Τα κάγκελα και ο διανοητικά καθυστερημένος

«Δεν πρέπει να επανέλθουμε σε πρόσφατα γεγονότα του παρελθόντος όπου δεν υπήρχε ιερή στιγμή, ήταν όλες ίδιες και ο καθένας μπορούσε να εκφράσει αυτό που θα ήθελε διαλύοντας παρελάσεις, μη επιτρέποντας να γίνουν παρελάσεις ή σταματώντας τις. Πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε ορισμένες εξαιρέσεις. Όλες οι μέρες είναι μέρες ελευθερίας για τον καθένα να εκφράσει στα όρια του Συντάγματος του νόμου τις διαμαρτυρίες του, να πει τις απόψεις του. Υπάρχουν όμως και λίγες στιγμές μέσα στο χρόνο που πρέπει να τις σεβαστούμε»

Η αμίμητη αυτή άποψη ανήκει στον Ανδρέα Λοβέρδο κι εκστομίστηκε με αφορμή τα κάγκελα στις παρελάσεις. Με λίγα λόγια λέει: «Να είστε εσείς φρόνιμοι, να βγάλουμε κι εμείς τα κάγκελα!» Καλό;

Πριν συνεχίσω, να παρακαλέσω θερμά, εφόσον τον χαρακτηρίζω «διανοητικά καθυστερημένο», να γίνει...

η ταυτόχρονη και ειλικρινής συγγνώμη μου δεκτή από τους ιατρικώς διαγνωσμένους με την ομώνυμη πάθηση –ανθρώπους που είχα τη σπάνια ευλογία να έχω γνωρίσει στη ζωή μου, εξαιρετικούς ανθρώπους, πραγματικούς ανθρώπους. Τόσο εξαιρετικούς και πραγματικούς ανθρώπους, που πιστεύω ότι θα με συγχωρήσουν που τους ανακατεύω με τα μούτρα του.

Επίσης, να διευκρινίσω ότι τον χαρακτηρίζω διανοητικά καθυστερημένο, με πλήρη την επίγνωση του γεγονότος ότι αυτός ο διανοητικά καθυστερημένος τύπος προΐσταται του υπουργείου Παιδείας –ε, τι λογικότερο από τούτο σε τούτη τη χώρα με τούτη την κυβέρνηση;

Μ’ έχουν βιάσει, λοιπόν, εμένα πατέρας και θείος μου, αλλά, σύμφωνα με τον Λοβέρδο, στην οικογενειακή συγκέντρωση να πρέπει να μη μου φύγει κουβέντα, για να σεβαστώ την ημέρα που βρεθήκαμε όλοι μαζί οι συγγενείς.

Να πηγαίνω στην πλατεία του χωριού όπου τα ίδια αυτά καθάρματα, ο πατέρας και ο θείος μου που μ’ έχουν βιάσει, παραδίδουν δημοσίως μαθήματα ηθικής, βγάζουν ηθοπλαστικούς λόγους και δίνουν διαλέξεις περί ακεραιότητας στους χωριανούς, αλλά, σύμφωνα με τον Λοβέρδο, να στέκομαι εγώ εκεί και να βγάζω το σκασμό, για να μη χαλάσω την ωραία ατμόσφαιρα.

Ωραίος είσαι, ρε Λοβέρδε!

Και δεν είναι μόνον η αφεντιά του. Είναι όλοι τους στο ίδιο ξεφτιλίκι.

Για σήμερα όμως ελόγου του ας αρκέσει.

Ρε, άντε στο διάολο, να ησυχάσουμε, Λοβέρδε.

Από Sotos