Πάρα πολύ
ενδιαφέροντα συμβάντα παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες που σίγουρα θα
έχουν φέρει αναστάτωση στην ηγετική ομάδα της Ν.Δ και προσωπικά στον
Αντώνη Σαμαρά. Δεν είναι μόνο ότι το 43% των ψηφοφόρων της Νέας
Δημοκρατίας συμφωνεί με τη στάση της κυβέρνησης, στη στρατηγική
αντιπαράθεση που ακολουθεί με τους τοκογλύφους – δανειστές αν πιστέψει
κανείς τα ευρήματα της δημοσκόπησης που έκανε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Το ίδιο εντυπωσιακό είναι ότι όπως εξελίσσονται τα πράγματα τελικά μόνο ο Πρετεντέρης...
Το ίδιο εντυπωσιακό είναι ότι όπως εξελίσσονται τα πράγματα τελικά μόνο ο Πρετεντέρης...
– πιθανόν και ο «κομιστής»- θα μείνει το μοναδικό
προπαγανδιστικό φερέφωνο των μνημονικών καταστροφικών πολιτικών.
Κι αυτό γιατί δεν μπορείς να προσπεράσεις τις δημόσιες δηλώσεις και εκτιμήσεις -από τηλεόραση, ραδιόφωνο και αρθρογραφία- του Νίκου Χατζηνικολάου ότι είναι καταστροφικό για την χώρα μας «το σενάριο της "αριστερής παρένθεσης" στο οποίο επενδύει πολιτικά χωρίς να το κρύβει η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας».
Ο ίδιος τονίζει ότι σήμερα είναι αναγκαιότητα να βρεθούμε «όλοι συσπειρωμένοι γύρω από το νέο πρωθυπουργό και τη νέα κυβέρνηση, είτε τους ψηφίσαμε είτε όχι, χάριν του εθνικού σκοπού». Σύμφωνα με το σκεπτικό του εκδότη – δημοσιογράφου «αυτό που κρίνεται τις επόμενες βδομάδες δεν είναι οι πολιτικές ισορροπίες στο εσωτερικό της χώρας, αλλά το παρόν και το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και επομένως της ελληνικής κοινωνίας. Κρίνεται, δηλαδή, αν η χώρα θα γυρίσει σελίδα, αφήνοντας οριστικά πίσω της μια σκληρή εξαετία ύφεσης, ανεργίας, λουκέτων και πτωχοποίησης του πληθυσμού».
Κι αυτές οι «μπηχτές» του Χατζηνικολάου στην ηγεσία και στον Α. Σαμαρά δεν είναι τίποτα μπροστά στο «σφάξιμο» που κάνει σήμερα ο βετεράνος δημοσιογράφος –ξεκίνησε από στέλεχος του ΚΚΕ και διευθυντής του «Ριζοσπάστη» για να καταλήξει ένας δεξιός δημοσιολόγος- Χρήστος Πασαλάρης.
Απόσπασμα από κείμενο του που δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα Realnews:
Πρέπει εντούτοις να αναγνωρίσει
κανείς ότι για πρώτη φορά στη μεταπολεμική εποχή ελληνική κυβέρνηση
έπραξε τόσα πολλά σε τόσο ελάχιστο χρόνο όσο η κυβέρνηση Τσίπρα. Επίσης
ότι για πρώτη φορά μεταπολεμικά η Ελλάδα έγινε κορυφαίο θέμα στη δημόσια
ζωή Ευρώπης και Αμερικής. Για πρώτη φορά νεοσσοί της πολιτικής, όπως ο
Τσίπρας και ο Βαρουφάκης, απασχόλησαν τόσο πολύ τα μέσα δημοσιότητας, με
τις ρηξικέλευθες ιδέες τους και με τις ... αντισυμβατικές συμπεριφορές
τους.
«Ακόμη και για αυτά τα ολίγα που κατάφεραν άξιζε τον κόπο η ψήφος μου», μου έλεγε μια ηλικιωμένη κυρία, από εκείνες που ψήφισαν... οργισμένα. Αλλά και για πρώτη φορά είδαμε τον κόσμο να κατεβαίνει στις πλατείες για να στηρίξει την κυβέρνησή του. Οπως για πρώτη φορά ο Πούτιν και οι Ομπάμα παρεμβαίνουν, ο ένας με επίσημη πρόσκληση στον Τσίπρα, ο άλλος με υψηλούς απεσταλμένους του στην Αθήνα, να δείξουν ότι είναι παρόντες!..
Κάποιοι όμως ασυμβίβαστοι αριστεροί, όπως εκείνοι που αποδέχονται το «Ευτυχώς που χάσαμε, σύντροφοι» του Τάκη Λαζαρίδη, δεν διστάζουν να χρεώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με μιαν ακόμη ιστορική συνθηκολόγηση, όπως εκείνη της Βάρκιζας, τέτοιες μέρες, στις 12 Φεβρουάριου του 1945. «Οι ηγέτες της τότε εμφυλιοπολεμικής Αριστερός παρέδωσαν, λένε, τα όπλα τους για να σώσουν τη ζωή τους. Οι σημερινοί παραδίδουν τις ιδέες τους, για να σώσουν την εξουσία τους»!..
Οι ίδιοι αυτοί ασυμβίβαστοι θυμίζουν ότι ο χειρότερος εχθρός ενός επώνυμου κομμουνιστή είναι ένας άλλος επώνυμος κομμουνιστής. Απόδειξη οι αιματηρές φαγωμάρες στις ηγεσίες των Κ.Κ., ιδιαίτερα δε στο ΚΚΕ, από όπου προέρχονται και τα σπουδαιότερα από τα ανώτατα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Που σημαίνει ότι οι μελλοντικοί κίνδυνοι του Αλέξη Τσίπρα (έξω από τον διψασμένο για εξουσία αρχηγό των ΑΝΕΛ) εμφωλεύουν μέσα στο ίδιο του το κόμμα...
Να δοξάζει όμως τον Υψιστο ο άθεος Τσίπρας που η... αξιωματική αντιπολίτευση άλλη δουλειά δεν βρήκε από το να μετράει πόσες «κωλοτούμπες» κάνουν οι αντίπαλοι της. Και να τον ευγνωμονεί που η Νέα Δημοκρατία, αντί να στηρίζει αυτές τις μέρες πράξεις των αντιπάλων που ωφελούν την πατρίδα, σταυροκοπιέται πότε η Μέρκελ θα στείλει τον Τσίπρα στο σπίτι του, ψιθυρίζοντας μάλιστα ότι κάτι τέτοιο δεν αποκλείεται να συμβεί «πολύ σύντομα». Γι’ αυτό άλλωστε και ο Σαμαράς δεν εγκαταλείπει την αρχηγία!..
«Ακόμη και για αυτά τα ολίγα που κατάφεραν άξιζε τον κόπο η ψήφος μου», μου έλεγε μια ηλικιωμένη κυρία, από εκείνες που ψήφισαν... οργισμένα. Αλλά και για πρώτη φορά είδαμε τον κόσμο να κατεβαίνει στις πλατείες για να στηρίξει την κυβέρνησή του. Οπως για πρώτη φορά ο Πούτιν και οι Ομπάμα παρεμβαίνουν, ο ένας με επίσημη πρόσκληση στον Τσίπρα, ο άλλος με υψηλούς απεσταλμένους του στην Αθήνα, να δείξουν ότι είναι παρόντες!..
Κάποιοι όμως ασυμβίβαστοι αριστεροί, όπως εκείνοι που αποδέχονται το «Ευτυχώς που χάσαμε, σύντροφοι» του Τάκη Λαζαρίδη, δεν διστάζουν να χρεώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με μιαν ακόμη ιστορική συνθηκολόγηση, όπως εκείνη της Βάρκιζας, τέτοιες μέρες, στις 12 Φεβρουάριου του 1945. «Οι ηγέτες της τότε εμφυλιοπολεμικής Αριστερός παρέδωσαν, λένε, τα όπλα τους για να σώσουν τη ζωή τους. Οι σημερινοί παραδίδουν τις ιδέες τους, για να σώσουν την εξουσία τους»!..
Οι ίδιοι αυτοί ασυμβίβαστοι θυμίζουν ότι ο χειρότερος εχθρός ενός επώνυμου κομμουνιστή είναι ένας άλλος επώνυμος κομμουνιστής. Απόδειξη οι αιματηρές φαγωμάρες στις ηγεσίες των Κ.Κ., ιδιαίτερα δε στο ΚΚΕ, από όπου προέρχονται και τα σπουδαιότερα από τα ανώτατα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Που σημαίνει ότι οι μελλοντικοί κίνδυνοι του Αλέξη Τσίπρα (έξω από τον διψασμένο για εξουσία αρχηγό των ΑΝΕΛ) εμφωλεύουν μέσα στο ίδιο του το κόμμα...
Να δοξάζει όμως τον Υψιστο ο άθεος Τσίπρας που η... αξιωματική αντιπολίτευση άλλη δουλειά δεν βρήκε από το να μετράει πόσες «κωλοτούμπες» κάνουν οι αντίπαλοι της. Και να τον ευγνωμονεί που η Νέα Δημοκρατία, αντί να στηρίζει αυτές τις μέρες πράξεις των αντιπάλων που ωφελούν την πατρίδα, σταυροκοπιέται πότε η Μέρκελ θα στείλει τον Τσίπρα στο σπίτι του, ψιθυρίζοντας μάλιστα ότι κάτι τέτοιο δεν αποκλείεται να συμβεί «πολύ σύντομα». Γι’ αυτό άλλωστε και ο Σαμαράς δεν εγκαταλείπει την αρχηγία!..
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου