Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Η Ελλάδα ως καρέκλα

Οι
ευθύνες της Τρόικας για την καταρράκωση κι εξαθλίωση των Ελλήνων είναι τεράστιες. Πολλαπλάσιες όμως είναι την ίδια ώρα όσες ευθύνες αναλογούν σε αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στα χέρια της Τρόικας, και άλλο τόσο σ’ εκείνους που ανέλαβαν να υλοποιήσουν τις εντολές της Τρόικας.

Με ποιο δικαίωμα καμώνονται τώρα ότι της στηλώνουν τα πόδια; Δεν διαφήμιζαν το πρόγραμμά της σαν το μόνο σωτήριο επί γης; Δεν επαινούσαν εαυτούς που το εξασφάλισαν; Δεν το προέβαλλαν αυτό ως ιστορική επιτυχία; Δεν αξίωναν μέσα κι έξω από...
την Ελλάδα επιβράβευση που το εφάρμοζαν, σε πείσμα κάθε Κασσάνδρας; Δεν έβαλαν τις υπογραφές τους φαρδειές πλατειές στους όρους της; Δεν διατράνωναν ότι η Ελλάδα τιμά την υπογραφή της; Δεν κλαίγονταν ότι ματώνουν, θλίβονται, θυσιάζονται και άλλα τέτοια δακρύβρεχτα της συμφοράς, ωστόσο επικαλούνταν σε κάθε αφορμή ότι είναι υπόλογοι απέναντι σε δεσμεύσεις; Δεν το έραβαν όποτε αποκαλύπτονταν λάθη; Δεν υπερασπίζονταν το πρώτο Μνημόνιο οι πρώτοι συνάψαντες και το δεύτερο οι δεύτεροι, μαζί και ο Βενιζέλος που ήταν και στα δύο; Πώς τώρα έγιναν οι απαιτήσεις της Τρόικας παράλογες;

Τους ζητάει η Τρόικα κάτι που δεν έχουν υπογράψει; Τους ξεφούρνισε κάτι που δεν εγνώριζαν από την αρχή; Κάτι άλλο από αυτά με βάση τα οποία έκαναν προβλέψεις; Κάτι διαφορετικό από όλα εκείνα, για τα οποία πανηγύριζαν ως στόχους που έπιαναν, σπέρνοντας τον τρόμο; Και δεν κάνουν ακόμα και σήμερα το ίδιο;

Είναι μήπως το πρόγραμμα της Τρόικας προσωπική υπόθεση του κάθε Τόμσεν, Μαζούχ, Μορς, και των άλλων, που… άνθρωποι είναι και συμβαίνει να μιλάνε ανάλογα με ποιο πλευρό κοιμήθηκαν το προηγούμενο βράδυ; Οι περίφημοι εταίροι μας και προϊστάμενοί τους; Ομοίως; Όλοι; Τα κοινοβούλιά τους; Εκείνα που έπρεπε κάθε φορά πρώτα να ψηφίσουν, πριν μας έρθει η λυπητερή, αν θυμάστε; Επίσης εξαρτώνται εικοσιπόσα κοινοβούλια από την πίκα; Όλοι κακοί; Καλοί μόνο ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος σε τούτη την πλάση;

Καλά εμείς… Εμείς τους ζούμε τους αριθμούς τους. Οι κυρίες και οι κύριοι από το εξωτερικό; Πείσμωσαν αιφνιδίως; Ξέχασαν την Αριθμητική; Ξέχασαν Γραφή και Ανάγνωση; Γύρισε το μυαλό τους; Τώρα στα καλά καθούμενα πήραν την απόφαση να καταστρέψουν την Ελλάδα; Μέχρι χθες ήθελαν να τη σώσουν, και γι αυτό είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμα αυταπάρνησης της εθνικής αντιπροσωπείας των Σαμαρά και Βενιζέλου; Και μέχρι χθες όλα μέλι-γάλα, εκτός πάντα από κάτι… μικρολεπτομέρειες, που όμως τελικά έβρισκαν το δρόμο του συμβιβασμού και της διευθέτησης; Ξαφνικά όμως γυάλισε το μάτι τους, κι έχοντας αποφασίσει ότι, χα, ήρθε η ώρα μας, μας δείχνουν έναν άλλο εαυτό; Έδειξαν μήπως το πραγματικό τους πρόσωπο επιτέλους, αλλά, ευτυχώς, έχουμε να φυλάττουν Θερμοπύλες το Σαμαρά και το Βενιζέλο, τους δύο τελευταίους Σπαρτιάτες που μας απέμειναν όλοι κι όλοι; Και όλα τούτα για ένα ψωροδισεκατομμύριο, ανάμεσα στα εκατοντάδες του εθνικού ανεπανάληπτου;

Ο Βενιζέλος διατύπωσε γι άλλη μια φορά εχθές την ύπατη εθνική αυθάδεια: «Χωρίς εμένα», είπε, «δεν θα υπήρχε σήμερα η χώρα»! Και είναι μόνον αντιπρόεδρος… Για να είσαι πρόεδρος, θα πρέπει να λες «χωρίς εμένα, δεν θα υπάρχει η χώρα ούτε αύριο»! Το λέει!.. Δεν το λέει;

Η χώρα δεν είναι καρέκλα, κύριοι! Θα υπάρχει. Όπως και να την αφήσετε. Και καρέκλα να ήταν, πάλι θα υπάρχει. Ειδικά αν την αφήσετε… Για το αν θα υπάρχετε εσείς αμφιβάλλω.

Από τον Soto