Τον τελευταίο καιρό ακούγεται όλο και πιο συχνά το επιχείρημα ότι όλη η κοινωνία πρέπει να ξεχάσει τι έγινε και πως έφτασε η χώρα ως εδώ και να προχωρήσει όλη μαζί. Αυτό που παραλείπουν να πουν όσοι μπαίνουν σε αυτή τη λογική του παραλόγου είναι να πάνε όλοι μαζί με ποιους;
Αναμφίβολα, πρόκειται για ένα γελοίο επιχείρημα, εντελώς ξεδιάντροπο που δεν έχει άλλο στόχο παρά...
τον αποπροσανατολισμό των μαζών. Η ελληνική κοινωνία έχει γονατίσει μπαίνοντας στον έκτο χρόνο οικονομικής ύφεσης με επίσημη ανεργία που ξεπερνά το 27%, και πραγματική που ξεπερνά το 30%. Ειδικότερα στους νέους ο δείκτης ξεπερνά το 60%. Με απλά λόγια, η μισή και πλέον Ελλάδα αδυνατεί να επιβιώσει.
Την ίδια στιγμή στο υπόλοιπο μισό η κατάσταση είναι πάλι διαιρεμένη. Οι μισοί των μισών το μόνο που καταφέρνουν είναι να βγάζουν οριακά πέρα τις υποχρεώσεις τους. Συνολικά, αν ήθελε κάποιος να καταλήξει σε ένα ρεαλιστικό συμπέρασμα θα έλεγε ότι πρόκειται για μια εντελώς κατεστραμμένη χώρα του ¼. Τούτη η χώρα υπομένει το Σισύφειο μαρτύριο για να καλοπερνά ένα 25%. Η όλη κατάσταση βέβαια δε θυμίζει ούτε για αστείο μια χώρα από αυτές που έχει επικρατήσει να λέγονται κράτη δυτικού τύπου. Περισσότερο μοιάζει με τριτοκοσμική χώρα με μια διαφορά. Εκεί τουλάχιστον οι πολίτες δεν πληρώνουν για υπηρεσίες που δεν τους παρέχονται. Απολαμβάνουν την όποια βοήθεια από διεθνείς οργανισμούς που φροντίζουν να μετριάσουν στο βαθμό που μπορούν και είναι εφικτό την ανθρωπιστική καταστροφή.
Με αυτόν τον τρόπο οι κάτοικοι καταφέρνουν έστω και υποτυπωδώς να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, φαγητό, νερό και παιδεία. Η κατάσταση στην Ελλάδα εδώ και αρκετό καιρό έχει αρχίσει να οδηγείται σε τέτοια πια μονοπάτια. Εκεί την έφτασαν οι πολιτικοί φωστήρες που εδώ και είκοσι χρόνια κρατούν τις τύχες του λαού στα χέρια τους. Το περίεργο δεν είναι αυτό. Δεν πήραν άλλωστε την εξουσία με πραξικόπημα. Με εκλογές την πήραν. Το πώς βέβαια κατόρθωναν να εξασφαλίζουν τις εκλογικές νίκες και τωρινές συνεργασίες τους είναι ένα άλλο θέμα για το οποίο έχει και η κοινωνία το δικό της μερίδιο ευθύνης.
Το τι ήταν και τι είναι αυτοί που κυβέρνησαν τούτο τον ταλαίπωρο τόπο το απέδειξαν στις τελευταίες εθνικές εκλογές όπου δε δίστασαν να ενωθούν προκειμένου να συνεχίσει ένα σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα που εκπροσωπούν να κρατά με νύχια και με δόντια την εξουσία. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε το ποσοστό που συγκέντρωναν και οι δύο «αντίπαλοι» μαζί που άγγιζε το 85%. Τον Ιούνη του 2012 το ποσοστό αυτό έπεσε στο μισό παρόλο που προστέθηκε και ένας τρίτος πόλος που δεν ήταν άλλος από αυτόν της «υπεύθυνης αριστεράς». Οι άνθρωποι ήταν ξεκάθαροι. Είδαν φως και ψητό και βούτηξαν με τα μούτρα. Ο θυμόσοφος λαός βέβαια έχει και μνήμη και κρίση και σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις λέει το περίφημο «έχουν γνώση οι φύλακες». Για αυτό τον λόγο άλλωστε και εκδιώχθηκαν από τη σημερινή Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη της Αριστεράς.
Οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές, το «ΠΑΣΟΚ» και η ΝΔ έτριβαν τα χέρια τους πέρυσι τέτοιον καιρό από αυτό το απρόσμενο δώρο. Αντιμετώπισαν βέβαια κάποια μικροπροβλήματα στο μοίρασμα των θέσεων γιατί ο τρίτος πόλος ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός αλλά και πάλι κατάφεραν και καταφέρνουν να κρατούν τις «ισορροπίες». Αυτές βέβαια μοιάζουν με «ισορροπίες» του τρόμου αλλά μπροστά στο «ψητό» μικρή σημασία έχει. Καρέκλες να υπάρχουν και όλα βρίσκονται. Από την άλλη μεριά η ντόπια επιχειρηματική ελίτ κάνει πάρτι ανενόχλητη και ανερυθρίαστα πια.
Το Σύνταγμα και οι νόμοι βρίσκονται επίσημα σε αναστολή ή και καταστολή. Όπως το πάρει κάποιος. Η χώρα είναι ένα πτώμα σε προχωρημένη σήψη και τα ντόπια κοράκια έχουν κάνει και κάλεσμα σε ξένα αρπακτικά για τη νομή της πίτας. Το έκαναν όχι γιατί το ήθελαν. Δεν έχουν συνηθίσει να μοιράζονται τα κέρδη τους άλλωστε. Προχώρησαν σε αυτή την κίνηση γιατί τους ήταν απαραίτητη για να επιβιώσουν. Με αυτόν τον τρόπο έδωσαν τα διαπιστευτήριά τους στους Γερμανούς «φίλους» μας και συνεχίζουν ακάθεκτοι να πρωταγωνιστούν σε ένα έργο γνωστό πια ακόμα και σε αυτούς που έλεγαν ότι δεν ήξεραν τι πραγματικά συνέβαινε. Ήξεραν αλλά κάτι οι γνωριμίες με τους τοπικούς βουλευτές, κάτι τα ρουσφέτια, κάτι οι άλλες μικροεξυπηρετήσεις και η κατάσταση έφτασε μέχρι εδώ.
Αν το δει κάποιος από ιστορικής πλευράς θα θυμηθεί την Ελλάδα που έβγαινε μέσα από 400 χρόνια σκλαβιάς από τους Οθωμανούς και έπεφτε πάνω σε μια νέα παρόμοια περίοδο. Απλώς έτυχε το τουρκικό φέσι να αντικατασταθεί από το ευρωπαϊκό και «πολιτισμένο» φράκο. Αυτό βέβαια δεν περιποιεί τιμή για τη χώρα. Τουναντίον. Περισσότερο θυμίζει προτεκτοράτο παρά ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα. Για αυτό άλλωστε φρόντισαν και οι «φίλοι» ευρωπαίοι εταίροι να μπουν οι ανάλογες υπογραφές. Απεμπόληση εθνικής κυριαρχίας, αναστολή συνταγματικών διατάξεων, λύση των διεθνών διαφορών σε επίπεδο χρέους σε αγγλικό δίκαιο και άλλα τινά. Καθόλου τυχαία.
Ακόμα και για τις περίφημες γερμανικές αποζημιώσεις έχει μπει ρήτρα στα Μνημόνιά τους ότι δε θα γίνει δεκτός οποιοσδήποτε συμψηφισμός με το ελληνικό χρέος προς τους δανειστές. Αυτό βέβαια από μόνο του δικαιώνει ανθρώπους όπως ο Μανώλης Γλέζος και αρκετών άλλων που χρόνια μάχονται για το ζήτημα των αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Όλο αυτό το συρφετό των ανεπάγγελτων, των παιδιών του κομματικού σωλήνα, των επαγγελματιών κηφήνων μαζί με τη διαπλεκόμενη μιντιοκρατία έχουν ξεχυθεί τον τελευταίο καιρό στην τηλεόραση και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μη μπορώντας πια να πείσουν τον λαό με τα ξεπερασμένα πια ψέματά τους για την «ανάπτυξη» που έρχεται έχουν βρει ένα άλλο σύνθημα – τέχνασμα. Το περίφημο «πάμε όλοι μαζί» ή αλλιώς «κομμάτι της κοινωνίας και εμείς και συμπάσχουμε».
Τα πράγματα πια είναι απλά και ξεκάθαρα. Ο ελληνικός λαός τόλμησε να απεμπλακεί σε ένα σχετικά ικανοποιητικό ποσοστό από αυτούς τους βασανιστές. Οφείλει να κάνει και το επόμενο βήμα που θα τον λυτρώσει οριστικά και αμετάκλητα από τους τυράννους που τον εξουσιάζουν. Δεν πρέπει να πιστέψει για κανέναν λόγο αυτούς που αποδεδειγμένα όχι μόνο του λένε ψέματα αλλά βουλιάζουν μέσα στα χιλιάδες σκάνδαλα και τη διαφθορά τους. Είναι σάπιοι μέχρι τα οστά. Είναι επικίνδυνοι. Το «όλοι μαζί» που εκπέμπουν απευθύνεται στο 25% της ελληνικής κοινωνίας. Όταν το 75% συνειδητοποιήσει τη δύναμή του τότε θα μιλάμε για μια πραγματική αλλαγή που είναι προαπαιτούμενο για να ανατραπούν τα δεδομένα. Ενωμένος ο λαός ποτέ δεν έχασε και από κανέναν στην Παγκόσμια Ιστορία.
Αυτό πρέπει να γίνει κτήμα και συνείδηση του καθενός. Αλλαγή πορείας με αυτούς τους επαίσχυντους στο τιμόνι της χώρας και στα καίρια πόστα δε γίνεται. Ξεκάθαρα πράγματα και καθαρές κουβέντες. Οι συγκεκριμένοι πρέπει να ξηλωθούν το γρηγορότερο δυνατό και χωρίς περιστροφές. Κάθε προσπάθεια συναλλαγής ή συζήτησης μαζί τους είναι ανάχωμα στη προσπάθεια εξόδου της χώρας από το σκοτάδι. Τούτο οφείλει να γίνει κατανοητό σε όλους τους τόνους. Άλλος χρόνος για πειράματα και υπομονή δεν υπάρχει. Το νέο Κράτος που θα ξεπηδήσει και θα αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του θα πρέπει να εφαρμόσει την πεπατημένη. Κανένα Κράτος που σέβεται τον εαυτό του δε συναλλάσσεται με εγκληματίες, κανένας λαός δε ξεχνά ποιοι ήταν αυτοί που τον έφτασαν μέχρι την καταστροφή…
Του Κώστα Καπνίση από periodista, μοντάζ Γρέκι
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου