Ας ελπίσουμε ότι ήταν λάθος του μεταφραστή

Έχει ξαναγίνει, άλλωστε. Γι’ αυτό και ο κ. Βαρουφάκης δεν εμπιστεύεται τους μεταφραστές. Ελπίζω και αυτή τη φορά, λοιπόν, ο κ. Βαρουφάκης να μην απάντησε πραγματικά ότι εάν οι εταίροι δεν αφήσουν περιθώρια στη χώρα να «ανασάνει», τότε υπάρχει η επιλογή νέων εκλογών ή διενέργειας δημοψηφίσματος. Ελπίζω να είπε κάτι άλλο.

Διότι αν πράγματι είπε αυτό, τότε θα πρέπει να μας πει και άλλα πολλά. Πρώτον, αν γίνει δημοψήφισμα με θέμα ευρώ ή δραχμή, όλα...

τα κόμματα θα πάρουν κάποια θέση για το ερώτημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ποια θέση θα πάρει; Θα είναι υπέρ του ευρώ πάση θυσία ή υπέρ της δραχμής με αρκετές θυσίες;

Δεύτερον, αν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα είναι υπέρ της παραμονής στο ευρώ και με δεδομένο ότι θα έχουμε φτάσει σε δημοψήφισμα διότι θα έχουν στερέψει όλα τα περιθώρια διαπραγμάτευσης με το Βερολίνο, τί θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα δεχτεί να παίξει το ρόλο της πρώτης αριστερής κυβέρνησης που θα ακολουθήσει μία άκρως νεοφιλελεύθερη πολιτική λιτότητας για τους πολλούς και κερδών για τους ελάχιστους;

Τρίτον, ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξει τη λύση επιστροφής στη δραχμή, αλλά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα είναι υπέρ της παραμονής στο ευρώ, δεν θα πρέπει να οδηγηθούμε σε εκλογές, κατόπιν της σύγκρουσης των 2 εντελώς διαφορετικών νωπών λαϊκών εντολών; Με ποιο πρόγραμμα θα κατέβει ο ΣΥΡΙΖΑ σε εκείνες τις εκλογές; Με ποια υπόσχεση; Της σκληρής επαναδιαπραγμάτευσης με το Βερολίνο; Μα θα έχει ομολογήσει ήδη ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό.

Τέταρτον, ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σε πιθανό δημοψήφισμα θα στηρίξει τη λύση επιστροφής στη δραχμή και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα είναι επίσης υπέρ της επιστροφής στη δραχμή, έχει ο ΣΥΡΙΖΑ κάποιο σχέδιο ώστε αυτό να γίνει σε ομαλές συνθήκες ή θα χάσει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα; Διότι αν υποψιαστώ ότι  ο Αλέξης Τσίπρας το πίστευε όταν έλεγε πως εμείς θα χτυπάμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν και δεν προετοίμαζε ένα εναλλακτικό μουσικοχορευτικό σχέδιο, τότε η απογοήτευση θα είναι τεράστια.

Πέμπτον, σε τι ακριβώς διαφέρει η δήλωση του κ. Βαρουφάκη περί δημοψηφίσματος από την εκφρασμένη πρόθεση του Γιώργου Παπανδρέου το 2011 να πάει σε δημοψήφισμα για το πρόγραμμα στήριξης των 172 δισ. ευρώ; Κι αν τότε η πρόθεση του Γ. Παπανδρέου έδωσε την ευκαιρία στον Βαγγέλη Βενιζέλο να αυτοηρωποιηθεί, ποιος θα παίξει τώρα τον ρόλο του Βαγγέλη;

Το βράδυ της περασμένης Τετάρτης ο κ. Βαρουφάκης μιλώντας σε εκδήλωση του ελληνικογαλλικού βιομηχανικού επιμελητηρίου απάντησε στην ερώτηση «Για την πιθανότητα να μην βρεθεί λύση στο Eurogroup» πως «όταν ξεκινάς έναν πόλεμο δεν σκέφτεσαι την ήττα». Η σημερινή δήλωση του κ. Βαρουφάκη στην Corriere della Sera, δείχνει ότι μάλλον άρχισε να σκέφτεται την ήττα.

Και μπορεί ο κ. Βαρουφάκης να είπε στη συγκεκριμένη συνέντευξή του ότι «Όπως έχω πει και στον πρωθυπουργό, δεν είμαστε γαντζωμένοι στις καρέκλες μας», όμως εμείς είμαστε γαντζωμένοι σε αυτή τη χώρα. Γι’ αυτό το λόγο, μόνο έναν μπορούμε να μισήσουμε περισσότερο από τη φασιστική συμμορία του Αντώνη Σαμαρά. Αυτόν που θα την αναστήσει. Ας κανονίσει, λοιπόν, ο κ. Βαρουφάκης να έχει γίνει κάποιο λάθος στη μετάφραση της απάντησής του.

Υγ: Ας καταλάβουν επιτέλους εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ότι η επιστροφή στη δραχμή δεν είναι, ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται, ως «ατύχημα», «τιμωρία», «αποτέλεσμα ήττας». Αυτή ήταν η λογική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ήταν η συνέχεια της λογικής του ανθρωπόμορφου Σημίτη που μας παρουσίασε το ευρώ ως παράδεισο και απίστευτη επιτυχία. Έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Ας μη γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχιστής της ίδιας λογικής. Πιθανή επιστροφή στη δραχμή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως συνειδητή επιλογή με όλα τα θετικά και τα αρνητικά της. Κανένα νόμισμα δεν είναι από μόνο του παράδεισος ή καταστροφή. Οι πολιτικές διαχείρισης του χρήματος είναι αυτές που μπορούν να αποδειχτούν κόλαση για έναν λαό και να τον εγκλωβίσουν σε μία μαλακιωδώς…. αυτοτροφοδοτούμενη ελπίδα εξόδου από ένα τεράστιο αδιέξοδο, καλή ώρα σαν αυτό που ζούμε.

Υγ2 (λόγω του… κακοπροαίρετου δημοσιογράφου της Corriere della Sera): Ακόμη και μετά τις διευκρινίσεις του Μαξίμου, σύμφωνα με τις οποίες όλο το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον του υπουργού Οικονομικών, δεν αλλάζουν και πολλά. Σύμφωνα με τις διευκρινίσεις Μαξίμου, «Ο Γ. Βαρουφάκης δεν παραπέμπει ποτέ σε κανένα “δημοψήφισμα για το ευρώ”. Η λέξη “ευρώ” είναι προσθήκη του δημοσιογράφου, γι’ αυτό και υπάρχει σε παρένθεση».

Η κυβέρνηση, λοιπόν, διαψεύδει το ερώτημα του πιθανού δημοψηφίσματος, όχι όμως ότι ο κ. Βαρουφάκης αναφέρθηκε σε δημοψήφισμα. Ούτε το Μαξίμου δεν μπορεί να το διαψεύσει αυτό. Άρα το πιθανότερο πλέον ερώτημα ενός δημοψηφίσματος που ανέφερε ο κ. Βαρουφάκης είναι η υπογραφή μιας νέας συμφωνίας με τους δανειστές, δηλαδή τη συμφωνία παροχής ενός νέου δανείου προς την Ελλάδα με νέους όρους και δεσμεύσεις. Όροι και δεσμεύσεις που καμία σχέση δεν θα έχουν ούτε με το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε με τις μετεκλογικές υποσχέσεις των υπουργών της κυβέρνησης. Διότι αν οι όροι μίας νέας πιθανής συμφωνίας με τους δανειστές θα είχαν οποιαδήποτε σχέση με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, τότε απλώς θα είχαν γίνει δεκτές από το πρώτο έκτακτο Eurogroup και δε θα χρειαζόταν τώρα να μιλάμε για δημοψηφίσματα. Οπότε απλώς στο παραπάνω κείμενο μπορείτε να αλάξετε τη λέξη “ευρώ” με τις λέξεις “Νέο Μνημόνιο”. Τα ερωτήματα παραμένουν ίδια και κυρίως το ποια επιλογή θα στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ!

Έγραψε ο ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ