Η αντιμνημονιακή γραμμή στη χώρα είναι πια πλειοψηφική.
Το επιβεβαιώνουν πέραν πάσης αμφιβολίας οι δημοσκοπήσεις. Βεβαίως έχει αρκετές αποχρώσεις. Στη μεγάλη κατηγορία των διαφωνούντων συμπεριλαμβάνονται και αυτοί που δεν μπαίνουν καν στη συζήτηση για τις πλευρές του, γιατί προβάλλουν μια τελείως διαφορετική πολιτική και ιδεολογική πλατφόρμα (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ), και αυτοί που πιστεύουν ότι υπάρχει λάθος στον πυρήνα του και εισηγούνται άλλο μείγμα πολιτικής (Ν.Δ.), και πολλοί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ επειδή θεωρούν ότι η υποταγή της κυβέρνησης στους καταναγκασμούς του μνημονίου συνιστά παραχάραξη της φυσιογνωμίας της παράταξης, όπως και εκείνοι που χωρίς να έχουν εναλλακτική πρόταση εκφράζουν ενστικτωδώς την άρνησή τους. Οι μετρήσεις είναι «οιονεί δημοψηφίσματα», αφού καλούν τους πολίτες να τοποθετηθούν με ένα «ναι» ή μ' ένα «όχι» σε κρίσιμα ζητήματα, χωρίς πάντως τις ...
συνέπειες που μπορεί να έχει ένα δημοψήφισμα. Η επιλογή είναι ανέξοδη.
Πίσω όμως από τις αμφιβολίες, κυρίως των κυβερνητικών παραγόντων, για την αποτελεσματικότητα του μνημονίου υπάρχουν υστερόβουλες σκέψεις. Η αποτυχία στην πράξη, σύμφωνα με την πιο διαδεδομένη ανάλυση στο εσωτερικό του συστήματος εξουσίας, έχει να κάνει με το περιεχόμενο του σχεδίου και όχι με τις ικανότητες αυτών που εκλήθησαν να το προσαρμόσουν στην εγχώρια πραγματικότητα. Είναι, κατά τη γνώμη μας, το τέλειο άλλοθι για να δικαιολογηθούν η ραθυμία, η αβελτηρία και η εγκληματική αμεριμνησία του κυβερνητικού πολιτικού προσωπικού.
Χρειαζόταν το μνημόνιο για να καταλάβει η κυβέρνηση ότι ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης και ο εκδημοκρατισμός του πολιτικού συστήματος περνάει μέσα από τη σύγκρουση με τις δυνάμεις της αδράνειας, του λαϊκισμού και με τους πελατειακούς μηχανισμούς που πνίγουν κάθε εξυγιαντική προσπάθεια; Για «ειρηνική επανάσταση» δεν μίλαγε ο Γ. Παπανδρέου; Να έχουν συμπεριφορά αντιεξουσιαστών δεν προέτρεπε τους υφισταμένους του; Μηδενίζουμε το κοντέρ, θα ανατρέψουμε ό,τι κρατά τη χώρα καθηλωμένη, εξουδετερώνοντας τις αγκυλώσεις που μας κληροδότησε η μεταπολίτευση δεν διατυμπάνιζαν urbi et orbi οι προπαγανδιστές της νέας εποχής; Θα κάνουμε την Ελλάδα τη Δανία του Νότου δεν μας υπόσχονταν; Αποδεικνύεται άλλη μια φορά ότι ο δικομματισμός δεν διστάζει να μετέρχεται όλα τα μέσα προκειμένου να παραπλανήσει την κοινωνία.
Δηλαδή, το μνημόνιο ευθύνεται που σπεύδει σήμερα η κυβέρνηση να ιδιωτικοποιήσει άρον άρον και κοψοχρονιά δημόσιες επιχειρήσεις, ενώ μπορούσε να τις πουλήσει πριν από έναν χρόνο με διαφανείς διαδικασίες, αποσπώντας καλύτερο τίμημα; Το μνημόνιο ευθύνεται που έκανε εφτά μήνες να επιλέξει γενικούς γραμματείς υπουργείων και έναν χρόνο για να τοποθετήσει διοικήσεις στα νοσοκομεία; Το μνημόνιο ευθύνεται που επί οκτώ μήνες το ΙΚΑ ήταν σχεδόν ακέφαλο, γιατί οι δοκησίσοφοι της κυβέρνησης έψαχναν τον εκλεκτό μέσω της διαδικασία της διαβούλευσης για να καταλήξουν στο τέλος στο στέλεχος που ήταν δίπλα τους; Το μνημόνιο ευθύνεται που το ΕΣΠΑ καρκινοβατεί; Το μνημόνιο ευθύνεται που ο πρωθυπουργός δεν έχει οικονομικούς συμβούλους και έτσι αναγκαστικά δέχεται ό,τι του εισηγείται το οικονομικό επιτελείο; Το μνημόνιο ευθύνεται που έχουν περάσει από τη Βουλή δεκάδες νομοσχέδια και τα περισσότερα δεν εφαρμόζονται; Το μνημόνιο ευθύνεται που τα κλειστά επαγγέλματα «ανοιγοκλείνουν», αναλόγως των πιέσεων που ασκούνται από ισχυρές επαγγελματικές ομάδες; Το μνημόνιο ευθύνεται που δύο από τα βασικά πρόσωπα που ήταν επιφορτισμένα να σηκώσουν το βάρος της οικονομικής πολιτικής και να σχεδιάσουν τις πολιτικές παρεμβάσεις -ο υπουργός Παπακωνσταντίνου και ο πρώην γενικός γραμματέας Δ. Γεωργακόπουλος- δεν έλεγαν ούτε «καλημέρα» και είχαν να μιλήσουν τουλάχιστον πέντε μήνες; Το μνημόνιο ευθύνεται που η υλοποίηση των αποφάσεων του υπουργικού συμβουλίου είναι στη διακριτική ευχέρεια των υπουργών; Το μνημόνιο ευθύνεται που οι υπουργοί διαγκωνίζονται για το ποιος θα γίνει πιο αρεστός στο εθνικό ακροατήριο, υιοθετώντας αριστερή ρητορική και κατηγορώντας συναδέλφους του για ραγιάδικη παθητικότητα, με τον πρωθιερέα απλώς να παρακολουθεί; Το μνημόνιο ευθύνεται που η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή θάλλουν;
Κοντολογίς, το μνημόνιο έχει αρκετά προβλήματα. Το βασικότερο είναι ότι αυτοί που το σχεδίασαν δεν έλαβαν υπόψη τους τις ιδιαιτερότητες της χώρας: το στρεβλό παραγωγικό μοντέλο, την ποιότητα της δημόσιας διοίκησης, τα κλεπτοκρατικά δίκτυα, τον φαυλεπίφαυλο κομματισμό. Ομως, αν εστιάσουμε στις υπαρκτές κατασκευαστικές αδυναμίες, είναι σαν να αθωώνουμε τους μοιραίους και άβουλους στους οποίους αναθέσαμε τη διοίκηση της χώρας στην πιο δύσκολη φάση της μετά τον πόλεμο. Ούτε θέλουν ούτε μπορούν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου