Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Στυλίστα για τις τσάντες των δημόσιων εμφανίσεών του προσέλαβε ο Σ. Θεοδωράκης

Έχοντας αναγάγει το θολό, το απλοϊκό και το λίγο απ΄ όλα σε κεντρική ιδεολογία του νέου του κόμματος, ο Σταύρος Θεοδωράκης αποτελεί αναμφίβολα το πρόσωπο των ημερών. Κι επειδή ποτέ κανένα κόμμα δεν εξήγγειλε θέσεις που δεν ακούγονται σαν μουσική στα αυτιά των ψηφοφόρων, εμείς θα σταθούμε σε ό,τι είναι πιο σημαντικό σε αυτή την πρώιμη επιτυχία του Ποταμιού: στην εικόνα του αρχηγού του, ως μέρος μιας γενικής τηλεοπτικοκεντρικής επικοινωνιακής πολιτικής!

Διαπιστώνοντας ότι ο κόσμος δεν εμπιστεύεται...
τα κόμματα της εξουσίας, ο Σταύρος Θεοδωράκης μπορεί να λέει ότι θέλουμε να αλλάξουμε τα πάντα, ακόμη κι αν δεν ξέρουμε πώς. Και μπορεί εύκολα να λέει πως δεν έχει το know how, διότι γνωρίζει ότι ο κυριότερος λόγος της επιτυχίας του είναι οι στυλιστικές του επιλογές στις τσάντες! Η στήλη είναι σε θέση να αποκαλύψει πως ο νέος κομματάρχης έχει προσλάβει διάσημο στυλίστα με πολύ σημαντικές συνεργασίες στον χώρο της μόδας και του αμερικανικού κινηματογράφου, ο οποίος θα επιμελείται πλέον όλες τις τσάντες των αρχηγικών εμφανίσεων. Ετσι, το συνηθισμένο φετιχιστικό μπακ-πακ με το οποίο έχουμε συνηθίσει να τον βλέπουμε είτε πάνω σε μια βέσπα, είτε όταν συνομιλεί με πολίτες στην κεντρική πλατεία κάποιου γραφικού χωριού, σύντομα θα εμπλουτιστεί και με άλλες προτάσεις- εκπλήξεις!

Ο νέος στυλίστας του Θεοδωράκη, άνθρωπος που θεωρείται πολύ τολμηρός και εκλεκτικός στις επιλογές του, έχει προτείνει την χρησιμοποίηση «μπανάνας», για μεγαλύτερη απήχηση στους τους πιο χαλαρούς ψηφοφόρους, ταχυδρομικό τσαντάκι για μια πιο γιάπικη προσέγγιση, τσάντες Λουί Βυϊτόν για να αναπολεί τις παλιές καλές στιγμές η αστική τάξη, αλλά και μια σειρά από ταγάρια για τις απαραίτητες τηλεοπτικές εμφανίσεις στην ελληνική ύπαιθρο με ανθρώπους της κτηνοτροφίας.

Όμως παρά τον επικοινωνιακό θρίαμβο του Θεοδωράκη με τις τσάντες και τα t shirt με στάμπες, δυστυχώς η ζωή και η εμπειρία σε κάνει επιφυλακτικό. Και όχι μόνο για τη σημειολογία του πράγματος, που θέλει το «καινούργιο» και το «αμόλυντο» να μας έρχεται κατευθείαν από την πρώτη γραμμή του MEGA. Κυρίως επειδή το Ποτάμι φαίνεται πως δεν κλέβει μόνο ιδέες και απόψεις από τις άλλες παρατάξεις, αλλά ξεσηκώνει και τις πατροπαράδοτες συνήθειες των πολιτικών μας. Διότι καλές οι απολιτίκ κορώνες, ακόμη κι αν μοιάζουν περισσότερο με μια σύνθεση όλων των απόψεων των άλλων κομμάτων, παρά με κάτι νέο, αλλά στην Ελλάδα πάσχουμε από πράξεις.

κλικ για μεγέθυνση
Κι αν ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, τότε μια τέτοια που αλιεύσαμε από το site της διαύγειας τουλάχιστον μας προβληματίζει. Σύμφωνα με τα όσα θα διαβάσετε στη φωτό, ο Θεοδωράκης παρουσίασε το 2012 το βιβλίο που συνέγραψε με τον Δημήτρη Χαντζόπουλο με τίτλο «Αυτό που ζούμε» στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας. Και μάλιστα, για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο, εντελώς δωρεάν.

Στον κόσμο όπου ζούμε εμείς, το ΚΘΒΕ θα μας κόστιζε κομματάκι ακριβό, αφού θα πληρώναμε για την ενοικίαση του χώρου, αλλά και για το προσωπικό που απαιτείται για να λειτουργήσει. Στον κόσμο των πρωτοκλασάτων δημοσιογράφων του MEGA, όλα αυτά δεν είναι απαραίτητα. Όπως διαβάζετε, και χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε για ποιον ακριβώς λόγο, ο Θεοδωράκης χρησιμοποίησε το θέατρο, χωρίς να χρειαστεί να πληρώσει τίποτα από όλα αυτά. Άλλωστε λεφτά υπάρχουν. Τα δικά μας…

Δημήτρης Ζακχαίος από unfollow