Για ένα γ@μѠτ⓪ κι ένα ευχαριστώ

Υπάρχουν χρέη και χρέη. Υπάρχουν χρέη που αποτιμώνται σε χρήμα αλλά και χρέη που λογίζονται στις πολιτικές και τις ηθικές συνισταμένες της Αριστεράς. Εδώ και ενάμιση χρόνο υπήρχε ένα ανεξόφλητο χρέος απέναντι σε 594 γυναίκες και έναν άντρα. Και αυτό το γραμμάτιο χθες πληρώθηκε με τον πλέον εμφατικό και ξεκάθαρο τρόπο. Δικαίωση. Είναι η λέξη που ταιριάζει γάντι σε μια από τις πρώτες αποφάσεις της κυβέρνησης.

Ναι, αυτό το κόκκινο γάντι που υψώθηκε και έμεινε αταλάντευτα υψωμένο μπροστά...

στη βάρβαρη επέλαση των Μνημονίων. Ναι, αυτό το κόκκινο γάντι που τους ακολουθούσε κατά πόδας όλα αυτά τα χρόνια της κοινωνικής ισοπέδωσης. Ναι, αυτό το κόκκινο γάντι που δεν καρτερούσε τίποτα λιγότερο από το αξιοπρεπές κράτημα μιας σκούπας κι ενός ταπεινού σφουγγαρόπανου. Δικαίωση, λοιπόν, και τίποτα λιγότερο. Δεν είναι χάρη. Δεν είναι ρουσφέτι. Δεν είναι παροχή ούτε και πολιτικό γραμμάτιο. Είναι το ελάχιστο που όφειλε να κάνει αυτή η κυβέρνηση σε πείσμα των δημοσιονομικών δικαιολογιών που για ενάμιση χρόνο ορισμένοι επιχειρούσαν να ντύσουν τα ανθρωποφαγικά τους ένστικτα.

Δεν είναι ανταμοιβή. Είναι δικαίωση. Για τις μέρες και τις νύχτες μέσα σε ένα παγωμένο αντίσκηνο. Για τις ατέλειωτες ώρες έξω από υπουργεία και εφορίες. Για τα ατέλειωτα χιλιόμετρα. Για τα σπασμένα πλευρά και τα μελανιασμένα πόδια. Για τις ειρωνείες και τη χλεύη. Για τα ψέματα και τη λάσπη. Και πάνω απ' όλα για ένα γ@μѠτ⓪. Γι' αυτό το γ@μѠτ⓪ που κάποιοι βάζουν πάνω από ανάγκες, χρέη, υποχρεώσεις και οικογένειες. Για ένα γ@μѠτ⓪ που δεν καταπίνεται με τίποτα. Για ένα γ@μѠτ⓪ πιο ισχυρό από τα γκλομπ και τα κανάλια τους. Γι' αυτό το γ@μѠτ⓪ που μπορεί να σε κρατήσει όρθιο στη ζωή. Αυτό το γ@μѠτ⓪ που σε κάνει να πιάνεις τη σκούπα σαν να πιάνεις τον πιο ακριβό κονδυλοφόρο και να μην ντρέπεσαι όπως σου υποδεικνύουν.

Και τους το έλεγαν τόσους μήνες. Μην καρτεράτε να λυγίσουμε, τους φώναζαν και το γ@μѠτ⓪ έκαιγε τα λαρύγγια τους. Μην περιμένετε να αποδεχθούμε το μέλλον που μας τάξατε, τους φώναζαν και το γ@μѠτ⓪ πείσμωνε τα μάτια τους. Και ήρθε η ώρα τελικά που αυτό το γ@μѠτ⓪ βρήκε το δίκιο του. Και δεν χρωστάει χάρη κανένας σε κανέναν. Και σίγουρα δεν χρωστάνε χάρη οι 594 και ο Σταύρος σε κανέναν υπουργό και δεν οφείλουν κανένα μα κανένα ευχαριστώ. Αν κάποιοι πρέπει να πουν ευχαριστώ στις 594 και στον Σταύρο είναι μονάχα η κυβέρνηση...

Πέτρος Κατσάκος από avgi