«Το ουσιαστικό χαρακτηριστικό της πολιτικής κοινότητας είναι ο ηθικός
και όχι ο υλικός σκοπός, την εξουσία θα πρέπει να κατέχουν οι αγαθοί και
όχι οι πλούσιοι, ή το σώμα των ελεύθερων πολιτών»
Αριστοτέλης, «Πολιτικά»
Το παρελθόν των «στοών του Βελγίου», καθώς ο πατέρας του ήταν εργάτης στα ανθρακωρυχεία, μάλλον στοιχειώνει τον δήμαρχο Αριστοτέλη. Οι Σκουριές θα τον ακολουθούν πάντα και παντού ως υπέρμαχο της επένδυσης των μεταλλείων απέναντι στην πλειονότητα των κατοίκων, τους οποίους θεωρεί τουλάχιστον «μπαχαλάκηδες και παραστρατημένους».
Η ατάκα του «τα μεταλλεία θα σώσουν περιβαλλοντικά την περιοχή» μπορεί να είναι ένα από τα συνθήματά του, όμως «το 2014 δεν είναι 2010, και ο δήμαρχος μάλλον δεν κοιμάται ήσυχος», λένε στον δήμο
Είναι προφανές ότι ο δήμαρχος… Αριστοτέλη, Χρ. Πάχτας, αγνοεί το παραπάνω απόσπασμα του Ελληνα φιλόσοφου, αφού γεμάτος έπαρση και αλαζονεία δήλωσε πρόσφατα, κατά τη διάρκεια δημοτικού συμβουλίου, ότι «αν επικρατήσουν στις εκλογές οι πολέμιοι της εξόρυξης χρυσού, την επόμενη μέρα θα έρθουν όλοι οι αναρχικοί, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ, και ίσως οι εργαζόμενοι να κάψουν κανένα χωριό και...
Μέλος της ΠΑΣΠ
Η ατάκα του «τα μεταλλεία θα σώσουν περιβαλλοντικά την περιοχή» μπορεί να είναι ένα από τα συνθήματά του, όμως «το 2014 δεν είναι 2010, και ο δήμαρχος μάλλον δεν κοιμάται ήσυχος», λένε στον δήμο
Είναι προφανές ότι ο δήμαρχος… Αριστοτέλη, Χρ. Πάχτας, αγνοεί το παραπάνω απόσπασμα του Ελληνα φιλόσοφου, αφού γεμάτος έπαρση και αλαζονεία δήλωσε πρόσφατα, κατά τη διάρκεια δημοτικού συμβουλίου, ότι «αν επικρατήσουν στις εκλογές οι πολέμιοι της εξόρυξης χρυσού, την επόμενη μέρα θα έρθουν όλοι οι αναρχικοί, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ, και ίσως οι εργαζόμενοι να κάψουν κανένα χωριό και...
να έχουμε ανθρώπινα θύματα».
Σε απλά ελληνικά θα μπορούσε να ερμηνευθεί «ή εγώ ή το χάος» ή, όπως λένε στην περιοχή του με αμφίσημη ερμηνεία, «με τον Χρηστάρα και στην κόλαση!!!».
Μέλος της ΠΑΣΠ
Ο χημικός, απόφοιτος του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, παιδί μεταναστών (ο πατέρας του, εργάτης στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου, είχε συμμετάσχει στην Εθνική Αντίσταση), γεννημένος το 1951 στην Αρναία, ακολούθησε την οδό «όσων μετά τη Μεταπολίτευση είδαν στο ΠΑΣΟΚ το φως το αληθινό». Μέλος της ΠΑΣΠ ως φοιτητής εξωτερικού, είχε περάσει για βραχύ διάστημα από τον «Ρήγα Φεραίο», «όχι ιδιαίτερα διαβασμένος, μέτριος στα οργανωτικά», θυμούνται σήμερα τότε «σύντροφοί του». Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1980 «μπήκε στη μάχιμη πολιτική».
Το… άστρο του ανέτειλε την τριετία 1986–1989 όταν διετέλεσε νομάρχης Χίου και Εβρου. «Αχρωμο, άοσμο, κομματικό» τον χαρακτηρίζουν σήμερα όσοι συνεργάστηκαν τότε μαζί του, αλλά ο «Χρηστάκης» έφτιαχνε το προφίλ του. Οι καλές σχέσεις που πάντα φρόντιζε να καλλιεργεί με την Εκκλησία, τους τοπικούς συλλόγους και διάφορα ποδοσφαιρικά σωματεία τού άνοιξαν τον δρόμο για τη Βουλή. Από το 1989 μέχρι το 2004 εκλεγόταν πρώτος βουλευτής του νομού Χαλκιδικής, «είχε καλό μηχανισμό, ανθρώπους παντού, και μοίραζε αφειδώς υποσχέσεις και διορισμούς», λένε σήμερα όσοι είχαν γνωρίσει τον «Χρήστο» στους διαδρόμους της Βουλής.
Η στενή του σχέση με τον Κ. Σημίτη -«ταίριαξαν τα χνώτα τους», θυμούνται στο ΠΑΣΟΚ- τον οδήγησε, όταν ο μέντοράς του ανέλαβε το υπουργείο Βιομηχανίας, στη θέση του υφυπουργού. Ως ανέκδοτο κυκλοφορούσε τότε ότι «όντας εργασιομανής δούλευε με ρόμπα και παντόφλες στο υπουργείο ώς αργά τη νύχτα».
Επι οκτώ χρόνια (Ιανουάριος 1996-Ιανουάριος 2004) διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, με αρμοδιότητα τη διαχείριση και παρακολούθηση των κοινοτικών πλαισίων στήριξης. Τότε, όπως λέγεται ακόμα και σήμερα στη Χαλκιδική, «πήρε το προσωνύμιο χαλκιδικάρχης, αφού με προσεκτικά μελετημένες κινήσεις, προώθησε την… τουριστική άνοιξη της περιοχής». Από τότε καλλιέργησε τις σχέσεις του «με τους ανθρώπους του τουρισμού, των μεγάλων ξενοδοχείων, τους tοur operators και συνέχιζε τους διορισμούς όπου μπορούσε».
Ο ίδιος είχε δηλώσει τότε ότι «διαχειρίστηκα τα κονδύλια με σύνεση και γι’ αυτό δεν απέκτησα κανέναν φίλο». Ομως η πραγματικότητα τον διέψευσε οικτρά.
Το 2003 η καναδική εταιρεία TVX είχε κηρύξει πτώχευση, η επένδυση 350 εκατ., που είχε «μπλοκαριστεί» από το ΣτΕ, άφησε πίσω της μια θηριώδη οικολογική καταστροφή και άνεργους μεταλλωρύχους. Οι χειρισμοί του (το ελληνικό Δημόσιο αγόρασε τα μεταλλεία αντί 11 εκατ. ευρώ και το μεταπώλησε με την ίδια τιμή στην «Ελληνικός Χρυσός») οδήγησαν να επιβληθεί πρόστιμο 15,4 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αφού είχε θεωρηθεί παράνομη χρηματοδότηση. Οσοι θυμούνται το παρασκήνιο της υπόθεσης λένε ακόμα και σήμερα: «Είναι γνωστό για ποια συμφέροντα έπαιζε από τότε, αλλά μες στη γενικότερη ευμάρεια ουδείς έδωσε προσοχή».
Τον Ιανουάριο του 2004, με το ΠΑΣΟΚ να κλυδωνίζεται και τη διαδοχή του Κ. Σημίτη από τον Γ. Παπανδρέου ante portas, «ο Χρήστος ξαναχτύπησε». Με τροπολογία που πέρασε στη Βουλή σε αναπτυξιακό νομοσχέδιο, κυριολεκτικά χάριζε στο Πόρτο Καρράς στη Σιθωνία δασικές εκτάσεις για τουριστική επέκταση. Πολιτικός σάλος, η Βάσω Παπανδρέου, τότε υπ. ΠΕΧΩΔΕ, και ο Ν. Χριστουδουλάκης, υπουργός Οικονομίας, αντέδρασαν άμεσα, η τροπολογία αποσύρθηκε και μαζί της οι όποιες ελπίδες τότε του ΠΑΣΟΚ να ανακάμψει προεκλογικά. Ο Χρήστος Πάχτας διαγράφηκε από το κόμμα και οι εννέα που είχαν συνυπογράψει βρέθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες έξω από τις εκλογικές λίστες. (Για την Ιστορία, ήταν οι Γ. Κίρκος, Κ. Διαμαντής, Σπ. Βούγιας, Γ. Ανθόπουλος, Ν. Στρατηλάτης, Π. Κουρουμπλής, Π. Φλώρος, Θ. Κατσανέβας, Αλ. Χρυσανθακόπουλος.)
Το βέτο του Δριβελέγκα
Οι προσπάθειες που εκ των υστέρων κατέβαλε για να είναι εκ νέου υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ ή να επανασυνδεθεί με το κόμμα, απέβησαν άκαρπες. Ηταν η ώρα να πάρει «εκδίκηση» ο έτερος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ. Δριβελέγκας, η σχέσης τους ήταν πάντα κακή, και «πέρασε το βέτο του Δριβελέγκα να μην είναι ποτέ υποψήφιος ο Χρήστος».
Το παρελθόν των «στοών του Βελγίου» μάλλον στοιχειώνει τον δήμαρχο Αριστοτέλη. Οι Σκουριές θα τον ακολουθούν πάντα και παντού, θεματοφύλακας της καναδικής «Eldorado Gold», υπέρμαχος της επένδυσης των μεταλλείων, απέναντι στην πλειονότητα των κατοίκων, τους οποίους θεωρεί τουλάχιστον «μπαχαλάκηδες και παραστρατημένους». Σε συνέντευξή του στη γαλλική τηλεόραση, σε μια κίνηση θεατρινισμού εξεδίωξε τη ρεπόρτερ όταν τον ρώτησε «εσείς κερδίσατε κάτι;». Ομως τον κάρφωσαν οι Καναδοί επενδυτές: «Είναι μαζί μας, μας υποστηρίζει, ζητάει όμως να προσλάβουμε όλους τους δικούς του». Και ως κίνηση εξιλέωσης προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά του προέδρου των ΑΝ.ΕΛΛ. όταν ο Π. Καμμένος είχε προτρέψει τους κατοίκους να τον «λιντσάρουν» πολιτικά. Τότε τα καθεστωτικά ΜΜΕ είχαν κάνει πρώτο θέμα τον κ. Καμμένο, η «φρέσκια» δήλωση όμως του Χ. Πάχτα δεν «έπαιξε», ίσως γιατί «υπάρχουν διαπλεκόμενα συμφέροντα για τον χρυσό…».
Η ατάκα του «τα μεταλλεία θα σώσουν περιβαλλοντικά την περιοχή» μπορεί να είναι ένα από τα συνθήματά του, όμως «το 2014 δεν είναι 2010, και ο δήμαρχος μάλλον δεν κοιμάται ήσυχος», λένε στον Δήμο Αριστοτέλη. Οπως εξάλλου έχει γράψει ο διάσημος… νονός του δήμου, «η γνώμη των πολλών είναι πιο σωστή από τη γνώμη των ολίγων…».
Του Φώτη Παπούλια από efsyn
Το… άστρο του ανέτειλε την τριετία 1986–1989 όταν διετέλεσε νομάρχης Χίου και Εβρου. «Αχρωμο, άοσμο, κομματικό» τον χαρακτηρίζουν σήμερα όσοι συνεργάστηκαν τότε μαζί του, αλλά ο «Χρηστάκης» έφτιαχνε το προφίλ του. Οι καλές σχέσεις που πάντα φρόντιζε να καλλιεργεί με την Εκκλησία, τους τοπικούς συλλόγους και διάφορα ποδοσφαιρικά σωματεία τού άνοιξαν τον δρόμο για τη Βουλή. Από το 1989 μέχρι το 2004 εκλεγόταν πρώτος βουλευτής του νομού Χαλκιδικής, «είχε καλό μηχανισμό, ανθρώπους παντού, και μοίραζε αφειδώς υποσχέσεις και διορισμούς», λένε σήμερα όσοι είχαν γνωρίσει τον «Χρήστο» στους διαδρόμους της Βουλής.
Η στενή του σχέση με τον Κ. Σημίτη -«ταίριαξαν τα χνώτα τους», θυμούνται στο ΠΑΣΟΚ- τον οδήγησε, όταν ο μέντοράς του ανέλαβε το υπουργείο Βιομηχανίας, στη θέση του υφυπουργού. Ως ανέκδοτο κυκλοφορούσε τότε ότι «όντας εργασιομανής δούλευε με ρόμπα και παντόφλες στο υπουργείο ώς αργά τη νύχτα».
Επι οκτώ χρόνια (Ιανουάριος 1996-Ιανουάριος 2004) διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, με αρμοδιότητα τη διαχείριση και παρακολούθηση των κοινοτικών πλαισίων στήριξης. Τότε, όπως λέγεται ακόμα και σήμερα στη Χαλκιδική, «πήρε το προσωνύμιο χαλκιδικάρχης, αφού με προσεκτικά μελετημένες κινήσεις, προώθησε την… τουριστική άνοιξη της περιοχής». Από τότε καλλιέργησε τις σχέσεις του «με τους ανθρώπους του τουρισμού, των μεγάλων ξενοδοχείων, τους tοur operators και συνέχιζε τους διορισμούς όπου μπορούσε».
Ο ίδιος είχε δηλώσει τότε ότι «διαχειρίστηκα τα κονδύλια με σύνεση και γι’ αυτό δεν απέκτησα κανέναν φίλο». Ομως η πραγματικότητα τον διέψευσε οικτρά.
Το 2003 η καναδική εταιρεία TVX είχε κηρύξει πτώχευση, η επένδυση 350 εκατ., που είχε «μπλοκαριστεί» από το ΣτΕ, άφησε πίσω της μια θηριώδη οικολογική καταστροφή και άνεργους μεταλλωρύχους. Οι χειρισμοί του (το ελληνικό Δημόσιο αγόρασε τα μεταλλεία αντί 11 εκατ. ευρώ και το μεταπώλησε με την ίδια τιμή στην «Ελληνικός Χρυσός») οδήγησαν να επιβληθεί πρόστιμο 15,4 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αφού είχε θεωρηθεί παράνομη χρηματοδότηση. Οσοι θυμούνται το παρασκήνιο της υπόθεσης λένε ακόμα και σήμερα: «Είναι γνωστό για ποια συμφέροντα έπαιζε από τότε, αλλά μες στη γενικότερη ευμάρεια ουδείς έδωσε προσοχή».
Τον Ιανουάριο του 2004, με το ΠΑΣΟΚ να κλυδωνίζεται και τη διαδοχή του Κ. Σημίτη από τον Γ. Παπανδρέου ante portas, «ο Χρήστος ξαναχτύπησε». Με τροπολογία που πέρασε στη Βουλή σε αναπτυξιακό νομοσχέδιο, κυριολεκτικά χάριζε στο Πόρτο Καρράς στη Σιθωνία δασικές εκτάσεις για τουριστική επέκταση. Πολιτικός σάλος, η Βάσω Παπανδρέου, τότε υπ. ΠΕΧΩΔΕ, και ο Ν. Χριστουδουλάκης, υπουργός Οικονομίας, αντέδρασαν άμεσα, η τροπολογία αποσύρθηκε και μαζί της οι όποιες ελπίδες τότε του ΠΑΣΟΚ να ανακάμψει προεκλογικά. Ο Χρήστος Πάχτας διαγράφηκε από το κόμμα και οι εννέα που είχαν συνυπογράψει βρέθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες έξω από τις εκλογικές λίστες. (Για την Ιστορία, ήταν οι Γ. Κίρκος, Κ. Διαμαντής, Σπ. Βούγιας, Γ. Ανθόπουλος, Ν. Στρατηλάτης, Π. Κουρουμπλής, Π. Φλώρος, Θ. Κατσανέβας, Αλ. Χρυσανθακόπουλος.)
Το βέτο του Δριβελέγκα
Οι προσπάθειες που εκ των υστέρων κατέβαλε για να είναι εκ νέου υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ ή να επανασυνδεθεί με το κόμμα, απέβησαν άκαρπες. Ηταν η ώρα να πάρει «εκδίκηση» ο έτερος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ. Δριβελέγκας, η σχέσης τους ήταν πάντα κακή, και «πέρασε το βέτο του Δριβελέγκα να μην είναι ποτέ υποψήφιος ο Χρήστος».
Το παρελθόν των «στοών του Βελγίου» μάλλον στοιχειώνει τον δήμαρχο Αριστοτέλη. Οι Σκουριές θα τον ακολουθούν πάντα και παντού, θεματοφύλακας της καναδικής «Eldorado Gold», υπέρμαχος της επένδυσης των μεταλλείων, απέναντι στην πλειονότητα των κατοίκων, τους οποίους θεωρεί τουλάχιστον «μπαχαλάκηδες και παραστρατημένους». Σε συνέντευξή του στη γαλλική τηλεόραση, σε μια κίνηση θεατρινισμού εξεδίωξε τη ρεπόρτερ όταν τον ρώτησε «εσείς κερδίσατε κάτι;». Ομως τον κάρφωσαν οι Καναδοί επενδυτές: «Είναι μαζί μας, μας υποστηρίζει, ζητάει όμως να προσλάβουμε όλους τους δικούς του». Και ως κίνηση εξιλέωσης προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά του προέδρου των ΑΝ.ΕΛΛ. όταν ο Π. Καμμένος είχε προτρέψει τους κατοίκους να τον «λιντσάρουν» πολιτικά. Τότε τα καθεστωτικά ΜΜΕ είχαν κάνει πρώτο θέμα τον κ. Καμμένο, η «φρέσκια» δήλωση όμως του Χ. Πάχτα δεν «έπαιξε», ίσως γιατί «υπάρχουν διαπλεκόμενα συμφέροντα για τον χρυσό…».
Η ατάκα του «τα μεταλλεία θα σώσουν περιβαλλοντικά την περιοχή» μπορεί να είναι ένα από τα συνθήματά του, όμως «το 2014 δεν είναι 2010, και ο δήμαρχος μάλλον δεν κοιμάται ήσυχος», λένε στον Δήμο Αριστοτέλη. Οπως εξάλλου έχει γράψει ο διάσημος… νονός του δήμου, «η γνώμη των πολλών είναι πιο σωστή από τη γνώμη των ολίγων…».
Του Φώτη Παπούλια από efsyn
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου