα μπούνε σε προθήκες, γυάλινες και θα εναλλάσσονται για να τα βλέπει ο κόσμος όλα τα κοστούμια.
Τα κοστούμια που δεν επέστρεψαν στο Θεσσαλικό και διεκδικείται δικαστικά είναι πολλά;
Δεν είναι πάρα πολλά, αλλά κάνανε ζημιά.
Τα έχουν κρατήσει μεγάλοι φορείς;
Όχι. Δεν είναι τώρα, είναι από παλιά. Τώρα δεν φεύγει τίποτα.
Τις προάλλες συζητήσατε στην Αθήνα με την ηγεσία του υπουργείου για τα ΔΗΠΕΘΕ. Δεν έχετε πάρει ευρώ πως προχωράτε;
Μας χρωστάνε πάρα πολλά λεφτά. Δεν έχουμε φράγκο ακόμα. Πέρασε το Πάσχα, ούτε δώρα δόθηκαν, ούτε τίποτα. Χρωστάμε σ’ όλο τον κόσμο. Το Θεσσαλικό Θέατρο ήταν πιο πολύ εντάξει από όσο έπρεπε στις προγραμματικές του υποχρεώσεις. Αυτά τα είπα εγώ στο υπουργείο, πολύ άγρια, διότι το υπουργείο μας κατάκλεψε, γιατί κλοπή το θεωρώ εγώ, όταν περιμένεις 200.000 ευρώ για να κάνεις τη δουλειά σου και τις περιοδείες σου και δεν σου δίνουν δεκάρα.
Εσύ την κάνεις τη δουλειά, προχωράς τις παραστάσεις, τα ξοδεύεις αυτά τα χρήματα αλλά δεν τα έχεις στα χέρια. Τι είναι αυτό; Κλοπή. Τα υποσχεμένα και τα υπογεγραμμένα πράγματα δεν μας τα δώσανε και μέχρι σήμερα δεν πήραμε τίποτα ακόμα. Λειτουργούμε με τις εισπράξεις και τη διάθεση των ανθρώπων. Μπορεί κάποιος να μην πληρώνεται κιόλας.
Το «Μελτεμάκι» του Χορν ανεβάζει το καλοκαίρι το Θεσσαλικό
Η φετινή χρονιά ήταν γεμάτη με παραστάσεις, την έκθεση και παράπλευρες εκδηλώσεις παρά την κρίση. Τώρα τι να περιμένουμε για το καλοκαίρι;
Το καλοκαίρι θα κάνουμε το «Μελτεμάκι» του Παντελή Χορν. Μεγάλος συγγραφέας και το «Μελτεμάκι» είναι ένα από τα αριστουργήματά του, είναι μία κομεντί και όπως λένε οι θεατρολόγοι είναι η ωραιότερη κομεντί του ελληνικού θεάτρου και μας βολεύει γιατί είναι καλοκαιρινό το έργο, σαν αγεράκι Αιγαιοπελαγίτικο θα είναι αυτή η παράσταση. Νομίζω ότι ο κόσμος θα διασκεδάσει καλά, είναι ότι χρειάζεται σήμερα με τόσα προβλήματα που έχει ο Έλληνας, κάπου να χαρεί η ψυχή του.
Ποιους επιλέξατε για την παράσταση;
Είναι ο Περικλής ο Καρακονσταντόγλου που τον έχουμε σχεδόν μόνιμα πια στο Θεσσαλικό, η Ελένη Ουζουνίδου που θριάμβευσε το χειμώνα ως Ιοκάστη, η Τζίνη Παπαδοπούλου μία πολύ σπουδαία ηθοποιός, η οποία εδώ εχρίσθη πρωταγωνίστρια του ελληνικού θεάτρου, η Νικολέττα Βλαβιανού, που θεωρείται κι αυτή του Θεσσαλικού Θεάτρου, ο Γεράσιμος ο Μιχελής και ένα νέο κορίτσι που το ανακάλυψα στο Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών με πάρα πολύ ταλέντο και τραγουδάει έξοχα, νομίζω θα περιμένουμε πολλά από αυτήν, η Χριστίνα Μαξούρη, που τώρα την πήρε πρωταγωνίστρια για κάποιες παραστάσεις και ο Γιάννης Μπέζος. Είναι ένα μεγάλο ταλέντο που νομίζω, θα συνεχίσει να κρατάει την παράδοση το Θεσσαλικό Θέατρο, εδώ να βαφτίζονται και να αναδεικνύονται πολύ σπουδαία ταλέντα και μελλοντικοί πρωταγωνιστές.
Το Θεσσαλικό θα περιοδεύσει στα χωριά
Με δεδομένη την οικονομική κρίση και την έλλειψη πόρων από το υπουργείο προς τα ΔΗΠΕΘΕ, το Θεσσαλικό θα περιοδεύσει το φετινό καλοκαίρι στο νομό και στις μεγάλες πόλεις ή θα παραμείνει μόνο στη Λάρισα;
Θα πάμε σε όλα τα χωριά.
Πως θα αντέξετε οικονομικά;
Αν αντέξουμε. Δεν μπορεί να είμαστε έτσι με το αν αντέξουμε. Ας μην αντέξουμε. Εμείς θα δουλέψουμε. Άμα δεν αντέξουμε θα πάθουμε καρδιακή προσβολή και τελειώνει.
Εκτός νομού θα δώσει παραστάσεις το Θεσσαλικό;
Kαι στην Αθήνα κι εδώ κι εκεί, παντού. Δεν θα πάμε στην Κρήτη βεβαίως, είναι σαν να πηγαίνεις στο εξωτερικό. Αλλά κυρίως θα πάμε στο νομό Λάρισας, σε χωριά, σε χωριουδάκια, σε παραλίες… Όπως κάναμε και πέρυσι. Το είχαν σταματήσει εν απουσία μου αυτό. Το Θεσσαλικό Θέατρο πρέπει να έχει παρουσία στα μικρά μέρη, στα χωριά. Θα πάμε σε 15 μέρη.
Παραμένει στο Θεσσαλικό το Κηποθέατρο
Με τις αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με το πρόγραμμα «Καλλικράτης» το Θεσσαλικό άλλαξε δομή. Πήρατε κι άλλες αρμοδιότητες, το Κηποθέατρο, το Μύλο κ.α. Τι θα τα κάνετε όλα αυτά;
Το Κηποθέατρο θα νοικιαστεί όπως γίνονταν και κάθε χρόνο.
Υπήρχε μία πρόταση να δοθεί σε ιδιώτες…
Ήταν μία δικιά μου σκέψη για να μπορέσει κάποιος να το φτιάξει, αλλά είδαμε ότι μπορούμε μόνοι μας να το κάνουμε.
«Βήμα για τους καλούς μουσικούς ο Μύλος 1927»
Ο «Μύλος 1927»;
Δεν τον έχουμε παραλάβει ακόμη. Θέλει μεγάλη σκέψη εάν μπορούμε να δουλέψουμε εμείς έναν χώρο με ποτά και τέτοια. Εμένα θα μου άρεσε να επανέλθει στην προτεραία του μορφή, που ήταν ένα καλλιτεχνικό, μουσικό κέντρο. Θα λέγαμε να λειτουργήσει σαν μπουάτ με υψηλού επιπέδου έντεχνο τραγούδι. Τα δύο χρόνια τώρα που έχω γυρίσει στη Λάρισα διαπίστωσα με μεγάλη συγκίνηση και χαρά ότι υπάρχουν μουσικοί κα-τα-πλη-κτι-κοί!
Αυτό που κάναμε με τις εκδηλώσεις μαζί με την «Ενωδεία», την Ορχήστρα της πόλης, του Ωδείου ήταν καταπληκτικό. Στη μουσική είμαστε πάρα πολύ μπροστά. Και μπορεί να έχουν ένα βήμα αυτοί οι άνθρωποι εδώ πέρα να παίζουν έντεχνα, ρεμπέτικα, λαϊκά, δημοτικά, τα πάντα. Να έχουν το χώρο τους. Μία σκέψη, θα μπορούσαμε να ακούσουμε κάθε Τετάρτη δημοτικό τραγούδι, κάθε Πέμπτη ρεμπέτικο, κάθε Σαββατοκύριακο έντεχνο, κάθε Κυριακή ροκ. Υπάρχουν εξαιρετικοί μουσικοί και συγκροτήματα.
Ο χώρος που προορίζονταν για γραφεία της Μεσογειάδας,;
Δεν έχω ιδέα. Αυτό το κτίριο ήταν μία κουταμάρα για μένα.
Αρχικά σχεδιάζονταν για παραδοσιακό εστιατόριο…
Tι παραδοσιακό, το κτίριο δεν είναι καθόλου παραδοσιακό. Εστιατόριο μέσα στο Μύλο του Παπά; Αυτό το κτίριο προσβάλλει όλο το χώρο. Δεν ήμουν εδώ όταν έγινε αυτό το κτίριο, θα έκανα πόλεμο για να μην γίνει, δεν θα κέρδιζα τίποτα αλλά θα ‘βγαινα να πω πως είναι ανεπίτρεπτο μία Λάρισα γεμάτη εστιατόρια, ταβέρνες και φαστφουντάδικα φτιάχνει και μία ταβέρνα στο Μύλο. Με το κτίριο αυτό κλείσαμε και χαλάσαμε όλο το χώρο.
Προχωρά το Μουσείο του Μύλου Παπά
Το κτίριο που ανακαινίζεται πίσω από το Μύλο;
Θα γίνει το Μουσείο του Μύλου. Γίνεται μία καταπληκτική δουλειά από το γραφείο που ανέλαβε τη δουλειά. Θα γίνει ένας καταπληκτικός χώρος.
«Ανεπίτρεπτο να λειτουργεί Ερασιτεχνική Σκηνή δίπλα στο Θεσσαλικό»
Με τις αλλαγές πήρατε αρμοδιότητες και κτίρια αλλά έφυγε από την ομπρέλα του Θεσσαλικού η Ερασιτεχνική Σκηνή και πήγε στον Πολιτιστικό Οργανισμό, γιατί;
H Eρασιτεχνική Σκηνή είναι ανεπίτρεπτο να λειτουργεί δίπλα σε επαγγελματικό θέατρο. Καταστρέφεται αμέσως η ερασιτεχνική ιδέα. Μιμούνται ότι κάνει το επαγγελματικό θέατρο και τα περισσότερα είναι λάθη. Το Ερασιτεχνικό Θέατρο είναι μία μεγάλη ιστορία, έχουν γίνει συνέδρια, συμπόσια η ερασιτεχνική ιδέα είναι ανατρεπτική. Οι ερασιτέχνες, έξω, σε όλο τον κόσμο δεν καταδέχονται να παίξουν σε σκηνή με σκηνικά, κοστούμια με φώτα. Παίζουν όπου βρουν. Σε σταυροδρόμια, σε εκκλησίες, μπαρ. Δεν θέλουν σκηνή. Κάνουν άλλα πράγματα καινούργια. Έχω παρακολουθήσει στο Εδιμβούργο που γίνονται καταπληκτικά πράγματα, οι πιο ενδιαφέρουσες παραστάσεις που γίνονται είναι οι ερασιτεχνικές με όλη τη σημασία της λέξης. Όπως κάνανε πρόβα έτσι παίζανε το Σέξπιρ.
Εδώ, στην Ελλάδα είναι ότι χειρότερο υπάρχει, διαλέγουν τα πιο εύπεπτα εργάκια. Ο ερασιτεχνικός ασχολείται με υψηλού επιπέδου, ποιητικά έργα που δεν μπορεί ένα επαγγελματικό θέατρο λόγω και συγκυριών να ασχοληθεί και δεν βάζει εισιτήριο.
Υπάρχουν όμως ταλέντα στις Ερασιτεχνικές Σκηνές.
Τα ταλέντα πρέπει να πάνε στη Δραματική Σχολή.
Και σεις βρήκατε ταλέντα…
Ένας, δύο. Ο Λαζόπουλος. Ο Λαζόπουλος έχει μία φυσιογνωμία τεράστια. Κι ο Λαζόπουλος σπουδάζει χρόνια. Οι άλλοι τι κάνανε; Είναι κομπογιανίτες. Όπως δεν μπορούμε να αποδεχθούμε την κομπογιαννίτισσα μαμή, η γυναίκα για να ξεγεννήσει πρέπει να πάει στο μαιευτήριο.
Είναι κομπογιαννίτικη ιστορία όλη αυτή που γίνεται στο Ελλάντα. Δεν είναι ερασιτεχνισμός αυτός και είναι ανεξέλεγκτος. Κάνουν παραστάσεις οι ερασιτέχνες όπως ένα επαγγελματικό θέατρο με εισιτήριο.
«Σαβούρα» στις Ερασιτεχνικές Σκηνές
Στη Λάρισα έχουμε πολλές ερασιτεχνικές σκηνές…
Αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Πρέπει να επέμβει το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, οι εταιρείες θεατρικών συγγραφέων. Δεν μπορεί να είναι δίπλα σε ένα – δύο επαγγελματικά θέατρα που αμείβονται οι άνθρωποι και είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους και να είναι δίπλα αυτή η σαβούρα. Όλος αυτός ο κακός εννοούμενος ερασιτεχνισμός που δεν είναι μακριά από τον κομπογιαννιτισμό της ιατρικής. Εγώ δεν μπορώ να διδάξω φιλολογία, μπορώ ίσως καλύτερα από κάποιους άλλους αλλά δεν επιτρέπεται, δεν γίνεται. Κακώς λειτουργούσε ένα ερασιτεχνικό θέατρο δίπλα σε ένα επαγγελματικό και παίρνανε αυτά τα αριστουργήματα και τα βάζανε. Φωνάζανε οι ενδυματολόγοι, «πως τα δίνεται;». Δεν μπορεί να τα φοράει ο καθένας και ούτε μπορούν να τα μεταποιούν. Έτσι καταστράφηκαν πολλά ρούχα, καπέλα… Βρήκαμε πεταμένα ρούχα…
«Παγκόσμια μονάδα ο Λάκης Λαζόπουλος»
Τις τελευταίες δύο ημέρες ο Λάκης Λαζόπουλος βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας με την παρουσίαση του βίντεο με τον Ντομινίκ Στρος Καν στο «Αλ Τσαντίρι», κάτι που δεν έβγαλαν δημοσιογράφοι και μέσα από την ανατρεπτική εκπομπή του έφερε αναβρασμό στο πολιτικό σύστημα.
Ο Λάκης κάνει κάτι ιδιαίτερο με το «Αλ Τσαντίρι». Αυτό που κάνει ο Λάκης είναι μοναδικό στον κόσμο, δεν μπορεί να γίνει αυτό, είναι ζωντανό κάθε εβδομάδα. Ο Λάκης είναι παγκόσμια μονάδα. Έξω τον αναφέρουν τον Λάκη, «είναι ένας στην Ελλάδα που κάνει αυτό το ξεχωριστό».
Το άκουσα αυτό το πράγμα και ανατρίχιασα, όπως όλη η Ελλάδα φαντάζομαι. Και είναι αληθινό δυστυχώς και οι δικαιολογίες που λένε τα κυβερνητικά στελέχη και οι εκπρόσωποι είναι τόσο άθλιες, τέλος πάντων.
«Δεν θα βγούμε από το βούρκο»
Επικρατεί μία θλίψη με τα μέτρα του ΔΝΤ. Υπάρχει παράθυρο αισιοδοξίας;
Σε τι να αισιοδοξώ;
Θα βγούμε από το βούρκο ;
Όχι.
Πως θα πορευτούμε από το δω και πέρα;
Όπως πορευτήκαμε μέχρι τώρα. Τι ήμασταν καλύτερα; Τρώγαμε από τα έτοιμα. Είναι κι αυτό που είπε ο Πάγκαλος «τα φάγαμε όλοι μαζί». Ναι, φταίει και ο λαός γιατί ήξερε πολύ καλά που πάμε, που βαδίζουμε. Όλη τη σπατάλη την έβλεπε ο λαός, αλλά τους ψήφιζε όλους αυτούς. Κι αν ξαναγίνουν εκλογές κάποιους θα τους ξαναψηφίσει.
«Θα συνεχίσω και χωρίς λεφτά…»
Ξέρετε κάτι για πρόωρες εκλογές;
Όχι και δεν με ενδιαφέρει καθόλου, αλήθεια. Με ενδιαφέρει ο Πολιτισμός, με θυσίες με ότι χρειαστεί για να προχωρήσουμε. Και σε δύσκολες εποχές ο πολιτισμός έδωσε πολύ ισχυρό παρόν. Σε πολύ δύσκολες στιγμές έγιναν σημαντικά πράγματα. Εμείς έχουμε αυτό το μετερίζι. Και λεφτά να μην μας δώσουν, εγώ τουλάχιστον θα συνεχίσω κι όποιος πιστός θέλει ας έρθει, χωρίς αμοιβή.
Είστε ικανοποιημένος από το πολιτιστικό γίγνεσθαι της Λάρισας;
Ναι, είμαστε μπροστά από κάθε άλλη πόλη της Ελλάδας.
Μπορούν να γίνουν άλλα πράγματα;
Bεβαίως, μπορούν να γίνουν αλλά στη Λάρισα υπάρχει η καλύτερη Πινακοθήκη στην Ελλάδα μετά την Εθνική, υπάρχει το Θεσσαλικό Θέατρο, το πρώτο στην Ελλάδα. Πολλοί έλεγαν ότι το Εθνικό Θέατρο δεν είναι στην Αθήνα είναι στη Λάρισα. Υπάρχει το Δημοτικό Μπαλέτο με τον Γκες (Μίχωφ), τον καλύτερο δάσκαλο που υπάρχει στην Ελλάδα, έχουμε συγγραφείς που γράφουν σπουδαία. Του χρόνου το Θεσσαλικό θα παρουσιάσει νέους συγγραφείς, διηγηματογράφους.
«Θέλω να παραμείνω στη Λάρισα»
Άρα θα παραμείνετε στη Λάρισα;
Nαι, εκτός κι αν μου τι βαρέσει γιατί εγώ είμαι ελεύθερο πουλί. Δεν λέω πουθενά “πήγα εκεί για να καθήσω”. Με το παραμικρό μπορεί να με δεις στο τρένο να φεύγω, κι όποτε θέλω μπορώ να ξαναγυρίσω. Αλλά θέλω να είμαι εδώ, να είμαι στην πόλη μου πια. Τα είδα όλα, τα γεύτηκα όλα κι αντί να είμαι διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, το αρνήθηκα κι είμαι εδώ.
Επιβεβαιώνοντας ότι το …Εθνικό βρίσκεται στη Λάρισα…
Όχι, όχι… Εδώ, αυτά που κάνουμε εμείς με ενθουσιάζουν και βλέπω τον κόσμο που θέλει να ρθεί. Από το σπίτι μου μέχρι εδώ κάνω μία ώρα να ρθω γιατί με συναντάνε στο δρόμο και μου λένε για το Θέατρο.
Γιατί σταματάνε εσάς και δεν σταματάνε τους πολιτικούς;
Σταματάνε κι άλλους.
«Γλύφουν και σαλιαρίζουν ακόμα τους πολιτικούς…»
Κυρίως τους πολιτικούς αποστρέφεται πλέον ο κόσμος…
Τι λέτε, για δείτε στην τηλεόραση. Τον Ψωμιάδη τον είδατε; Βλέπετε τι υπάρχει γύρω – γύρω;
Οι φουκαράδες, αυτοί οι αγράμματοι (δεν είναι θέμα σχολείου) τρέχουν ακόμα πίσω από τους πολιτικούς και γλύφουν και σαλιαρίζουν όλα αυτά τα σκύβαλα που μας κυβερνούν τόσα χρόνια και έχουν κατακλέψει τον κόσμο.
Έχετε κάνει σχεδόν τα πάντα, ποιο είναι το ανεκπλήρωτο όνειρό σας;
Nα μπορώ να κάνω καλές παραστάσεις και να έχουμε λίγα χρήματα να είμαστε λίγο πιο άνετα στο Θέατρο.
Ονειρεύεστε παραστάσεις στο Α’ Αρχαίο Θέατρο;
Αυτό είναι μεγάλο όνειρο, δεν ξέρω αν θα πραγματοποιηθεί. Είναι πολύ δύσκολο, θέλει και πολλά λεφτά.
«Ρεζιλίκια όσα γίνονται στα γήπεδα»
Πως σχολιάζετε το γεγονός ότι για την κατασκευή ενός νέου γηπέδου στη Λάρισα βρέθηκαν ιδιώτες που πλήρωσαν ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο και στον Πολιτισμό;
Πάντα έτσι ήταν, γιατί το επίπεδό τους αυτό ήταν, στο να κλωτσάνε τη μπάλα και να βλέπουμε κάποιους να κλωτσάνε. Αυτό είναι το επίπεδό τους. Δεν έχουν δει ποτέ παράσταση, δεν έχουν ανοίξει ποτέ βιβλίο, δεν ξέρουν ποιος είναι ο Σεφέρης, δεν έχουν διαβάσει Καβάφη, δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο Καζαντζάκης, ο Ελύτης… Αυτή είναι η πλειοψηφία. Όλα για την ομάδα. Και τι κάνουν στην ομάδα, τρώνε ξύλο. Είναι αυτό το αίσχος, η ντροπή. Και τρέχουν όλα αυτά τα παιδιά, κατεβάζουν το μυαλό τους στα πόδια, κλωτσάνε μία μπάλα, καλύτερα ή χειρότερα και πληρώνονται σκανδαλωδώς. Εγώ που δουλεύω χρόνια ολόκληρα αυτά τα λεφτά που παίρνουν αυτοί σε έναν μήνα δεν θα τα πάρω σε όλη μου τη ζωή. Αυτά είναι ανήκουστα πράγματα, είναι ρεζιλίκια. Δεν πάω καθόλου σ’ αυτά όπως και σε κάποιους που λέγονται “τραγουδιστές” και παίρνουν κάτι μεροκάματα απίστευτα (τώρα κοπήκαν αυτά), 10.000 ευρώ τη βραδιά! Δεν ντρέπονται που τα παίρνουν, εγώ θα ντρεπόμουνα. Δεν υπάρχουν χορηγοί για την τέχνη, υπάρχουν για άλλα πράγματα. Θυμάμαι έναν εδώ στη Λάρισα, έφυγε από τη ζωή. Mου’ λεγε “Nαι Kώστα, αλλά προτιμώ να κάνω παιδικές χαρές, παιδικές στέγες”. Κι έκανε και παιδικές στέγες και Νηπιαγωγεία. Ήταν ο Δημητρακόπουλος, έκανε πάρα πολλά. Ήταν ευεργέτης ο Τάκης ο Δημητρακόπουλος.
Η κουβέντα μας δε λέει να σταματήσει, κοιτάζει το ρολόι και διαπιστώνει ότι έχουμε παραβιάσει το ωράριο των εργαζομένων που περιμένουν υπομονετικά να ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη. Τον ευχαριστούμε για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε στο larissanet.gr και μέχρι να αποχωρήσουμε από το Μύλο του Παπά δεν σταματά να μας μιλά για τα όνειρά του για το Θεσσαλικό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου