Δένδιας vs Μητσοτάκη: Οι «νέο-δελφίνοι» της ΝΔ

Ο Καραμανλής σιωπά (ως συνήθως), ο Αβραμόπουλος αποστασιοποιείται και το σκέφτεται, ο Μεϊμαράκης παρίσταται και το ζυγίζει. Κι όσο οι βαρώνοι αφήνουν να εξαντληθεί μέχρις εσχάτως το «καμένο χαρτί» του Αντώνη Σαμαρά, οι «νέο-δελφίνοι» της ΝΔ βγαίνουν στο προσκήνιο, εάν όχι με αξιώσεις, τουλάχιστον με πολιτικό θόρυβο.

Νίκος Δένδιας και Κυριάκος Μητσοτάκης είναι τα πιο δυναμικά “new entries” στο...

πέλαγος της μετεκλογικής γαλάζιας αμφισβήτησης, διεκδικώντας αμφότεροι χρίσμα δελφίνου.

Ο Νίκος Δένδιας, έχοντας πάρει στα χέρια του τα χαρτοφυλάκια Δημόσιας Τάξης, Άμυνας και Ανάπτυξης έγραψε σύντομη αλλά μεστή ιστορία ως «protégé υπουργός» του Σαμαρά. Άρχισε να απαρνείται την παλιά φιλία μετά τον μικρό Τιτανικό των ευρωεκλογών και ολοκλήρωσε το διαζύγιο, με καθόλου βελούδινο τρόπο, μετά τον καταποντισμό των εκλογών.

Έκτοτε χτίζει σταθερά και όλο και πιο… θορυβωδώς το εν δυνάμει ηγετικό προφίλ του: Προβάλει ως «δημοκρατικό παράσημο» την κόντρα του – από την εποχή που ήταν υπουργός Δημόσιας Τάξης - με τον νυν φυλακισμένο αρχηγό της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο, φλερτάρει εμφανώς, εσχάτως τουλάχιστον, με τον ζαλισμένο μεσαίο χώρο της συντηρητικής παράταξης και θυμίζει, συχνά πυκνά, τα «ένσημα» που είχε κολλήσει ως φοιτητής της Νομικής, σπουδάζοντας και εργαζόμενος παράλληλα σε βιομηχανία καλλυντικών.

Χτίζει προφίλ μετριοπαθούς κεντρώου και ανακαλύπτει – επίσης εσχάτως – την απέχθειά του για το δεξιό άκρο της ΝΔ. Ο Νίκος Δένδιας αποχώρησε διαμαρτυρόμενος, καταγγέλλοντας «κλακαδόρους» από την επεισοδιακή συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και χρεώνει στον Σαμαρά ότι άφησε «την κοινωνία να θεωρεί τη ΝΔ ακροδεξιό μόρφωμα».

Οι γνωρίζοντες και έχοντες μνήμη, όμως, λένε ότι θα πρέπει να κοπιάσει αρκετά ακόμη. Κυρίως, για να ξεχαστούν δηλώσεις του, όπως εκείνη που είχε κάνει όντας ακόμη υπουργός Δημόσιας Τάξης: «Η… ποιότητα των παράνομων μεταναστών που δέχονται οι Έλληνες είναι τραγική», είχε πει τότε και τα δάκρυα της μεσο-αστικής δημοκρατίας ακόμη δεν έχουν στεγνώσει…

Στην άλλη όχθη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνηθίζει να κάνει μισό βήμα μπρος και δύο πίσω: Είναι εκ των συνομιλητών του Δημήτρη Αβραμόπουλου, ουδέποτε υπήρξε ενταγμένος στο «σαμαρικό στρατόπεδο» και τα τελευταία χρόνια ακολουθεί σταθερή πορεία πλήρους αυτονόμησης από την αδελφή του Ντόρα Μπακογιάννη. Επιλέγει το καθαρό νεοφιλελεύθερο μπλοκ ως ιδεολογική βάση για την αναρρίχησή του (;) στην ιεραρχία της παράταξης, αγαπημένο του πεδίο βολής είναι επί χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι κι έκανε το πρώτο ανοιχτό βήμα καταγραφής του ως δελφίνου με ένα «μίνι μανιφέστο» όταν επέλεξε να μην ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Τελευταία επιλέγει τις στοχευμένες πολιτικές παρεμβάσεις με κύριο αποδέκτη το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Χθες, ζήτησε από τον πρωθυπουργό να απομακρύνει τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη και το γεγονός ότι του απάντησε, με προσωπική ανακοίνωση ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης ερμηνεύθηκε από πολιτικούς του φίλους και ως «αναγνώριση κομματικού προβαδίσματος».

Η εν λόγω περπατησιά, ωστόσο, μάλλον έμεινε και πάλι… μισή στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ όπου ζήτησε μεν συνέδριο, αλλά διαβεβαίωσε ότι... δεν τίθεται θέμα ηγεσίας και ότι ο ίδιος δεν έχει προσωπικές βλέψεις για την αρχηγία του κόμματος. Έμπειρα γαλάζια στελέχη λένε ότι θέλει μεν, είναι αμφίβολο εάν μπορεί δε… Τόσο λόγο οικογενειακής «κληρονομιάς», όσο και ελλείψει φυσικών και στρατηγικών συμμαχιών στην παράταξη.

Από tvxs