Ζωηρός από πιτσιρικάς ήταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης· χούι που διατήρησε και μεγαλώνοντας. Η μάνα του είχε να το λέει: «Τέτοιο σκανταλιάρικο και μπαγαπόντικο παιδί δεν ματάγινε. Μακάρι να “κανα ένα κουβάρι κλωστή και να μην τον γεννούσα». Τα ίδια και χειρότερα τραβούσαν κι οι δάσκαλοι· άσε που δεν έπαιρνε και τα γράμματα. Ολο στην μπάλα, στη μακριά γαϊδούρα και στα μπουγέλα ο νους του. Τα κορίτσια ως γνωστόν γουστάρουν τα ατίθασα αγοράκια· έχει κι εκείνο το τραβηχτικό όσο να “ναι, τσούρμο τα γκομενάκια από πίσω του.
Αργότερα έδειξε το ζοριλίκι του στην πολιτική. Απέκτησε κανάλι και χωρίς να σχετίζεται με την ΑΕΚ, άσκησε κατακίτρινη δημοσιογραφία με τις πιο μελανές αποχρώσεις. Εθεσε εαυτόν στην υπηρεσία...
Αργότερα έδειξε το ζοριλίκι του στην πολιτική. Απέκτησε κανάλι και χωρίς να σχετίζεται με την ΑΕΚ, άσκησε κατακίτρινη δημοσιογραφία με τις πιο μελανές αποχρώσεις. Εθεσε εαυτόν στην υπηρεσία...
τού εκάστοτε αρχηγού της Ν.Δ. και δίνοντας βήμα στην Ακροδεξιά εξελέγη άνετα βουλευτής. Πολιτεύτηκε με γνώμονα το ίδιον συμφέρον κι όταν έκρινε ότι ωρίμασαν οι συνθήκες ίδρυσε προσωπικό κόμμα που κινήθηκε στις πιο μαύρες ιδεολογικές ατραπούς. Ινδάλματά του ο Λεπέν, ο Χριστόδουλος, ο Παπαδόπουλος και ο Χίτλερ. Εύστοχα του αποδόθηκε το προσωνύμιο Καρατζαφίρερ.
Βαρύ πεπόνι και υπερασπιστής τάχα μου του λαού -στον οποίο παρέπεμπε το αρκτικόλεξο του μορφώματός του- κατακεραύνωνε τα μνημόνια, αλλά όταν παρέπαιε η κυβέρνηση που τα στήριζε της πρόσφερε ανερυθρίαστα σανίδα σωτηρίας με το αζημίωτο· ορισμένους υπουργικούς θώκους. Οσο πρόβατα κι αν είναι οι ψηφοφόροι, κάποτε μετατρέπονται σε σκυλιά και γαβγίζουν. Εξέλαβαν ως προδοσία τις κωλοτούμπες του και τον καταδίκασαν στη χειρότερη ποινή για ανθρώπους του είδους του· την αφάνεια.
Οι υπουργοί που ανέδειξε γλυκάθηκαν απ” το μέλι της καρδάρας στην οποία τους τοποθέτησε και διαβλέποντας την επερχόμενη πτώση του τον πλήρωσαν με το δικό του νόμισμα: Καίτοι αδέξιοι ακροδεξιοί μετήλθαν τις δεξιότητές του -υπήρξαν άλλωστε οι επιμελέστεροι μαθητές του- και αποσκίρτησαν προς τη Ν.Δ. Ο Αντωνάκης Σαμαράς τούς υποδέχτηκε μετά βαΐων και κλάδων. Ενιωθε ήδη την ανάσα του Τσίπρα στον σβέρκο του, έβλεπε τον Μιχαλολιάκο να κλέβει μπροστά στα μάτια του το μαγαζί, είχε απελπιστική ανάγκη από ψηφαλάκια. Ηταν εξάλλου ιδανικοί να φέρουν σε πέρας τη βρόμικη δουλειά.
Στον τέως αρχηγό φέρθηκαν αχάριστα, ευεργετηθέντες όντες. Εκείνος χτυπούσε την κεφαλή του στον τοίχο. Να πιαστεί τόσο ζαβός δεν το περίμενε. Επιθυμεί όσο τίποτα να επανέλθει στο προσκήνιο, αλλά οι γέφυρες με τον Σαμαρά έχουν κοπεί αμετάκλητα. Ρωτήθηκε σε πρωινή εκπομπή αν σκέφτεται να επιστρέψει στη Ν.Δ. και τότε θυμήθηκε τα νιάτα του· τις πιτσιρίκες, τη μακριά γαϊδούρα και τα μπουγέλα. «Ποτέ! Είμαι από “κείνους τους νέους ανθρώπους, που επειδή μπορούσα και είχα τύχη με τα κορίτσια, δεν είχα πάει ποτέ σε μπου…γέλο. Ε, δεν θα πάω σε μπου…γέλο τώρα στα γεράματα», απάντησε. Ο χειμώνας εξακολουθεί να αντιστέκεται στην επέλαση του ξανθού Απρίλη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου