Για να το τελειώσουμε από την αρχή, η παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ δεν είναι θέμα ιδεολογικό, όπως λένε και οι… εταίροι, αλλά θέμα λογικής και η λογική λέει πως αν το κόστος παραμονής στη ζώνη του ευρώ είναι μεγαλύτερο από το, μεσοπρόθεσμο, κόστος της εξόδου, τότε όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Προφανώς κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι το άμεσο κόστος, δηλαδή η δημιουργία από το πουθενά ενός νέου εθνικού νομίσματος για μία χώρα που έχει ένα μη βιώσιμο δημόσιο χρέος στον επίσημο τομέα, θα είναι...
σοκαριστικό, αλλά αυτό από μόνο του δεν σημαίνει τα πάντα. Άλλωστε περάσαμε, ήδη, αρκετά σοκ.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που ποδοπάτησαν τους πολλούς καλούς ανθρώπους, προχώρησαν σε συμφωνίες με τους… εταίρους που εκτίναξαν στα ύψη το κόστος παραμονής της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ και αυτό, στο άμεσο, δεν είχε να κάνει τόσο με το… ρευστό, όσο με την υλοποίηση ενός σχεδίου για τη φτωχοποίηση του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας, του Κόσμου της Εργασίας και των κατώτερων μεσαίων στρωμάτων. Αυτές τις μέρες, καθώς είναι σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις της νέας ελληνικής κυβέρνησης με τους… εταίρους, γίνεται ολοφάνερο ότι οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά/Βενιζέλου έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να χαντακώσουν το μέλλον αυτού του τόπου.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση με πολύ μετριοπάθεια και μεγάλη αυτοσυγκράτηση απέναντι στις προκλήσεις των… εταίρων, προσπαθεί, ακριβώς, να μειώσει το κόστος της παραμονής της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ και πάλι δεν μιλάμε, άμεσα, για το… ρευστό, αλλά για να υπάρξει μία συμφωνημένη ανακοπή της βύθισης των πολλών καλών ανθρώπων στη φτώχεια και την απελπισία. Αν η πολύ μετριοπάθεια, η μεγάλη αυτοσυγκράτηση και η προσπάθεια για μία συμφωνία εκλαμβάνονται ως αδυναμίες, τότε προφανώς η νέα ελληνική κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες. Και για να το αρχίσουμε από το τέλος, το θέμα μας δεν είναι οι… εταίροι να δώσουν μία ευκαιρία στην Ελλάδα, το θέμα είναι εμείς να δώσουμε μία ευκαιρία στην Ευρώπη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου