Θα ήταν λάθος το να υποτιμήσουμε την ανακούφιση, έστω την προσωρινή, έστω με πολλά «ναι μεν αλλά», που ένιωσαν πολλοί, ίσως οι περισσότεροι με τη σύλληψη του αρχηγού και πολλών στελεχών της Χρυσής Αυγής. Την ανακούφιση, πάνω απ’ όλα, των ίδιων των μεταναστατών που έχουν πληρώσει με αίμα τη δολοφονική δράση αυτής της οργάνωσης. Ωστόσο, πίσω από την πρόσκαιρη ανακούφιση υπάρχει η βαθιά δυσπιστία, η αίσθηση ότι...
παίζεται ένα παιχνίδι που υπερβαίνει τη συγκυρία και θα οδηγήσει σε μια σχεδιασμένη από τα πάνω αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Και η αίσθηση αυτή θα υπήρχε ακόμα και αν είχε προφυλακιστεί ο Κασιδιάρης, μια κίνηση που μοιάζει «εκτός σεναρίου»
Είναι τουλάχιστον τραγικό το να ανακηρύσσεται αρχάγγελος της κάθαρσης του ναζιστικού αποστήματος ο Δένδιας, όπως ο Μητσοτάκης είχε αυτοανακηρυχτεί αρχάγγελος της κάθαρσης το 1989. Και τώρα όλοι υμνούν το αντιναζιστικό όραμα, τρομάρα του, του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος θυμίζει τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Όπως ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος δεν είχε αντιληφθεί ότι κάποτε στην Ελλάδα είχαμε χούντα γιατί είχε πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα, έτσι και ο πρωθυπουργός δεν είχε αντιληφθεί το νεοναζιστικό κίνδυνο επειδή ήταν απασχολημένος με τη σωτηρία της χώρας. Χρειάστηκε να πιαστεί ο Ρουπακιάς με το αίμα νωπό στα χέρια του, μπροστά σε δεκάδες μάρτυρες, για να ξυπνήσει η κοιμισμένη βασιλοπούλα, η δικαιοσύνη που βαριά κοιμάται.
Αυτό όμως που έχει αρχίσει να φέρνει αηδία σε πολύ κόσμο είναι η επικοινωνιακή εκμετάλλευση της υπόθεσης Χ.Α., η δήθεν αντιναζιστική φλυαρία των καναλιών που λένε πολλά και ανούσια για να μην πουν τίποτα. Ναι, οι κλοτσιές, οι ροχάλες, τα στριγγλίσματα, οι υστερίες των χρυσαυγιτών είναι άκρως αντιαισθητικά πράγματα, όμως η πολιτική δεν εξαντλείται στο πεδίο της αισθητικής. Και αυτά που συντελούνται εκτός του πεδίου της αισθητικής είναι εξαιρετικά σοβαρά, μόνο που δεν απασχολούν τα κυρίαρχα ΜΜΕ.
Πότε είδαμε ένα ρεπορτάζ στα κανάλια ή στις εφημερίδες για την κατάσταση των δημόσιων σχολείων και πανεπιστημίων; Οι ροχάλες της κυρίας Μιχαλολιάκου ρούφηξαν την απεργία των καθηγητών, όπως ρούφηξαν και το διαρκές δράμα των εκατομμυρίων Ελλήνων που δεν μπορούν ούτε να μετακινηθούν γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το εισιτήριο του λεωφορείου… που δεν έχουν την πολυτέλεια να αγοράσουν ούτε ένα αντιβηχικό σιρόπι αν κρυολογήσουν -για να μη μιλήσουμε για πολύ πιο σοβαρές ασθένειες.
Από mao
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου