Φάσεις με φράσεις

Φράση πρώτη: Γεωργιάδης: Αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, εγώ θα στείλω τα λεφτά μου στο εξωτερικό. Γιατί μόνον τα λεφτά σου, σερασκέρη μου; γιατί δεν πας κι εσύ μαζί τους; να ζήσετε εσείς καλά και εμείς καλύτερα! (υπό την έννοια ότι θα ξεβρωμίσει ο τόπος) - πάντα με την καλή έννοια, την πολιτική. Καθ’ ότι, τέτοιος ραγιάς πολιτικός, που να ανάβει κερί στο Μνημόνιο, που να έχει αποκαλέσει προδότη τον Πρωθυπουργό του και που να έχει θυσιάσει στον βωμό του Μαμωνά εκατόμβες ασθενών, δικαιούται μια ατιμωτική υπερορία. Εκεί στην ξένη με τα λεφτά του, εκεί να ζήσει και να τελευτήσει, όπου...

φράγκα και πατρίς αυτός ο πατριώτης της φακής.

Φράση δεύτερη (και τρίτη) Σαμαράς: Aν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα υπάρχουν χρήματα στα ΑΤΜ. Χειρότερος ακόμα κι απ’ τον... χείριστο (τον Γεωργιάδη). Ολόκληρος πρωθυπουργός ανερυθρίαστος κινδυνολόγος. Μπροστά όμως στην κυρία Μέρκελ πελιδνός - με απλωμένα χέρια πήγε, με δαρμένα χέρια έφυγε. 

Και αμόλησε και την ελληνικούρα του! «παν (sic) μέτρον άριστον» είπε, ωσάν «κάθε μέτρο» να είναι άριστον, αντί του ορθού «μέτρον άριστον», που σημαίνει ότι «άριστον είναι το μέτρο» (κι όχι το κάθε μέτρο). Κι όχι μόνον αμόλησε την ελληνικούρα του ο κ. Σαμαράς, αλλά ζήτησε πομποδώς και να μεταφρασθεί, καθώς αυτό το «όπως έλεγαν οι αρχαίοι Ελληνες» που ταυτοχρόνως με το ρητό επικαλέσθηκε, μάλλον του φάνταζε ότι θα έδινε ένα κάποιο κύρος στον κατά τα άλλα θλιβερό πτωχοπροδρομισμό της στάσης του μπροστά στους Δυνάστες Δανειστές.

Φράση τέταρτη: Βενιζέλος: Θέλει κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο. Θέλει οπωσδήποτε να αυτομολήσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο άνθρωπος, για να γελάει ο Ιούδας και να κλαίει ο Εφιάλτης. Πολύ λασπουριά, αδέρφια - φράση πέμπτη: Καρατζαφέρης: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικός Εμπολα! Μη μου ρίχνεις τον πήχυ, Πρόεδρε (που καλούσες τους Χρυσαυγίτες σε συστράτευση), ως τώρα νόμιζα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι χολέρα και βουβωνική πανώλη, μη μου τον υποβαθμίζεις σε ιλαρά για τσογλάν μπόυς ή σε παραμαγούλες για ορχήστρα δωματίου. Μην κάνουμε κωλοτούμπες! αριστεροί, κομμουνιστές, Εβραίοι, αδελφές και τρελέγκοι κάνουν μόνον για σαπούνι - πολύ λασπουριά, αδέρφια... πολύς Μπαλτάκος - η κυρία Βούλτεψη να κόβει την ομιλία Τσίπρα απ’ τη Δημόσια (τρομάρα της) τηλεόραση (κομματική και κρατική του κερατά), να δηλώνει ακτήμων, ενώ έχει σπίτι, να λέει δηλαδή ψέματα φόρα παρτίδα και ζαμανφού - πολύ λασπουριά, αδέλφια.  

Πολύ λασπουριά μας κυβερνά κι από ’δω και από το Βερολίνο. Ιχνη από λάσπη άφηναν πίσω τους η κυρία Μέρκελ και ο κ. Σαμαράς πάνω στο κόκκινο χαλί της υποδοχής του τελευταίου στη γερμανική πρωτεύουσα - κόκκινο, για να μη φαίνεται το αίμα που έχουν ρουφήξει τέτοια χαλιά και παραλλήλως παρατεταγμένη η τιμητική φρουρά - σας το έχω ξαναγράψει, σύγκρυο με πιάνει όταν βλέπω τους Γερμαναράδες να έχουν επαναφέρει στον στρατό τους τα γκρι αμπέχονα, την πρωσική κοψιά και τα τευτονογενή λάβαρα - σύγκρυο με πιάνει καθώς τους βλέπω να στέκονται κλαρίνο, ως να αναπέμπουν μια ωδή νεκρικής ακινησίας στον μιλιταρισμό που τους δέρνει. Φτου! στα ξύλα, τα λιθάρια και τ’ άγρια τα βουνά - όσο για τον κ. Σαμαρά κι όλην αυτή τη λασπουριά, έχει αρχίσει να μου θυμίζει η φάση του όλο και πιο πολύ εκείνο το σουρεαλιστικό ζακυνθινό: ώπα, τζόγια μου, ένα σκουλήκι ψόφιο! να το σκοτώσω δεν μπορώ, να φύγω δεν μ’ αφήνει.

Ομως, πριν να σας υποβάλω τα σέβη μου και για σήμερα, ας πούμε κι ένα καλό: στο βιβλιοπωλείο-café bar Locomotiva, Μπότσαρη 7 και Σολωμού στα Εξάρχεια, γίνεται έκθεση έργων ζωγραφικής της κυρίας Σουζάνας Αποσπορίδου. Εργα με θέμα τον αγώνα των απολυμένων καθαριστριών. Μάλιστα, τα έσοδα από την έκθεση θα διατεθούν ακριβώς για τις ανάγκες του αγώνα των καθαριστριών - θα αποδοθούν στις ίδιες. Μην αμελήσετε (ευκτική) - ες αύριον πάλι...

ΥΓ.: Σήμερα, αντί σκίτσου, κοσμεί πολύ καλύτερα τη στήλη έργο της κυρίας Σουζάνας Αποσπορίδου...

Του Στάθη από enikos