Στις 16 Φεβρουαρίου 1999 ο ελληνικός λαός μάθαινε ότι την προηγούμενη νύχτα, στην Κένυα, είχε συντελεστεί η παράδοση του Οτσαλάν στην Τουρκία, με εμπλοκή της τότε ελληνικής κυβέρνησης. Αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο του Νίκου Μπογιόπουλου, στον «Ριζοσπάστη», ένα χρόνο μετά ( 16/2/2000), όπου αναφέρονται τα γεγονότα της ντροπής.
ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΣΑΛΑΝ...
Πριν
ένα χρόνο, τέτοιες μέρες, ο Οτσαλάν...
είχε φτάσει στην Τουρκία. Σιδηροδέσμιος. Με τα μάτια καλυμμένα από τα τσιρότα που του είχαν περάσει οι πράκτορες της ΜΙΤ. Οι εικόνες έκαναν το γύρο του κόσμου. Εικόνες ντροπής. Για την Ελλάδα. Οχι για την Ελλάδα του ελληνικού λαού, που βγήκε στους δρόμους, σύσσωμος. Εικόνες ντροπής για την Ελλάδα εκείνη που εκπροσωπούν οι πολιτικοί απόγονοι του έθνους των πλουτοκρατών, πουλώντας εκδούλευση στους ευρωατλαντικούς ομογάλακτούς τους.
είχε φτάσει στην Τουρκία. Σιδηροδέσμιος. Με τα μάτια καλυμμένα από τα τσιρότα που του είχαν περάσει οι πράκτορες της ΜΙΤ. Οι εικόνες έκαναν το γύρο του κόσμου. Εικόνες ντροπής. Για την Ελλάδα. Οχι για την Ελλάδα του ελληνικού λαού, που βγήκε στους δρόμους, σύσσωμος. Εικόνες ντροπής για την Ελλάδα εκείνη που εκπροσωπούν οι πολιτικοί απόγονοι του έθνους των πλουτοκρατών, πουλώντας εκδούλευση στους ευρωατλαντικούς ομογάλακτούς τους.
Τέτοια
μέρα, πριν ένα χρόνο, ο Οτσαλάν βρισκόταν ήδη έγκλειστος στο νησί
Ιμραλί. Το «νησί των σκύλων» όπως το αποκαλούν στην Τουρκία. Την
υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ... Εκεί, στο Ιμραλί, εναποθέτουν οι
επικεφαλής του στρατοκρατικού καθεστώτος της Αγκυρας τους μελλοθάνατους.
Κι άλλες εικόνες ντροπής. Δεν ήταν οι μόνες.
Για πρώτη φορά στην
ιστορία του ελληνικού κράτους, εκείνη την ημέρα Κούρδοι πολιτικοί
πρόσφυγες αυτοπυρπολούνται, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στάση της
ελληνικής κυβέρνησης, μπροστά από τις ελληνικές πρεσβείες του
εξωτερικού. Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα, στην Αθήνα, η κυβέρνηση του κ.
Σημίτη έδινε εντολή για το ανελέητο χτύπημα των Κούρδων προσφύγων, έξω
από τη Βουλή. Εδινε διαταγή για την έναρξη των εκκαθαριστικών
επιχειρήσεων κατά των Κούρδων μεταναστών της πλατείας Κουμουνδούρου.
Τους στοίβαξαν μέσα στις αστυνομικές κλούβες και τους περιέφεραν για ένα
μερόνυχτο στα περίχωρα της Αττικής. Εικόνες ντροπής.
***
Από
την ελληνική πρεσβεία της Κένυας, ο Οτσαλάν πέρασε στα χέρια των
Τούρκων. Είχε προηγηθεί η ατέρμονη περιήγησή του στους αιθέρες της
Ευρώπης. Βλέπετε, η ΕΕ των 13 «κεντροαριστερών» κυβερνήσεων δεν του
χορηγούσε άσυλο. Βλέπετε, ο «κεντροαριστερός» Ντ' Αλέμα τον είχε πλέον
εκδιώξει από την Ιταλία. Βλέπετε, ο «κεντροαριστερός» Σημίτης είχε να
διαλέξει ανάμεσα σε Κούρδους και Αμερικανούς. Και διάλεξε. Οδήγησε τον
Κούρδο ηγέτη εκεί που συνωθούνταν περισσότεροι Αμερικανοί πράκτορες από
κάθε άλλο σημείο του πλανήτη. Ακόμα κι από τα γραφεία του FBI, μέσα στις
ΗΠΑ. Οδήγησε τον Οτσαλάν στο αμερικανοκρατούμενο Ναϊρόμπι. Για να τον
σώσει...
Το ίδιο βράδυ της παράδοσης του Οτσαλάν στους διώκτες του, ο Κ. Σημίτης έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Κάναμε
το χρέος μας με τον καλύτερο τρόπο απέναντι στην Ελλάδα και τα
συμφέροντά της, απέναντι στο κουρδικό ζήτημα και τον ίδιο τον Οτσαλάν»!
(Κ. Σημίτης, 16/2/99). Σε εκείνο το ίδιο διάγγελμα ο πρωθυπουργός - που
λίγα χρόνια πριν αυτοδιαφημιζόταν για προεκλογικούς λόγους σαν
«βομβιστής» εναντίον της χούντας - έλεγε: «Είμαστε αντίθετοι σε κάθε
είδους αποσχιστικά κινήματα. Είμαστε κατά των ένοπλων ανταρσιών και των
πράξεων τρομοκρατίας και βίας»!
Κι όμως, είναι αλήθεια: Την
ίδια μέρα που ο Οτσαλάν παραδόθηκε στους Τούρκους, εκείνη τη μέρα βρήκε ο
Κ. Σημίτης για να αποκηρύξει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του
κουρδικού λαού, να τον αποκαλέσει «ανταρσία», «αποσχιστικό κίνημα»,
«τρομοκρατία»... Ενα χρόνο αργότερα, τώρα, πρόσφατα, μετά τις βόλτες του
Τζεμ με τον Παπανδρέου στην Ακρόπολη, η κυβέρνηση του κ. Σημίτη
συνυπέγραψε συμφωνία με την Τουρκία για την παράδοση των «τρομοκρατών»
που δρουν στην Τουρκία και που θα συλλαμβάνονται στο ελληνικό έδαφος...
***
Ενα
μήνα μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν, ήρθε στη δημοσιότητα η έκθεση
Κωστούλα, του Ελληνα πρεσβευτή στην Κένυα, στην οποία περιγραφόταν λεπτό
προς λεπτό το ιστορικό τούτης της μαύρης κηλίδας. Από εκεί μάθαμε ότι
ο... «μεγάλος τραγουδιστής» (σ.σ.: έτσι αποκαλούσαν οι πράκτορες
της ΕΥΠ τον Θ. Πάγκαλο στις ενδοσυνεννοήσεις τους) προΐστατο μιας
επιχείρησης για την ακόμα και διά της βίας εκδίωξη του Οτσαλάν από την
ελληνική πρεσβεία της Κένυας. Μέχρι και γορίλες, μέχρι και μπράβους
ήθελαν να προσλάβουν οι «εκσυγχρονιστές» για να πετάξουν τον Οτσαλάν έξω
από την πρεσβεία! «Σάββα παιδί μου, πέτα τους έξω»! Αυτή ήταν η
εντολή των επικεφαλής της ΕΥΠ προς τους ανθρώπους τους, στην Κένυα.
Τελικά, πράγματι, ο Οτσαλάν, από τα ελληνικά χέρια, έπεσε στα χέρια των
Τούρκων.
Ακολούθησε η σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής
της Βουλής για την υπόθεση Οτσαλάν. Ποιο ήταν το πόρισμα; «Αθώα» η
κυβέρνηση. Φυσικά... (σ.σ.: είχαν ήδη αποπεμφθεί για τα μάτια του κόσμου
οι υπουργοί Εξωτερικών, Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης που, όπως είχαν
δηλώσει παραδίδοντας τις καρέκλες τους, είχαν ήσυχη της συνείδησή
τους...). Το ίδιο ήσυχη είχε - και έχει - τη συνείδησή του και ο
προϊστάμενός τους. Ο κ.Σημίτης.
***
Ηυπόθεση
Οτσαλάν επικύρωσε τον Φλεβάρη του '99 τη μέχρι εκείνη τη στιγμή πορεία
της κυβέρνησης Σημίτη. Αλλά σηματοδότησε και τη συνέχεια.
Μέχρι
εκείνη τη στιγμή ο κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του είχαν προλάβει να
ευχαριστήσουν τις ΗΠΑ για τα Ιμια (Γενάρης '96), να συνταχθούν με τον
νέο αμερικανο-βρετανικό βομβαρδισμό της Βαγδάτης (Δεκέμβρης '98), να
υπογράψουν τη συμφωνία της Μαδρίτης (Ιούλης '97), να ακυρώσουν το
δρομολόγιο των «S-300» προς την Κύπρο. Με την παράδοση του Οτσαλάν εκτός
από τα εύγε των Αμερικανών, ο κ. Σημίτης δέχτηκε και τα συγχαρητήρια
του Ετσεβίτ...
Η συνέχεια είναι γνωστή: Η υπογραφή του κ. Σημίτη
κάτω από την απόφαση της ΝΑΤΟικής εισβολής στη Γιουγκοσλαβία, ενίσχυσε
ακόμα περισσότερο τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. «Οσον αφορά το θέμα του Κοσσυφοπεδίου, η συνεργασία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία πιστεύω είναι απόλυτα ικανοποιητική»,
δήλωνε στις 19/4/99 ο πρωθυπουργός. Επειτα ήρθε το Ελσίνκι. Εκεί που ο
κ. Σημίτης αναγνώρισε την ύπαρξη «συνοριακών διαφορών» μεταξύ Ελλάδας -
Τουρκίας και εισέπραξε τα «μπράβο» του Κλίντον και της ΕΕ. Εκτοτε
διάγουμε ελληνοτουρκικό βίο ανθόσπαρτο. Μέχρι και ελληνοτουρκικές
επιτροπές για στρατιωτικά θέματα που αφορούν το Αιγαίο συζητούν οι Τζεμ -
Παπανδρέου. Για το Κυπριακό πάντως δε συζητούν. Και τι να πουν. Τα είπε
όλα ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού: Πάμε για
συνομοσπονδία! Τη βρήκε τη «λύση» ο κ. Σημίτης, αλλά δε μας την
ανακοίνωσε ο ίδιος. Εβαλε τον στενό συνεργάτη του να μας το πει...
***
Στο
μεταξύ ο κουρδικός λαός εξοντώνεται και ο Οτσαλάν είναι ακόμα στο
Ιμραλί. θα ζήσει; Εξαρτάται από τα παιχνίδια περί την εισδοχή της
Τουρκίας στην ΕΕ.
Παράλληλα, κάποιοι επιχειρούν να
αθωώσουν την ελληνική κυβέρνηση, λέγοντας ότι ο Οτσαλάν δε στάθηκε στο
ύψος ενός ηγέτη, κατά τη διάρκεια της «δίκης» του. Τον Οτσαλάν, φυσικά
θα τον κρίνει ο λαός του. Αλλά - όσον αφορά τους δικούς «μας» - ώρα
είναι να μας πουν ότι ο Σημίτης παρέδωσε τον Οτσαλάν επειδή δεν ήταν...
άξιος ηγέτης των Κούρδων.
Στο μεταξύ, ο Κ. Σημίτης και το ΠΑΣΟΚ
ξαναζητούν την ψήφο του ελληνικού λαού. Οι Αμερικανοί, πάντως, έχουν
ψηφίσει από καιρό. Εχουν τους λόγους τους. Ισως ένας από τους λόγους
είναι και επειδή ο Μιλόσεβιτς, τον οποίο οι ΗΠΑ έχουν επικηρύξει με 5
εκατ. δολάρια, παραμένει ασύλληπτος. Λέτε αν ποτέ ο Μιλόσεβιτς πέσει στα
χέρια του κ.Σημίτη, να συνεχίσει να διαφεύγει των πρακτόρων της CIA;
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου