Ένας υπουργός για κλάματα

Α

ν ο πρύτανης Πελεγρίνης είναι για γέλια, επειδή τρέχει στο εξωτερικό να δώσει θεατρική παράσταση την ώρα που το πανεπιστήμιό του είναι υπό διάλυση, τι είναι ο υπουργός Παιδείας Αρβανιτόπουλος;

Ο άνθρωπος αυτός, που είναι και καθηγητής πανεπιστημίου, δυστυχώς, αποδείχτηκε παντελώς ανίκανος να διαχειριστεί την κρίση στα πανεπιστήμια (ουσιαστικά μόνο στο Αθήνησι και στο Μετσόβιο).

Πρώτα-πρώτα, μόλις ανέλαβε καθήκοντα...

φρόντισε να δώσει, παρά την πρόβλεψη του νόμου, παράταση στη θητεία των πρυτάνεων (Αύγουστος 2012). Ναι, τη θητεία και αυτών που σήμερα στέλνει στο Πειθαρχικό και άλλων, που είτε σιγοντάρουν το κλείσιμο των Ιδρυμάτων είτε σφυρίζουν αδιάφορα. Γιατί το έκανε; Μα, για να τα έχει καλά με όλους. Έτσι νόμιζε, ο αφελής.

Μετά, μόλις ξέσπασε η κρίση με την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων, έκανε τη μια σπασμωδική ενέργεια μετά την άλλη. Στην αρχή τους έστελνε το ένα «τελεσίγραφο» μετά το άλλο. Το έγραφαν στα παλιότερα υποδήματά τους. Μετά άρχισε να κάνει προσφυγές στα δικαστήρια, μια την εβδομάδα. Τίποτα. Η απεργία συνεχιζόταν κανονικά και νόμιμα. Τώρα στέλνει τον Πρύτανη στο Πειθαρχικό, για να τον κάνει-από ερασιτέχνη ηθοποιό-και ήρωα.

Ενδιαμέσως βγαίνουν στον αέρα κάτι περίεργα που λέει στις ιδιαίτερες συναντήσεις του με πρυτάνεις και συνδικαλιστές, ότι «δεν πρόκειται να απολυθεί κανένας διοικητικός» κ.α. Και μόλις χτες βγήκε και δήλωσε ότι «ο χρόνος επαρκεί για να μη χαθεί το εξάμηνο, χωρίς καμιά έκπτωση στην εκπαιδευτική διαδικασία»! Θου, Κύριε! Όταν όλοι στο πανεπιστήμιο γνωρίζουν ότι το εξάμηνο έχει χαθεί, είναι δυνατόν ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος, που τυχαίνει να είναι σήμερα ο υπουργός Παιδείας, να εκστομίζει τέτοιες κορώνες, αντί να φροντίσει να μη χαθεί και το επόμενο;

«Ο κ. Αρβανιτόπουλος κάνει καλά τη δουλειά του;» ρωτήθηκε το πρωί σε μια ραδιοφωνική εκπομπή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. «Ασφαλώς», απάντησε.

Τι άλλο, δηλαδή, πρέπει να (μην) κάνει καλά ένας υπουργός, για να χαρακτηριστεί αποτυχών; Κι επειδή ο ίδιος δεν το καταλαβαίνει, ώστε να παραιτηθεί από ευθιξία, μήπως είναι ώρα ο κ. Σαμαράς να τον στείλει στο σπίτι του; Τι άλλο περιμένει;

Του Γιώργου Καρελιά