Ένας χρόνος

Πέρασε ένας χρόνος από τον εμπρησμό του υποκαταστήματος της Marfin στη Σταδίου που κόστισε τη ζωή σε τρεις τραπεζικούς υπαλλήλους –ανάμεσά τους μια έγκυος- και οι δράστες της επίθεσης παραμένουν ασύλληπτοι.

Τις τελευταίες ημέρες διάβασα πάρα πολλά άρθρα για τον εμπρησμό της Marfin και παρακολούθησα την τηλεοπτική εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη με θέμα τα γεγονότα εκείνης της ημέρας.

Τίποτα από αυτά δεν πρόσθεσε κάτι σε αυτά που ήδη γνώριζα. Επίσης, η «επετειακή δημοσιογραφία» μου δημιουργεί την εντύπωση πως το θέμα έχει κλείσει.

Αυτό που θα είχα να παρατηρήσω είναι πως οι δημοσιογράφοι που καταπιάνονται με το θέμα του εμπρησμού της Marfin δεν αναφέρονται ποτέ στο πόρισμα της Επιθεώρησης του υπουργείου Εργασίας, το οποίο εκδόθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο και διαπιστώνει παραλείψεις στο ...

σύστημα πυρασφάλειας του υποκαταστήματος της Marfin – στο πόρισμα επισημαίνεται πως η μοναδική έξοδος κινδύνου ήταν κλειδωμένη και το τηλεχειριστήριο που άνοιγε την έξοδο κινδύνου είχε χαθεί.

Επίσης, δεν διάβασα και δεν άκουσα ούτε μια αναφορά στο όνομα του Ανδρέα Βγενόπουλου. Με την ευκαιρία, το βίντεο με την επίσκεψη του Ανδρέα Βγενόπουλου στο υποκατάστημα της Marfin μερικές ώρες μετά την επίθεση δεν το έχει παίξει κανένα τηλεοπτικό κανάλι. Μάλλον περιμένουν να το δείξει κι αυτό ο Λαζόπουλος.

Θα σταθώ στη δήλωση κάποιου συγγενικού προσώπου ενός εκ των θυμάτων, το οποίο είπε πως του προκάλεσε έκπληξη η σιωπή των ΜΜΕ –επί ένα χρόνο- γύρω από το θέμα. Εμένα πάλι δεν μου προκάλεσε καμία έκπληξη.

Αν διαβάζει αυτές τις γραμμές κάποιος από τους συγγενείς των θυμάτων, είμαι πρόθυμος να φιλοξενήσω τις απόψεις του στο μπλογκ μου – υποθέτω πως την ίδια πρόθεση έχουν και χιλιάδες άλλοι μπλόγκερ. Εννοείται πως οι απόψεις θα αναρτηθούν χωρίς καμία λογοκρισία ή αλλαγή. Και η ευθύνη θα είναι όλη δική μου. Αν κάποιος έχει τα κότσια, εδώ είμαι εγώ.

Οι δράστες της επίθεσης στη Marfin παραμένουν ασύλληπτοι. Υπάρχουν οι φωτογραφίες τους, αυτόπτες μάρτυρες τους έχουν δει χωρίς κουκούλες και τους έχουν αναγνωρίσει, αλλά παραμένουν ασύλληπτοι. Γιατί άραγε;

9 Μαΐου 2010 – Ομερτά

«Τώρα, μπορεί να μοιάζει αστείο, αλλά η τύχη του κ. Βγενόπουλου εξαρτάται από την τύχη των κουκουλοφόρων που πέταξαν μολότοφ στην τράπεζα – ο ηγέτης και οι κουκουλοφόροι έχουν κοινή μοίρα… Σε μια δίκη των κουκουλοφόρων της επίθεσης στο υποκατάστημα της Marfin, το όνομα που θα ακουστεί περισσότερο από κάθε άλλο μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου είναι αυτό του κ. Βγενόπουλου. Κι αν οι κουκουλοφόροι δεν έχουν και πολλά να χάσουν, ο κ. Βγενόπουλος έχει να χάσει πάρα πολλά.»

«Τα πράγματα είναι απλά: αν οι δράστες της επίθεσης στην τράπεζα ήταν ‘αναρχικοί’ θα συλληφθούν οπωσδήποτε – αν ήταν ασφαλίτες ή παρακρατικοί, δεν θα συλληφθούν ποτέ».

12 Μαΐου 2010 – Απέσυρε κάποιος τις καταθέσεις του από τη Marfin;

«Τις τράπεζες δεν τις καις. Τις τράπεζες τις κλείνεις. Είναι πιο αποτελεσματικό».

31 Μαΐου 2008 – Είστε να κλείσουμε μια τράπεζα;

(Η φωτογραφία στην κορυφή του κειμένου είναι από την επίθεση στο κατάστημα του Ιανού λίγα λεπτά πριν την επίθεση στο κατάστημα της Marfin. Την είχα βρει στο σάιτ του Vice και την ανέβασα τον περασμένο Μάιο – ο συντάκτης του Vice θεωρούσε πως αυτοί ήταν και οι δράστες της επίθεσης στη Marfin. Τον περασμένο Σεπτέμβριο –μετά το πόρισμα της Επιθεώρησης του υπουργείου Εργασίας – στο κείμενο «Ποιοι να είναι άραγε;», έγραφα «Τι είναι, όμως, αυτό που εμποδίζει την Αστυνομία να συλλάβει αυτούς που επιτέθηκαν στον πολυχώρο Ιανός, πέταξαν μέσα δυο μολότοφ και περιέλουσαν έναν άνθρωπο με πετρέλαιο, απειλώντας τον πως θα τον κάψουν;».)

Εγραψε ο Pitsirikos