Μα πού ακουμπήσαμε την λογική;

Είπαμε.
     Πολιτική, σημαίνει διπλωματία, συμβιβασμό και ''πολιτική''.
     Μέχρις ενός σημείου όμως!
     Μετά αρχίζει η κοινή λογική, και τα σκυλιά δεμένα!

      Βάσει ποιάς κοινής λογικής θα πρέπει να καλοπιάσουμε την παράταξη που αποδοκίμασε ο λαός για τα εγκλήματά της, πριν από λιγότερο από έναν μήνα,
     ..ή τους δανειστές-τοκογλύφους που ξέρουν να διαπραγματεύονται μόνον με απειλές και...

εκβιασμούς;

     Πώς είναι δυνατόν να προσφέρει η νέα κυβέρνηση στούς πολίτες το πικρό ποτήρι της επιβράβευσης οποιουδήποτε φερέφωνου πολιτικού, που τόσα χρόνια τώρα ψήφιζε  ''ναι, σε όλα'',

     ..κι αυτό το ''όλα'' ήταν μόνον η εξαθλίωση του ελληνικού λαού;

     Δηλαδή θα περάσουμε από την εποχή του δανειστή-υπογραφέα Πράξεων Νομοθετικού

Περιεχομένου, στην εποχή ενός (οποιουδήποτε) τζουτζέ της τρόϊκας;

     Και τί σχέση μπορεί να έχει αυτό με την κοινή λογική,

     ..αλλά και με την κραυγή του κόσμου όπως αυτή εκφράστηκε μέσα απ' τις εκλογές;

     Δεν έχει καμία σημασία ότι ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι αυτή την στιγμή διακοσμητικός.

     Δεν είναι καθόλου διακοσμητικός όμως ο συμβολισμός που θα φέρει η εκλογή τούτου ή του άλλου προσώπου.

     Και στις μέρες μας οι συμβολισμοί είναι πανίσχυροι.

     Είναι δήλωση σεβασμού της λαϊκής βούλησης.

     Είναι δήλωση προθέσεων.

     Είναι δήλωση πίεσης και επιμονής στις διαπραγματεύσεις που γίνονται.

     Είναι δήλωση αυτοσεβασμού για όσους και για όποιους αγώνες δώσαμε.

     Καιρός να πρυτανεύσει η λογική έναντι οποιασδήποτε πολιτικής ''λείανσης''.

     Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να ολοκληρώσει αυτό που ο λαός ξεκίνησε με την ψήφο του.

     Άλλωστε υπάρχουν αρκετοί σοβαροί και όχι σοβαροφανείς αντιμνημονιακοί άνθρωποι πολύ υψηλού πνευματικού επιπέδου, αχρωμάτιστοι και ακομμάτιστοι,

     ..που θα ήταν τιμή για οποιαδήποτε χώρα να τους έχουν στην διακοσμητική έστω θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

     Περιμένουμε και ελπίζουμε σωστές κινήσεις,

     ..από μία λαϊκή κυβέρνηση μεγάλης αποδοχής.

     Αλλοιώς,

     ..θα σημειωθεί η πρώτη ρήξη με το λαϊκό κοινό συναίσθημα!..

Από Ουδέν Σχόλιον