«Ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε τίποτα». Αυτός είναι ο πυρήνας της πρωτοφανούς «μαύρης» προπαγάνδα που χρησιμοποιούν οι υπουργοί και τα στελέχη της κυβέρνησης προκειμένου να κουκουλώσουν τις πολιτικές ευθύνες του Α. Σαμαρά για τον στενό του συνεργάτη Παναγιώτη Μπαλτάκο. Μετά την αποκάλυψη ότι ο στενότερος συνεργάτης πρωθυπουργού είχε αναπτύξει σχέσεις αίματος με τα στελέχη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, οι κυβερνώντες και το σύνολο των συστημικών και διαπλεκόμενων ΜΜΕ επιδιώκουν –ούτε λίγο, ούτε πολύ– να εμφανίσουν τον πρωθυπουργό σαν «εξαπατημένο σύζυγο» που έπεσε από τα σύννεφα, όταν...
πληροφορήθηκε τα γεγονότα!
Θεωρώντας προφανώς ότι απευθύνονται στους κατοίκους της χώρας των λωτοφάγων, η κυβέρνηση, ο Α. Σαμαράς και τα συστημικά ΜΜΕ εμφανίζουν τις επαφές και τις συνομιλίες του Μπαλτάκου με τους χρυσαυγίτες, σαν «ιδιωτική πρωτοβουλία», για την οποία μάλιστα –όπως ισχυρίζονται προκλητικά– κανένας άλλος κυβερνητικός παράγοντας δεν ήταν ενήμερος. Τι προσπαθούν να συγκαλύψουν; Μα φυσικά το αυτονόητο. Ότι ο Σαμαράς έχει στήσει έναν μηχανισμό παράλληλο και τεμνόμενο με την κυβέρνηση, τον έχει στελεχώσει με ακροδεξιά στοιχεία. Μία από τις «δουλειές» αυτού του μηχανισμού ήταν να διατηρεί ζωντανό δίαυλο επικοινωνίας με τους ναζί της Χρυσής Αυγής. Το άλλο παρακλάδι του ίδιου μηχανισμού, η «Ομάδα Αλήθειας» (η «μονταζιέρα» κατά το κοινώς λεγόμενο), έχει ως σκοπό να διατηρεί την ανοιχτή γραμμή με τα συστημικά ΜΜΕ, τροφοδοτώντας τους με «ειδήσεις» που λοιδωρούν κάθε πολιτικό αντίπαλο.
Αυτός ο παράλληλος μηχανισμός, η σύγχρονη εκδοχή του παρακράτους που δεν χρειάζεται πια τρίκυκλαμε τη βοήθεια της νομιμότητας που τους παρέχει η κρατική εξουσία (από την «πειθήνια» Βουλή ως τους Γκοτζαμάνηδες των ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ), επιδιώκει με κάθε τρόπο και μέσο να επιβάλλει και να προωθήσει την αντιλαϊκή πολιτική, έχοντας ανοιχττά όλα τα σενάρια: είτε, όπως δήλωνε ο Π. Μπατλάκος, η ΝΔ να συγκυβερνήσει με την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, είτε να τους βάλουν φυλακή και να ενσωματώσουν την ατζέντα τους προκειμένου να «επαναπατρίσουν» τη δεξιά ψήφο.
Ο Π. Μπαλτάκος που σήμερα εμφανίζεται από τους υπόλοιπους συνεργάτες του πρωθυπουργού, τους υπουργούς της κυβέρνησης και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ σαν δήθεν αξιωματούχους που δρούσε εν αγνοία του πρωθυπουργού, ήταν αυτός που σε συνεργασία με τον Αν. Σαμαρά καθόριζε μεγάλο μέρος του κυβερνητικού έργου και όχι μόνο. Έλυνε ταυτόχρονα τις υποθέσεις που αφορούσαν τους «ημετέρους» και είχε το ρόλο να προωθεί τη σκληρή ακροδεξιά ατζέντα της ΝΔ.
Για να μην πέφτουμε από τα σύννεφα: Στελέχη σαν τον Π. Μπαλτάκο, που αναλαμβάνουν τις επικίνδυνες αποστολές των ελληνικών κυβερνήσεων βρέθηκαν στο πλευρό όλων των πρωθυπουργών τα τελευταία χρόνια. Ο Κ. Σημίτης είχε στο πλευρό του τον Θ. Τσουκάτο και τον Ν. Πανταγιά, με τον πρώτο να ομολογεί ότι είχε αναλάβει να μεταφέρει τις μίζες της Siemens στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ. Ο Κ. Καραμανλής είχε στο πλάι του τον Θ. Ρουσόπουλο, του οποίου η πολιτική καριέρα έληξε με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Ο Γ. Παπανδρέου έδωσε αυτό το δύσκολο ρόλο στον Χ. Παμπούκη, ο οποίος μετά τα ταξίδια στο Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία και όπου γης για την εξεύρεση «επενδυτών» για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, χάθηκε μαζί με τον μέντορα του, ανοιχτά του Καστελόριζου μετά την έλευση της Τρόικας.
Ο Π. Μπαλτάκος με εντολή του Αν. Σαμαρά ακύρωσε την κατάθεση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που οδήγησε στην παραίτηση του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Αν. Ρουπακιώτη. Τον Ιούνιο του 2013, ήταν το στέλεχος του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος που δήλωνε είναι δεν «απίθανο το ενδεχόμενο» νασυνεργαστούν μετεκλογικά η ΝΔ και η Χρυσή Αυγή. Ο Π.Μπαλτάκος ήταν ο κυβερνητικός παράγοντας που σε πρόσφατη συνέντευξη του στο ΒΗΜΑ FM δήλωσε: «Αντικομμουνιστής ασφαλώς και είμαι. Έτσι γεννήθηκα, έτσι μεγάλωσα και έτσι θα πεθάνω. (…) Από το 1942 και μετά η ελληνική αριστερά ταλαιπωρεί τη χώρα». Μια δήλωση που φυσικά δεν έτυχε αποδοκιμασίας από τον πρωθυπουργό και τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, αφού η ταγματασφαλίτικη λογική Μπαλτάκου εμπνέει πολλούς στο γαλάζιο στρατόπεδο.
Ο Π. Μπαλτάκος είναι ένα γνήσιο δείγμα, απομεινάρι του μετεμφυλιακού παρακράτους της Δεξιάς. Δεν λειτουργούσε όμως μόνος του. Δεν είχε λάβει τα κυβερνητικά αξιώματα αυτοβούλως. Διορίστηκε από τον πρωθυπουργό στη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου. Με νόμο που είχε ψηφιστεί στην ελληνική Βουλή, είχε αποκτήσει πρωτόγνωρες αρμοδιότητες. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που χωρίς την υπογραφή του δεν περνούσε νομοσχέδιο! Ο συνομιλητής των ναζιστών, ήταν ο άνθρωπος στον οποίο ο Α. Σαμαράς είχε αναθέσει να ενορχηστρώσει την προώθηση της «θεωρίας των δυο άκρων», εξισώνοντας τη Χρυσή Αυγή με την Αριστερά. Ο Π. Μπαλτάκος ήταν το «μάτι και το αυτί» του πρωθυπουργού μέσα και έξω από την κυβέρνηση και αυτό το γνωρίζουν οι πάντες στην κυβέρνηση.
Για του λόγου το αληθές, ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Μιχελάκης, παρουσιάζοντας τις αρμοδιότητες του Γενικού Γραμματέα της Κυβέρνησης σε συνεδρίαση της Βουλής στις 20 Μαρτίου 2014, σημείωνε: «Στο ν. 4147/2013, παράγραφος Ζ αναφέρονται οι αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης. Σας το διαβάζω: “Αποδέχεται και προσυπογράφει υπουργικές τροπολογίες, νομοτεχνικές βελτίωσης, προσθήκες, διορθώσεις ή οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση στα κατατεθειμένα νομοσχέδια, άλλως οι ως άνω παρεμβάσεις δεν παραλαμβάνονται από τις υπηρεσίες της Βουλής. Θεωρούνται ως μη γενόμενες και δεν εισάγονται ως ψήφιση στην Ολομέλεια”». Με άλλα λόγια χωρίς την υπογραφή Μπαλτάκου, δηλαδή την έγκριση Σαμαρά, δεν μπορούσε να εισαχθεί για ψηφοφορία στη Βουλή καμιά τροπολογία ή διόρθωση σε σχέδιο νόμου. Ουσιαστικά δεν μπορούσε να προχωρήσει η ψήφιση κανενός νομοσχεδίου.
Η τεράστια πολιτική δύναμη του Π. Μπαλτάκου εκπορευόταν από τη στενή σχέση του με τον πρωθυπουργό. Ο Α. Σαμαράς ήθελε να έχει τον τελευταίο λόγο σε μια σειρά από τροπολογίες που προωθούσε η κυβέρνηση και ήθελε σε αυτό το πόστο να έχει ένα δικό του, έμπιστο άνθρωπο. Η κυβέρνηση εξάλλου το τελευταίο διάστημα έχει στήσει φάμπρικα τροπολογιών, η ψήφιση των οποίων χάρισε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ πρόστιμα στους επιχειρηματίες Βαρδινογιάννη και Λάτση, απάλλαξε τα μέλη του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ και στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ από ποινικές ευθύνες κ.ά. (πλήρες ρεπορτάζ στο τεύχος 28 του UNFOLLOW που κυκλοφορεί στα περίπτερα με τον τίτλο «της ντροπολογίας το ανάγνωσμα».)
Ο μέχρι προχθές λοιπόν γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου, είχε από την πρώτη στιγμή το ρόλο του σκληρού ακροδεξιού ψάλτη στο πλευρό του πρωθυπουργού. Εκφράζοντας απόψεις και υλοποιώντας υπογείως αυταρχικούς σχεδιασμούς, που είχαν τηνυπογραφή και την έγκριση του Αν. Σαμαρά, αλλά χρειαζόταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση για αυτά δεν …αρμόζουν στο πρωθυπουργικό προφίλ.
Κοινό χαρακτηριστικό των επιστήθιων ανθρώπων των πρωθυπουργών είναι ότι γνώριζαν όσα και οι προϊστάμενοι τους αλλά και ότι αναλάμβαναν να κάνουν τη «βρώμικη δουλειά» με συγκεκριμένες οδηγίες και κατευθύνσεις. Ας τελειώνουμε λοιπόν με το παραμύθι ότι ο Σαμαράς δεν γνώριζε για τις συνομιλίες και τις συναντήσεις με τους Μιχαλολιάκο, Παππά και Κασιδιάρη, γιατί τέτοια «μυστικά» μεταξύ στενών συνεργατών δεν κρύβονται…
Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος από unfollow
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου