Καταδικάζω τη βιασύνη απ’ όπου κι αν προέρχεται

Μέσα στην γενικότερη ηλιθιότητα στην οποία βουλιάζει η χώρα, βλέπουμε στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς τον Κωνσταντίνο Καβάφη να καταδικάζει τη βία. Πάλι καλά που δεν έβαλαν εκείνο το ποίημά του στο οποίο τάσσεται υπέρ της θεωρίας των δυο άκρων.

Ο στίχος είναι από ένα από τα αναγνωρισμένα ποιήματα του Καβάφη το «Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.»

Πιο συγκεκριμένα, ο Καβάφης γράφει:...

«Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.

Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.»

Στο ούτως ή άλλως σαρκαστικό ποίημα, ο Καβάφης αναφέρεται στη βία ως βιασύνη αλλά εμείς στα λεωφορεία διαβάζουμε για τη βία.

Η απομόνωση φράσεων ή λέξεων -με σκοπό την διαστρέβλωση- είναι εξόχως γκεμπελική και είδαμε να την διαπράττει καθημερινά η Ομάδα Αλήθειας της Νέας Δημοκρατίας που απαρτίζεται από καθάρματα-φίλους του Αντώνη Σαμαρά, για να πλήξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ή όποιον θεωρούν πως είναι ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν είναι μαζί τους.

Τώρα, με πρωτοβουλία του Αρχείου Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση, περάσαμε στην απομόνωση στίχων του Καβάφη.

Ήδη θα το κατάλαβες ψυχασθένεια τι σημαίνει.

Εγραψε ο Pitsirikos