Δεν ξεχνώ

Δεν ξεχνώ ότι ο κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου υποδούλωσε τη χώρα στους δανειστές της - παραβιάζοντας το Σύνταγμα. Διότι αντί να υπερασπισθεί τον λαό καθώς αυτό προβλέπει, τον παρέδωσε και τον πρόδωσε. Δεν ξεχνώ τον τρόπο που φουσκωξεφούσκωναν οι επιτήδειοι τα ελλείμματα, ώσπου να φανεί νόμιμη η ανομία.

Δεν ξεχνώ την παραβίαση του Συντάγματος όταν το πρώτο Μνημόνιο -η αρχή του κακού- πέρασε απ’ τη Βουλή με 150 συν κάποιες ψήφους κι όχι 180 όπως προβλέπεται όταν ένας νόμος επηρεάζει, πόσω μάλλον ανατρέπει το διεθνές status της χώρας. Δεν ξεχνώ ότι ο αναίσχυντος κ. Βενιζέλος υποστήριξε τη διαδικασία των 180 ψήφων για δυόμισι ημέρες, ώσπου για μιαν ακόμα φορά...

να προδώσει εαυτόν και αλλήλους. Θα θυμάμαι πάντα και δεν θα ξεχάσω ποτέ τους βουλευτές που με την ψήφο τους σ’ εκείνες τις χαλεπές ημέρες πρόδωσαν το Σύνταγμα και τον λαό.

Δεν ξεχνώ ότι ο κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, έβλεπε να παραβιάζεται το Σύνταγμα μπροστά στα μάτια του και παρέμεινε αδρανής. Δεν ξεχνώ ότι η Ασυλία της Ελλάδας παρεδόθη τοις κυσί. Και μάλιστα επί τη βάσει του Αγγλικού Δικαίου.

Δεν ξεχνώ ότι ο κ. Σαμαράς πολιτεύθηκε με αντιμνημονιακή ρητορική για να σχηματίσει μνημονιακή κυβέρνηση. Γνωρίζω και δεν ξεχνώ ότι την οικονομική πολιτική της φρίκης, που κατέφαγε και κατατρώει τη χώρα του, σχεδίασαν άνθρωποι του κ. Σημίτη και του «εκσυγχρονιστικού» μπλοκ που έφθασαν τη χώρα μας ήδη απ’ την εποχή του «αρχιερέα της διαπλοκής» στα έσχατα. Παπαδήμος, Στουρνάρας, Χαρδούβελης με τη δύναμη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, τη συνεπικουρία της ΔΗΜΑΡ και του ΛΑΟΣ καθώς και τις εντολές των ξένων Επικυρίαρχων κατασκεύασαν μια άλλη χώρα στις προδιαγραφές της Γερμανίας για «ζωτικούς χώρους» και τις προβλέψεις τις Ευρωπαϊκής Ένωσης για «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες».

Δεν ξεχνώ διότι το βλέπω και το ζω, ότι η κρίση άφησε ανέγγιχτους (εκτός από ορισμένους εσωτερικούς ανασχηματισμούς) τους πλούσιους και χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο για να φτιαχθεί ένα Στρατόπεδο Συγκέντρωσης για εκατομμύρια ανέργους, για χιλιάδες μακροχρόνιους ανέργους, για υποαπασχολούμενους, για απασχολούμενους της μιας ημέρας, για ανασφάλιστους, για ενοικιαζόμενους, για υποαμειβόμενους, για κακοπληρωμένους και απλήρωτους.

Δεν ξεχνώ ότι ο κ. Σαμαράς εξαπάτησε τον λαό στα Ζάππεια, ότι έκοψε μισθούς και συντάξεις, ότι ώθησε χιλιάδες μαγαζιά στο κλείσιμο, ότι οδήγησε με τη λιτότητα την οικονομία στην ύφεση και τις οικογένειες στην ανέχεια. Δεν ξεχνώ ότι όλα αυτά τα έκανε με τις εντολές των ντόπιων Δυνατών και των ξένων Δυναστών. Δεν ξεχνώ πόσο μας ταπείνωσε όταν δήλωνε μπροστά στην κυρία Μέρκελ «ουδείς αναμάρτητος».

Δεν ξεχνώ ότι στη «βάρδια του κ. Σαμαρά» αυτοκτόνησαν ένεκεν της οικονομικής του πολιτικής χιλιάδες Έλληνες, ενώ άλλοι τόσοι πέθαναν μαραζωμένοι και παραιτημένοι. Δεν ξεχνώ, διότι τη βλέπω και τη ζω, τη νίλα των σχολείων, την αποσάθρωση των νοσοκομείων. Θυμάμαι τα παιδιά που πήγαιναν υποσιτισμένα στο σχολείο, τις οικογένειες που τουρτούριζαν τον χειμώνα, τα σπίτια δίχως ρεύμα, τους ανθρώπους που έτρωγαν απ’ τα σκουπίδια και γνωρίζω ότι όλα αυτά θα συνεχίζονται όσον οι εκπρόσωποι του δικομματικού μονοκομματισμού που μας έφερε έως εδώ, θα συνεχίζουν να κυβερνούν τον τόπο με τον ίδιον τρόπο.  

Γνωρίζω ότι η μετανάστευση των νέων θα συνεχισθεί ότι οι κατασχέσεις θα είναι ante portas, ότι οι εφορίες και οι τράπεζες θα είναι η Σκύλλα και η Χάρυβδις που λεηλατεί τη ζωή μας, ότι η προπαγάνδα θα είναι το γοργόνειο που την τρομοκρατεί και το παράλογο (ου μην και αμοραλιστικό) η κόμπρα που την παραλύει.

Δεν ξεχνώ τα ντόπερμαν των ΜΜΕ που υποστήριξαν τους γκαουλάιτερ και τους κουίσλινγκ, ταπείνωσαν τον λαό και τον διέσυραν. Δεν ξεχνώ αυτούς που μας έλεγαν «τεμπέληδες» και «διεφθαρμένους», «λαϊκιστές» και «προγονόπληκτους», αυτούς που διαπράττουν αυτήν την προδοσία ακόμα, διότι η ιδεολογική τρομοκρατία συνεχίζεται. Δεν ξεχνώ ποια υπερχρεωμένα ΜΜΕ έχουν μετατραπεί σε γενίτσαρους, δωσίλογους και εν τω άμα γραισκύλους της πιο ιταμής συμπεριφοράς απέναντι στον λαό - αυτοί οι πραιτωριανοί του διαίρει και βασίλευε, της εφαρμογής των νόμων αλά καρτ, αυτούς τους ευνούχους της τυραννίδας. Δεν τους ξεχνώ.

Δεν ξεχνώ τη βάναυση παρουσία της Τρόικας αυτήν την αναβίωση της Βαυαροκρατίας ούτε τα -ουδέν μονιμότερον του προσωρινού- χαράτσια, αυτήν την αναβίωση της Τουρκοκρατίας. Δεν ξεχνώ, διότι με πνίγει, τον κατιμά που προερχόμενος από ακροδεξιά, εθνικιστικά και φασίζοντα κόμματα, βρέθηκε στην κυβέρνηση, χαρίζοντας στη χώρα νέους «δωσίλογους των Μνημονίων» όπως ο κ. Γεωργιάδης (όστις σε άλλη φάση του μυαλού του αποκαλούσε τον κ. Σαμαρά, προδότη). Έχω σιχαθεί αυτούς τους μεταμορφισμούς, τις παρενδυσίες όπως της πολιτικής Κουβέλη, τους οργουελιανούς ευφημισμούς και τη διαρκή (παρα)κρατική καταστολή. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι έδειραν γέροντες και καθαρίστριες. Δεν ξεχνώ και δεν θα ξεχάσω τη σχέση συγκοινωνούντων δοχείων Σαμαρά -Μπαλτάκου - Χρυσής Αυγής, τα καμώματα Βενιζέλου με τη Λίστα Λαγκάρντ, το δούλεμα που ρίχνει αυτή η κυβέρνηση των κάπο στον Ελληνικό λαό, εις ό,τι αφορά τη διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων (για το Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο, για τις Πολεμικές Επανορθώσεις και για τα κλεμμένα Έργα Τέχνης). Ξέρω ότι δύο γενιές ίσως τρεις έχασαν το τραίνο της ίδιας τους της ζωής, ότι τους την έκλεψαν, ότι τίποτα δεν μπορούν να σχεδιάσουν και να πραγματώσουν με βάση τη δική τους προαίρεση αλλά αντιθέτως ότι πρέπει να ζήσουν υπό το κράτος άδικων κι απάνθρωπων καταναγκασμών.

Ξέρω ότι αυτό είναι στέρηση της ελευθερίας, ότι είναι ποινή για έγκλημα που δεν έχεις διαπράξει, ότι είναι σαν να σου αλυσοδένουν την ψυχή και το μυαλό. Και αυτό σου το κάνουν οι προστάτες των φοροφυγάδων, των αεριτζήδων και των λαμόγιων, οι πολιτικές δυνάμεις εκείνες που στους κόλπους τους άνθησαν οι μιζαδόροι, το μαύρο χρήμα και το λαθρεμπόριο.

Αλλά, πάνω απ’ όλα δεν ξεχνώ ότι η πατρίδα μου έχει περιπέσει σε αφάνεια, ότι έχει γίνει του κλώτσου και του μπάτσου και ότι έτσι εσύ κι εγώ κατοικούμε σε σώμα ασώματο. Σαν πλάνητες και σαν νομάδες στο έλεος μιας ορδής που νέμεται τα μύχια της ύπαρξής μας.

Στην ίδια μας την ύπαρξη έχουν βάλει χέρι η Ύβρις και οι Άρπυιες, η Βία και ο Άδης...

 

Του Στάθη από enikos