Οργή!

Οργή για μία κοινωνία που έμαθε να ανέχεται τα πάντα!

Που έμαθε να μη μιλά και να σκύβει το κεφάλι, δεχόμενη όλο και περισσότερους εξευτελισμούς!

Που διαστρεβλώνει την αλήθεια και την βλέπει μόνο από την πλευρά που τη συμφέρει κάθε φορά.

Μέχρι μία άλλη κοινωνική ομάδα να γίνει στόχος και οι υπόλοιποι να τη λοιδορούν ...

Μέχρι να έρθει η δική τους σειρά...

Και να μιλάμε με αριθμούς για να αποδείξουμε τη φτώχεια και την εξαθλίωση..

Ακόμα και σ΄αυτό χρειάζεται ένα αποδεικτικό στοιχείο και έρχεται η στατιστική να σου το τεκμηριώσει (λες και δε βλέπεις γύρω σου), 1.500.000 άνεργοι, 40.000 άστεγοι, τόσοι ανασφάλιστοι..

Και αφού μετατρέψουμε τους ανθρώπους σε αριθμούς και τρομοκρατήσουμε όσους έχουν ακόμα τα βασικά (ένα σπίτι και μια δουλειά) για να σωπάσουν ώστε  να μη βρεθούν στη δυσάρεστη θέση των προηγούμενων...

Έρχονται οι λέξεις να διαχωρίσουν τους υπόλοιπους σε.. δημόσιους υπάλληλους

οι οποίοι δε δρουν μαζικά, αφού χωρίζονται σε επιμέρους συνδικάτα.

Πρόσφατο εξοργιστικό παράδειγμα η ΑΔΕΔΥ που δεν υποστηρίζει την ΟΛΜΕ για  24ωρη απεργία την Παρασκευή, ''πουλώντας τη '',  πρακτικά και ουσιαστικά.

Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι,οι μισθωτοί, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι'' υποαπασχολούμενοι'', μικροί επιχειρηματίες και έμποροι, γεωργοί, οι δικαστικοί (που παίρνουν ''αμερόληπτες'' αποφάσεις), οι δημοσιογράφοι (ουδέν σχόλιο) κ.α.

Κάθε κλάδος αντιδρά και ενίσταται περιστασιακά και όταν θίγονται τα δικά του συμφέροντα.

Είναι τόσο απλό να συνειδητοποιήσουμε πως όταν απειλούνται κάποιοι εργαζόμενοι, στην πραγματικότητα απειλούνται  ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι! Και γι' αυτό μας αφορά ΟΛΟΥΣ!

Δίκαιος είναι  ο αγώνας κάθε εργαζόμενου που ζητά το αυτονόητο, να έχει έναν αξιοπρεπή μισθό και να εργάζεται σε αξιοπρεπείς συνθήκες.

Σε μία κοινωνία αναλγησίας, οι άνθρωποι παύουν να είναι άνθρωποι και γίνονται θηρία που κατασπαράσσουν ο ένας τον άλλο, δίνοντας άλλοθι στο λιοντάρι να κυβερνά μέσα στη ζούγκλα του.

Αν όμως η αγέλη με τα πιθηκάκια, η αγέλη με τα ελαφάκια, τα γκνου και τα άλλα ζωάκια μαζεύονταν και παίρναν απόφαση να επιτεθούν, το λιοντάρι θα έβαζε την ουρά κάτω απ' τα σκέλια και θα έτρεχε να κρυφτεί...

Ή μήπως δε το ξέρετε αυτό πουλημένοι εργατοπατέρες και ανδρείκελα της αριστεράς;

νάμα

Από antidras