Παχυδερμισμός

Eρώτημα: Μπορεί ο Γιούνκερ να μείνει στη θέση του μετά τις αποκαλύψεις; Κανονικά όχι. Ωστόσο, ας μην είμαστε και πολύ σίγουροι ότι θα πράξει το αυτονόητο. Ποιο είναι το αυτονόητο; Μα, να παραιτηθεί.

Υστερα από όσα έγιναν γνωστά, με ποιο κύρος, αυτός, που ως πρωθυπουργός μετέτρεψε τη χώρα του σε φορολογικό παράδεισο, με τις πλάτες βεβαίως βεβαίως των ευρω- παϊκών κυβερνήσεων και την ανοχή της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, θα κάνει τώρα ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συστάσεις στις κυβερνήσεις να είναι αυστηρές με τους φοροφυγάδες, να σέβονται το Σύμφωνο Σταθερότητας, να μην παραβιάζουν τα προγράμματα λιτότητας, να ελέγξουν τα ελλείμματά τους και να προχωρήσουν...

στις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις;

Με ποια δύναμη θα διαπραγματευθεί με τη Γερμανία το σχέδιό του για ενίσχυση της ανάπτυξης με 300 δισ. ευρώ; Θα είναι ένας πρόεδρος με μικρό εκτόπισμα, ευάλωτος στις πιέσεις και τους εκβιασμούς. Ενδεχομένως, οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ενωσης να βολεύονται μ’ έναν τέτοιο αναιμικό πρόεδρο, ώστε να αποφύγουν να αναμετρηθούν με τα ανοιχτά ζητήματα που ταλανίζουν την Ευρώπη. Μια μαριονέτα κινείται καταπώς επιθυμούν αυτοί που κρατούν τα νήματα.

Ανεξάρτητα πάντως από την απόφαση που θα πάρει ο κ. Γιούνκερ, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι τα τελευταία χρόνια ο παχυδερμισμός είναι δεσπόζον φαινόμενο στις ευρωπαϊκές πολιτικές αυλές. Πιάνουν πολιτικούς με τη γίδα στην πλάτη κι αυτοί είτε σφυρίζουν αδιάφορα είτε υποδύονται τα θύματα σκοτεινών δυνάμεων που τάχα συνωμοτούν για να τους εξοντώσουν. Ο Σαρκοζί είναι μπλεγμένος σε διάφορες ύποπτες ιστορίες παράνομου χρηματισμού, η γαλλική Δικαιοσύνη ασχολείται επισταμένως μαζί του, κι αυτός οργανώνει την επιστροφή του στην πρώτη γραμμή για να σώσει, όπως λέει, τη Γαλλία από την καταστροφή και επιτίθεται στους δικαστές που ψάχνουν το παρελθόν του. Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Ραχόι είναι μέχρι τον λαιμό βουτηγμένος στα σκάνδαλα, αλλά δεν λέει να ξεκουνήσει από τη θέση του και κάνει τα πάντα για να καθυστερήσει την εκκαθάριση των βρόμικων ιστοριών που τον περικυκλώνουν.

Οι περισσότεροι από τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης με το που τελειώνει η καριέρα τους στις Βρυξέλλες προσλαμβάνονται από μεγάλες επιχειρήσεις ως ειδικοί σύμβουλοι με παχυλή αμοιβή. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Οι λομπίστες διαθέτουν μεγαλύτερη δύναμη από τους επιτρόπους και φυσικά από τους ευρωβουλευτές. Και την ίδια ώρα που συμβαίνουν αυτά, οι κυβερνήσεις εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για την αύξηση της επιρροής των ευρωσκεπτικιστών, των εθνικιστών και του ρεύματος της αντιπολιτικής.

Ανάγωγα

«Δεν μπορούμε να παίζουμε με τους θεσμούς» λένε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, παραπέμποντας στο θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Πάει πολύ όμως να υποδύεται το υπεύθυνο ένα κόμμα που έπαιξε με τον συγκεκριμένο θεσμό τουλάχιστον δύο φορές στο παρελθόν. Τη μία με τα διαβόητα «βεραμάν» ψηφοδέλτια επί Ανδρέα Παπανδρέου και την άλλη προκαλώντας εκλογές επί Γιώργου Παπανδρέου.

Τάσος Παππάς από efsyn