Η παρασκευή μαρμελάδας είναι, αποδειγμένα, μία εύκολη υπόθεση και το μόνο που θέλει πάρα πολύ κόπο είναι η προσπάθεια για να αποτύχει το γλυκό. Αποδεδειγμένα, επίσης, η παρασκευή μαρμελάδας, όπως και γενικότερα η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική στο σπίτι, λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, ιδιαίτερα σε τέτοιες, δύσκολες από κάθε άποψη, εποχές. Το μόνο κακό, με την παρασκευή μαρμελάδας, είναι η υπερβολική χρήση άσπρης ζάχαρης – μισό κιλό για ένα κιλό φρούτα - που, αν και είμαστε υπέρ της φουλ επαναλειτουργίας των εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, έχει κατηγορηθεί...
για πολλά και όχι μόνο για την τερηδόνα στα δόντια. Η ιστορία με την μαρμελάδα έχει, προφανώς, να κάνει με το τεράστιο φιάσκο αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς με το ρωσικό εμπάργκο στα φρούτα που παράγονται στην Ελλάδα.
Υπό κανονικές συνθήκες, κυρίως… μιντιακές, μία παρόμοια κυβερνητική, 100% αποτυχημένη, διαχείριση άλλες εποχές θα στιγμάτιζε για χρόνια πρόσωπα και κόμματα, θα οδηγούσε στο να φαγωθεί τουλάχιστον ένας υπουργός και δύο υφυπουργοί, θα ξεσήκωνε τοπικούς, κυβερνητικούς, βουλευτές, θα γινόταν ο κακός ο χαμός στα πρωτοσέλιδα και στα δελτία ειδήσεων. Τώρα όμως, κυρίως σε ότι αφορά τις κυβερνητικές ευθύνες, σιωπή, σιωπή απόλυτη και πυκνή. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το πόσο διαπλεκόμενοι είναι οι ιδιοκτήτες των μέσων μαζικής εξαπάτησης με αυτή την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, αλλά και με τ’ ότι οι χειρισμοί της κοινοπραξίας Σαμαρά/Βενιζέλου αποκάλυψαν και το μέγεθος της ανικανότητας της.
Αυτή η ανικανότητα έρχεται να προστεθεί στην πιστή υλοποίηση του προγράμματος της φτωχοποίησης των πολλών καλών ανθρώπων και το μίγμα είναι εκρηκτικό, δεν χαλάει μόνο τα δόντια , αλλά πετάει φλόγες που καίνε όχι μόνο τα παραμύθια του Σαμαρά αλλά την προοπτική αυτή η ζωή, σε αυτόν τον τόπο, να αλλάξει γεύση. Η υπεράσπιση αυτής της προοπτικής κάνει επιτακτική την ανάγκη αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς να πάρει τον πούλο μία ώρα νωρίτερα. Πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία ούτε για τους αποφασισμένους ούτε για τους αναποφάσιστους. Δεν μπορεί να λέμε ότι αυτός ο Αύγουστος θα είναι ο τελευταίος αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, πρέπει να τον κάνουμε τον τελευταίο μήνα της.
Υ.Γ. Επανέρχομαι, γιατί είναι θέμα χαρακτήρα. Όσοι φίλοι και γνωστοί ενθουσιάστηκαν και έσπευσαν να υιοθετήσουν τα περί… μοναστηριακού ζαπατισμού, καλό θα ήταν θα δουν την ταινία «Λευκός Ελέφαντας» και να ρίξουν μία ματιά στην υπόθεση της μονής Φιλοθέου με το παρκινγκ στο εμπορικό κέντρο «Πλατεία» και να τα ξαναπούμε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου